'Suriye halkının omuzlarından devasa bir yük kalktı'

Bu açık mektup, iklim hareketinin Filistin ile ilkeli bir dayanışma geliştirmesi ve iklim adaletini dünya çapında sömürgeleştirilmiş halkların mücadeleleriyle ilişkilendirmesi için bir başlangıç noktasıdır. İklim adaleti için örgütlenen gruplar olarak Filistinlilerin özgürlük mücadelesiyle dayanışma içindeyiz ve Gazze'de devam eden soykırımı kınıyoruz. Gazze'ye yönelik bu saldırı, İsrail'in daha geniş kapsamlı yerleşimci-sömürgeci projesinin sadece bir belirtisidir. Gazze halkı uluslararası toplumdan üç basit talepte bulundu: gerçeği paylaşmak, derhal ateşkes çağrısında bulunmak ve Batılı hükümetlere İsrail ile ilişkilerini kesmeleri için baskı yapmak. Bu çağrıya, mücadelelerimizin birbiriyle bağlantılı olduğunu ve sömürgecilikten kurtulmanın iklim adaleti açısından merkeziliğini vurgulayarak yanıt veriyoruz. Bu açık mektubu, iklim hareketinin Filistin ile ilkeli bir dayanışma geliştirmesi ve iklim adaletini dünya çapında sömürgeleştirilen halkların mücadeleleriyle birleştirmesi için bir başlangıç noktası olarak görüyoruz. Filistinliler 75 yılı aşkın bir süredir topraklarının çalınmasına, işgal edilmesine ve doğal kaynaklarının sömürülmesine karşı direnmektedir. Filistinlilere yönelik etnik temizlik, aralarında İngiltere, ABD ve Avrupa Birliği'nin de bulunduğu Batılı güçler tarafından desteklenmektedir. İşgal altındaki Filistin topraklarında İsrail, Filistinlilere karşı acımasızca bir baskı ve tahakküm sistemi uygulamaktadır [1].  Kudüs'te Filistinliler rutin olarak İsrailli yetkililerin şiddetli mülksüzleştirme tehdidiyle karşı karşıya kalmaktadır [2]. Gazze'de Filistinliler 16 yıldır İsrail ablukası altında yaşamakta, temel ihtiyaç maddelerine erişimleri kısıtlanmakta ve askerileştirilmiş sınırlar her türlü hareket özgürlüğünü engellemektedir [3].  Daha birkaç ay önce Cenin'de Filistinliler '2000-2005 İkinci İntifada'dan bu yana işgal altındaki topraklarda düzenlenen en büyük askeri operasyonla' karşı karşıya kalmış ve uluslararası toplumdan hiçbir kınama gelmemişti [4]. Filistinlilere yönelik şiddet ne sadece 14 Ekim'de El-Ahli hastanesinde yaşanan katliamla ne de Gazze'deki yoğun bombardımanıyla başladı. Sömürgeci şiddet Filistinliler için süregelen bir gerçekliktir. Emperyal merkezdeki iklim aktivistleri olarak, hükümetlerimizin Filistin'deki yerleşimci-sömürgeciliği kolaylaştırmada oynadığı rolü biliyoruz. Birleşik Krallık, Balfour Deklarasyonu aracılığıyla İsrail sömürge devletinin doğuşuna büyük ölçüde dahil olmuştur [5]. Bugün Birleşik Krallık, Filistinliler üzerinde kullanılan ve daha sonra "savaşta test edilmiş" olarak pazarlanan silahları İsrail'e lisanslayıp ihraç ederek bu mirası sürdürmektedir [6]. ABD her yıl vergi mükelleflerinin ödediği en az 3,3 milyar doları İsrail'e mali yardımda bulunmak ve işgal güçlerini desteklemek için göndermektedir [7]. Son dört hafta içinde Gazze'ye atılan bombaların çoğu uluslararası üretimdir [8]. Fosil yakıtların son bulması, iklim tazminatları ve eko-sosyalist bir gelecek için mücadele ederken, ABD, Birleşik Krallık ve AB'yi askeri yardımlarına ve İsrail'in sömürgeci işgalindeki suç ortaklığına son vermeye çağırmalıyız. Yerleşimci sömürgecilik ve emperyalizm, içinde yaşadığımız dünyayı, bizi birbirimize bağlayan mücadeleleri ve karşı karşıya olduğumuz iklim acil durumunu temelden şekillendirmektedir. Karşı mücadele ettiğimiz fosil yakıt endüstrisinin genişlemesi, Orta Doğu ve ötesinde sömürgeci çıkarma ve askeri operasyonlar yoluyla kolaylaştırılmaktadır. 'Muazzam bir CO2 kirliliği kaynağı' olan ABD askeri-endüstriyel kompleksi, yerli halkı Turtle Island'da ve yurtdışında hakları olan topraklarından mahrum bırakmaktadır. İsrail, Filistinlileri Gazze'den etnik olarak temizlemeye çalışan soykırım saldırılarının devam ettiği bir dönemde, aralarında BP ve ENI'nin de bulunduğu şirketlere Gazze Şeridi açıklarında 12 doğalgaz arama ruhsatı verdi [9]. İsrail'in soykırımını besleyen silahları üreten, motive eden ve bunlardan kâr sağlayan da bu gezegensel yıkım sistemidir. Ayrıca, Batılı güçler ve İsrail arasındaki polis ve istihbarat işbirliği, ortak baskı sistemleriyle mücadele ederken dayanışmamızı zorunlu kılmaktadır. Eğer iklim hareketi enternasyonalist iklim adaleti çağrısında ciddiyse, o zaman askerden arındırma ve sömürgesizleştirme taleplerimizin merkezinde yer almalıdır. Sömürgeleştirilmiş bir halkın soykırıma uğramasına göz yuman bir dünya, iklim adaletinin mümkün olduğu bir dünya değildir. Baskı sistemlerini bulduğumuz her yerde kökünden söküp atmalıyız. Kaplumbağa Adası'ndan Abya Yala'ya ve Filistin'e kadar, toprağı geri alma mücadelelerini destekliyor ve Batılı hükümetlerin sömürgecilik ve emperyalizmi küresel olarak kolaylaştırmadaki rollerine karşı çıkıyoruz. Bu siyasi an, Filistin halkıyla gerçek dayanışma içinde olmak için birbiriyle bağlantılı mücadelelerimiz üzerinde düşünmemizi gerektiriyor. Yaşadığımız süre içinde nehirden denize kadar özgür bir Filistin görebilmemiz dileğiyle. İmzacılar Britanya All African Women’s Group Cambridge Land Justice Campaign against Climate Change Chesterfield Climate Alliance Climate Camp Scotland Climbers for Climate Climate Live UK  Climate Vanguard Community Action for Land Liberation/ ESEA Green Lions Extinction Rebellion Families Extinction Rebellion Youth Oxford Flame (The Landworkers’ Alliance Youth) Fossil Free Pride  Green at Barts Health Global Majority VS Islamic Foundation for Ecology and Environmental Sciences Let’s stop the East African Crude Oil Pipeline UK  Land in our Names  Movimiento Jaguar Despierto No Borders in Climate Justice Nowadays on Earth  Organisation of Radical Cambridge Activists (O.R.C.A.) Plymouth Hub for Climate Justice Positive Money Resist Glencore Scientists for Global Responsibility (SGR) Stop Rosebank  Stop Rosebank Sheffield  Sustainably Muslim The People’s Health Hearing Collective The Landworkers’ Alliance Tipping Point UK Trademark Belfast Transition Crich Two Billion Strong Women of Colour in the Global Women’s Strike Youth in Resistance Edinburgh Uluslararası Al Manakh (Kuwait) Animal Rebellion (Ireland) Culture Hack Labs (International) Climate Clock DRC (Congo) Ecojustice Ireland (Ireland) End Fossil Barcelona (Spain) Fridays for Future Mumbai (India) Future Generations Kerry (Ireland) Futureproof Clare (Ireland) Organised Students for Radical Climate Action (Netherlands) Palestine Institute for Biodiversity and Sustainability (Palestine) Rave Revolution (International) Scientists Rebellion (Ireland) Socialists Lawyers Association of Ireland: Ecosocialists (Ireland) Stop East African Crude Oil Pipeline (International) The Dublin Ecofeminists (Ireland) Transnational Institute (Netherlands) We Smell Gas (Belgium) Youth for Green Action (Kenya) Youth for Green Nature (Congo) 3 Aralık 2023 Kaynak: mondoweiss.net -------  [1] https://www.amnesty.org/en/latest/campaigns/2022/02/israels-system-of-apartheid/ [2] https://www.ohchr.org/en/press-releases/2023/04/israel-un-experts-urge-international-community-end-forced-displacement-and#:~:text=GENEVA%20(13%20April%202023)%20–,%2C%20UN%20experts*%20said%20today.  [3] https://www.amnesty.org/en/latest/news/2023/10/israel-opt-israel-must-lift-illegal-and-inhumane-blockade-on-gaza-as-power-plant-runs-out-of-fuel/ [4] https://www.aljazeera.com/news/2023/7/3/a-real-massacre-israels-attack-on-palestinians-in-jenin  [5] https://www.newarab.com/opinion/balfour-britains-role-colonisation-palestine [6] https://strafasia.com/israels-weaponry-gaza-being-battle-tested-for-the-global-market/ [7] https://usafacts.org/articles/how-much-military-aid-does-the-us-give-to-israel/ [8] https://www.opendemocracy.net/en/israel-palestine-hamas-war-arms-exports-uk-government/ [9] https://www.middleeastmonitor.com/20231103-israel-awards-licences-to-uks-bp-italys-eni-to-explore-gas-deposits/

İsrail'in Gazze'ye yönelik soykırım kampanyasının birinci aşaması sona erdi. İkinci aşama başladı. Bu aşama daha da yüksek düzeyde ölüm ve yıkımla sonuçlanacak. Chris Hedges yazdı. Gazze semaları -yedi günlük ateşkesin ardından- ölüm mermileriyle doldu. Savaş uçakları. Saldırı helikopterleri. Dronlar. Topçu mermileri. Tank mermileri. Havan topları. Bombalar. Füzeler. Gazze patlamaların ve yıkılan binaların altındaki yardım çığlıklarının kakofonisine dönüşmüş durumda. Korku bir kez daha Gazze toplama kampındaki her kalbi sarıyor.  Gazze'deki Sağlık Bakanlığı'na göre Cuma akşamına kadar İsrail'in kuzey, güney ve orta Gazze'ye düzenlediği hava saldırılarında aralarında üç gazeteci ve iki doktorun da bulunduğu 184 Filistinli hayatını kaybetti, en az 589 kişi de yaralandı. Yaralıların çoğu kadın ve çocuklardan oluşuyor. İsrail caydırılamayacak. İşi bitirmeyi, Gazze'nin kuzeyinde kalanları yok etmeyi ve güneyde kalanları da yok etmeyi, Gazze'yi yaşanmaz hale getirmeyi, 2,3 milyon insanın açlık, terör, katliam ve bulaşıcı hastalıklar yoluyla büyük bir etnik temizlik kampanyasıyla sürmeyi planlıyor. Göstermelik miktarda gıda ve ilaç getiren yardım konvoyları - El Neccar hastanesi müdürüne göre ilk parti kefen ve koronavirüs testleriydi - durduruldu. Başta Başkan Joe Biden olmak üzere hiç kimse soykırımı durdurmak için müdahale etmeyi planlamıyor.ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken bu hafta İsrail'i ziyaret etti ve sivilleri koruması çağrısında bulunurken, İsrail'in yıllık askeri yardım olarak aldığı 3.8 milyar doları ya da 14.3 milyar dolarlık ek yardım paketini kesintiye uğratacak koşullar koymayı reddetti. İsrail ölüm ruleti çarkını çevirirken, dünya pasif bir şekilde izleyecek ve daha fazla cerrahi saldırı hakkında işe yaramaz sözler mırıldanacak. İsrail'in işi bittiğinde, Filistinlilerin düzinelerce köyde katledildiği ve 750 bin kişinin Siyonist milisler tarafından etnik olarak temizlendiği 1948 Nakba'sı daha medeni bir dönemin tuhaf bir kalıntısı gibi görünecek.  Hiçbir şey yasak değil. Hastaneler. Camiler. Kiliseler. Evler. Apartman blokları. Mülteci kampları. Okullar. Üniversiteler. Medya ofisleri. Bankalar. Kanalizasyon sistemleri. Telekomünikasyon altyapısı. Su arıtma tesisleri. Kütüphaneler. Buğday değirmenleri. Fırınlar. Marketler. Bütün mahalleler. İsrail'in amacı Gazze'nin altyapısını yok etmek ve her gün yüzlerce Filistinliyi öldürmek ya da yaralamak. Gazze bir çorak arazi, yaşamın sürdürülemeyeceği ölü bir bölge haline gelecektir. İsrail Cuma günü Han Yunus'u bombalamaya başladı ve sivilleri güneye, Mısır sınır kapısı Refah'a doğru tahliye etmeleri konusunda uyaran broşürler attı. Yerlerinden edilen yüz binlerce Filistinli Han Yunus'a sığınmıştı. Filistinliler Refah'a itildiklerinde kaçabilecekleri tek bir yer kalıyor: Mısır. İsrail İstihbarat Bakanlığı, sızdırılan bir raporda Gazze nüfusunun Mısır'ın Sina Yarımadası'na zorla nakledilmesi çağrısında bulunuyor. Gazze'deki Filistinlileri kasıtlı olarak yerlerinden edip Mısır'a sürmeye yönelik ayrıntılı bir plan elli yıldır İsrail doktrininde yer alıyor. Şimdiden Gazze'deki 1.8 milyon Filistinli evlerinden sürülmüş durumda. Filistinliler sınırı geçip Mısır'a girdiklerinde -ki Mısır hükümeti ve Arap liderler ABD'nin baskısına rağmen bunu engellemeye çalışıyor- bir daha asla geri dönemeyecek.  Bu Hamas'a karşı bir savaş değildir. Bu Filistinlilere karşı bir savaştır. İsrail saldırıları baş döndürücü bir hızla gerçekleşiyor ve bunların çoğu günde 100 hedef seçen yapay zeka üzerine kurulu "Habsora" - Müjde - adlı bir sistemden geliyor. Yuval Abraham'ın İsrail siteleri üzerine +972 Magazine ve Local Call'da yayınlanan bir makalesinde bu yapay zeka sistemi, yedi eski ve yeni İsrailli istihbarat yetkilisi tarafından "toplu suikast fabrikası" olarak tanımlanıyor. Makaleye göre İsrail, örneğin bir cep telefonundan Hamas mensubu olduğunu düşündüğü bir kişinin yerini tespit ettiğinde, hedefin etrafındaki geniş bir alanı bombalayarak onlarca, bazen de yüzlerce Filistinliyi öldürüyor ya da yaralıyor. Haberde, "İstihbarat kaynaklarına göre Habsora, diğer şeylerin yanı sıra, Hamas ya da İslami Cihad mensubu olduğundan şüphelenilen kişilerin yaşadığı özel konutlara saldırmak için otomatik öneriler üretiyor. İsrail daha sonra bu evleri ağır bombardımana tutarak geniş çaplı suikast operasyonları gerçekleştiriyor." 7 Ekim'den bu yana 6 bini çocuk ve 4 bini kadın olmak üzere yaklaşık 15,000 Filistinli öldürüldü. Yaklaşık 30 bin kişi yaralandı. Çoğu enkaz altında gömülü altı binden fazla kişi kayıp. 300'den fazla aile, ailelerinden 10 ya da daha fazla üyeyi kaybetti. Batı Şeria'da 7 Ekim'den bu yana 250'den fazla Filistinli öldürüldü ve 3 binden fazla kişi de yaralandı. Ancak bu bölge Hamas tarafından kontrol edilmiyor. İsrail ordusu yaklaşık 30 bin Hamas savaşçısından bin ila 3 binini öldürdüğünü iddia ediyor ki bu sayı saldırının boyutu düşünüldüğünde nispeten küçük bir rakam. Direnişçilerin çoğu geniş tünel sistemlerinde barınıyor.  İsrail'in oyun kitabı "Dahiya Doktrini." Bu doktrin, İsrail ile Hizbullah arasında 2006 yılında Lübnan'da yaşanan savaşın ardından, savaş kabinesinin bir üyesi olan eski İsrail Savunma Kuvvetleri (IDF) Genelkurmay Başkanı Gadi Eizenkot tarafından formüle edildi. Dahiya, Beyrut'un güneyinde bir banliyö ve Hizbullah'ın kalelerinden biri. İki İsrail askerinin esir alınmasının ardından İsrail jetleri tarafından vuruldu. Doktrin, İsrail'in caydırıcılık sağlamak için altyapıyı ve sivil konutları tahrip ederek büyük ve orantısız güç kullanması gerektiğini öne sürüyor. IDF sözcüsü Daniel Hagari, İsrail'in Gazze'ye yönelik son saldırısının başlangıcında "vurgunun" "isabete değil hasara" göre yapılacağını kabul etti. İsrail, savaş başlığı olmayan bir roketin çatıya düşerek içeridekileri tahliye etmeleri için uyardığı "çatı vurma" taktiğini terk etti. İsrail ayrıca yaklaşan bir saldırıyı haber veren telefon aramalarına da son verdi. Artık bir apartman bloğundaki ya da mahalledeki düzinelerce aile haber verilmeden öldürülüyor. Kitlesel yıkım görüntüleri, Hamas savaşçılarının 7 Ekim'deki aşağılayıcı saldırısı ve 395'i asker, 59'u polis olmak üzere 1.200 İsraillinin öldürülmesinin ardından İsrail içindeki intikam hırsını besliyor. Birçok İsrailli soykırımdan sadistçe bir zevk duyuyor. İşgal altındaki Batı Şeria'dakiler ve İsrail vatandaşlığına sahip olanlar da dahil olmak üzere Filistinlilerin öldürülmesi ya da sınır dışı edilmesi çağrıları yükseliyor. Hava saldırılarının vahşeti ve ayrım gözetmeyen saldırılar, yiyecek, su ve ilaçların kesilmesi, İsrail hükümetinin soykırımcı söylemi, bunu tek amacı intikam olan bir savaş haline getiriyor. Bu ne İsrail ne de Filistinliler için iyi olacaktır. Orta Doğu genelinde bir yangını körükleyecektir.  İsrail'in saldırısı, geçmişte pek çok yerleşimci sömürge projesinin yaptığı gibi, aptalca bir şekilde yerli halkın direnişini soykırımla ezebileceğini düşünen bir istilacı sömürge projesinin son çaresiz önlemidir. Ancak İsrail bile bu ölçekte bir katliamdan paçayı kurtaramayacaktır. Ailelerinin hepsi olmasa da çoğunun öldürüldüğünü, evlerinin ve mahallelerinin yok edildiğini gören bir nesil Filistinli, ömür boyu adalet ve intikam için susuzluk duyacaktır.  Bu savaş bitmedi. Başlamadı bile. 2.12.2023

Vietnam ve Güney Doğu Asya'daki savaştan Latin Amerika ve ötesine kadar, Henry Kissinger dizlerine kadar kana batmıştı. İğrenç savaş suçlusu Henry Kissinger nihayet öldü. 100 yaşında olan Kissinger'ın uzun yaşamı kurbanlarınınkiyle tezat oluşturuyor. Kurbanlarının çoğu yetişkinliğe ulaşamadan öldü. ABD'nin eski dışişleri bakanı ve başkan Richard Nixon'ın ulusal güvenlik danışmanının darbelerde, cinayetlerde, bombalamalarda, adam kaçırmalarda ve soykırımlarda parmağı vardı. O ve Nixon 1969'da Beyaz Saray'a girdiklerinde ABD siyasi çöküşün eşiğindeydi. "Dünyanın en büyük süper gücü" Vietnam'daki savaşını kaybediyordu ve kendi ülkesindeki mücadeleden gittikçe korkuyordu. Çünkü zorunlu askerliğe ve sonu gelmeyen bombalama kampanyalarına karşı isyan, radikal değişim için artan taleplerle birleşmişti. Kissinger'ın görevi, Amerika sokaklarına yeniden düzen getireceğine inandığı ABD emperyalizmini restore etmekti. Ancak dünyaya saldığı cehenneme rağmen, Amerika girdiği savaşların çoğunu kaybetti. Ve bu sadece çöküşte olan bir imparatorluk hissini hızlandırdı. Vietnam, Laos, Kamboçya 1960'ların başından beri ABD, "komünizmin yayılmasını durdurma" ve kendi kontrolünü sağlamlaştırma misyonunun bir parçası olarak Vietnam'ı işgal etmiş, bombalamış ve yağmalamıştı. Fakat ABD'nin desteklediği kukla hükümetin, kendisine karşı savaşan direnişin aksine, çok az halk desteğine sahip olduğu kısa sürede anlaşıldı. Vietnam'ın bir yara haline gelmesine rağmen Kissinger ve Nixon askerlerini çekmenin ABD'yi "zayıf" göstereceğinden korktu. Bunun yerine, direnişi izole etmek amacıyla savaşı Vietnam'a komşu ülkelere -Laos ve Kamboçya'ya- tırmandırdılar. "Menü Operasyonu" olarak adlandırılan Kamboçya harekâtı sırasında ABD, altı bölgenin her birine 25.000'den fazla bomba attı ve tahminen 500 bin sivili öldürdü. Gerçek rakam muhtemelen daha yüksektir. ABD Ulusal Güvenlik Konseyi, 1969 ve 1970 yılları arasındaki 3.875 bombalama saldırısının her birini onayladı. Kissinger bombalama kampanyasını ABD Kongresi'nden gizli tuttu. Çünkü Kongre'nin hareketi engelleyeceğinden korkuyordu. Planların New York Times gazetesine sızdırılmasının ardından FBI ajanlarına, sorumluların bulunması için Ulusal Güvenlik Konseyi'nin telefonlarının dinlenmesi emrini verdi. Kamboçya'daki savaş zaten son derece yoksul olan ülkeyi yerle bir etti. ABD'li generaller ülkeyi "taş devrine kadar" bombaladıklarını söyleyerek övündüler. ABD destekli rejim 1975 yılında nihayet devrilmeden önce en az 600 bin Kamboçyalı öldü. Bu küllerden Kızıl Kmerler iktidara yükseldi. Bunu takip eden soykırımda yeni rejim, "sınıf düşmanı" olarak tanımladığı 2.2 milyon kadar insanı öldürdü. Kissinger 1972'de Kuzey Vietnam'ın halı bombardımanına tutulmasının da arkasındaydı. Toplamda 17 yıl süren savaş, iki milyon Vietnamlı sivilin hayatına mal oldu, 58,000'den fazla ABD askeri öldü ve 843.63 milyar dolara mal oldu. 1973'teki görüşmeler Vietnam'da ateşkese yol açtı. Kissinger kana bulanmış olmasına rağmen Nobel Barış Ödülünü kazandı. Güney Amerika Latin Amerika, insanların onun bıraktığı kanlı izleri hatırladığı bir başka kıta. 1973'teki Şili askeri darbesi, ABD'nin diğer ülkelerin seçimlerine yaptığı 81 "müdahaleden" biriydi. Şilili sosyalist başkan adayı Salvador Allende 1970 seçimlerini yüzde 36,2 oyla kazanmıştı. ABD, Allende'nin sol kanat ve Küba yanlısı politikaları nedeniyle paniğe kapıldı. Kissinger, "Bir ülkenin kendi halkının sorumsuzluğu yüzünden komünistleşmesine neden seyirci kalmak zorunda olduğumuzu anlamıyorum" dedi. Haziran 1973'teki başarısız darbenin ardından ordunun başkomutanı General Augusto Pinochet, Eylül ayında bir kez daha denedi. Başkanlık sarayını tanklar, helikopterler, piyadelerle kuşattı ve ateş açtı. Allende çatışmada öldü ama vurulduğu mu yoksa kendini mi vurduğu tartışmalı. ABD destekli yeni cunta bir terör saltanatı başlattı. Ordu, topladıkları 12 bin solcuyu hapsetmek için ülkenin ana futbol stadyumunu ele geçirdi. Rejim toplamda 30 bin kadar insanı öldürdü, çok daha fazlası işkence gördü ya da sürgüne gönderildi. Allende'nin devrildiği haberini duyduktan sonra Kissinger ABD'nin yeterince tanınmadığından yakındı. Nixon ise şu yanıtı verdi: "Bildiğiniz gibi bu olayda elimiz görünmüyor." Şili'de darbe, 1968'den 1989'a kadar Güney Amerika'da suikastlar, darbeler ve istihbarat operasyonlarını içeren ABD destekli bir siyasi baskı rejimi olan Condor Operasyonu'nun bir parçasıydı. Arjantin'de 1974-1983 yılları arasında ABD, solcu bir hükümeti devirmek ve halk muhalefetini bastırmak için "Kirli Savaş" veren askeri cuntayı destekledi. ABD, radikalleri temizlemesine yardımcı olmak için cuntaya 50 milyon dolar askeri yardımda bulundu. Haziran 1976'da Kissinger, cuntaya geniş çaplı baskılara başlaması için "yeşil ışık" yaktı. Arjantin Dışişleri Bakanı Cesar Augusto Guzzetti'ye ABD'nin kendilerini desteklediğini, ancak ABD Kongresi yeniden toplanmadan önce "normal prosedürlere geri dönmelerini" söyledi. Devlet terörü döneminde tahminen 30 bin kişi öldürüldü ya da hiçbir açıklama yapılmadan ortadan kayboldu, kaybedildi. Suikastlar, toplu katliamlar yoluyla gerçekleştirildi ya da insanlar ilaç verilerek uyuşturuldu, toplandı, çıplak ve yarı baygın halde Atlantik Okyanusu'na atıldı. Devlet yaklaşık 12 bin mahpusu yargılamadan hapsetti ve 400'den fazla gizli toplama kampı kurdu. Bugün ölen insanlar "Kaybolanlar" olarak bilinmektedir. Asya Kissinger ve Nixon, Asya'da da iz bırakacaktı. ABD, Pakistan'da askeri diktatörlüğü ve 1971'de o zamanlar Doğu Pakistan olarak bilinen ancak bugün Bangladeş olan bölgedeki kanlı harekatını destekledi. Çatışmalar sırasında Pakistan doğu ve batı kanatları arasında bölünmüş bir ülkeydi. Batı Pakistan'da, İslamabad'daki askeri rejim her iki bölge üzerinde de siyasi kontrole sahipti. Ancak Doğu'da isyancı bir direniş vardı. Bengalli milliyetçiler kendi ülkelerini yönetmek ve Batı Pakistan'dan ayrılmak istiyorlardı. İslamabad'daki askeri cunta onları ezmeye çalıştı ve bu da Doğu'da iç savaşa yol açtı. ABD, Batı Pakistan'daki rejimi destekledi çünkü bağımsız bir Bangladeş'in Hindistan ile ittifak kuracağından korkuyordu. Hindistan da en azından kısmen Sovyetler Birliği ile ittifak halindeydi. Pakistan ordusu Doğu'yu bombaladı, öldürdü ve tecavüz etti. Sadece Bengalli bağımsızlık savaşçılarını değil, aynı zamanda onlara sempati duyan herkesi yok etmeye niyetliydiler. Pakistanlı askerlerin elinde ABD yapımı silahlar vardı. Kissinger, Doğu Pakistan'daki ABD konsolosu Archer Blood'dan gelen ve kendisini "seçici bir soykırımdan" haberdar eden ilk telgrafı görmezden geldi. İkinci bir telgraf daha bunu bir "soykırım" olarak tanımlayınca, Kissinger onu görevden aldırdı. Savaşı sona erdirmek için yapılan müzakereler sırasında Kissinger, Hindistan Başbakanı Indira Gandhi'ye "kaltak" demiş ve "Hintliler piçtir" diye hakaret etmişti. Bu sözler 2005 yılında kamuoyuna açıklandığında, "Bu Nixon'ın diliydi" diyerek artık hayatta olmayan eski başkanı suçladı. Watergate skandalı Nixon ve Kissinger'ın terör saltanatı 1972'deki Watergate skandalıyla son buldu. Beş hırsız Washington'daki Watergate ofis-apartman otelindeki Demokrat Parti Ulusal Komitesi'ne girerken yakalandı. Nixon'ın seçim kampanyasının üyeleri, telefonları dinlemek için ofisteydi ama böcekler başarısız oldu. Daha sonra yeni mikrofonlarla ikinci bir girişimde bulundular. Ancak telefonları dinlerken ve belgeleri çalarken yakalandılar. Nixon skandalla hiçbir ilgisi olmadığına dair söz verdi ve Kasım 1972'de yeniden başkan seçildi. Hırsızlara sus payı ödedi ve CIA'e olayla ilgili soruşturmaları kısma talimatı verdi. Hırsızlar mahkemeye çıktı ve suçlarını kabul etti. Ancak James McCord adındaki bir hırsız, hakime yazdığı mektupta soygunun arkasında Beyaz Saray'ın olduğunu söyledi. Bir Senato Komitesi soruşturma başlattı ve Nixon'ın Oval Ofis'indeki tüm konuşmaların kaydedildiğini ortaya çıkardı. Başkan kasetleri teslim etmemekte direndi. Fakat sonunda bir kısmını teslim etti, ama birçoğu kayıp ya da hasarlıydı. 1974 yazında hepsini teslim etmek zorunda kaldı. O zamana kadar Başkan'ın Watergate operasyonu hakkında tam bilgi sahibi olduğu ve telefonların onun emriyle yasadışı olarak dinlendiği açıktı. Nixon skandalla dikkatini dağıtırken, Kissinger dış politikada serbestçe at koşturdu. Kissinger, Cumhuriyetçiler 1976 başkanlık seçimlerini kaybedene kadar dışişleri bakanı olarak kaldı. O zamandan ölene kadar ABD hükümetlerine Irak, İran ve Ukrayna'daki fetih girişimlerinde danışmanlık yaptı. Kissinger büyük bir diplomat ya da görevli olarak hatırlanmamalıdır. O katil ABD emperyalizminin vücut bulmuş halidir. Isabel Ringrose (Socialist Worker)

İsrail devleti ve siyonist yerleşimciler 7 Ekim'den bu yana Batı Şeria'da yaklaşık 250 Filistinliyi öldürdü. 3 binden fazlasını tutuklandı. Kudüs yakınlarında yaşayan bir Filistinli artan baskıyı örneklerle anlattı. İşgal altındaki Batı Şeria'da yaşayan Filistinlilere yönelik dehşette hiçbir zaman ateşkes ya da duraklama olmadı. İsrail ordusu geçtiğimiz Pazar günü Cenin kentinde düzenlediği bir baskın sırasında en az sekiz Filistinliyi öldürdü. Aynı gün Batı Şeria'nın başka bir yerinde üç kişiyi daha öldürdüler. Bu cinayetlerle  birlikte 7 Ekim'den bu yana Batı Şeria'da öldürülen Filistinlilerin sayısı 250'ye yaklaştı. İsrailli yerleşimciler de Filistinlileri öldürme ve onlara saldırma konusunda kendilerini giderek daha güvende hissediyor. İsrail ordusu, Salfit kenti yakınlarındaki Harris Köyü'nün girişinde Filistin araçlarına taş atan yerleşimcileri korudu. Pazartesi günü Birin köyünde ordu sırayla evleri yıktı, arazileri ve çitleri buldozerlerle yıktı, zeytin ağaçlarını söktü ve bir su kaynağını tahrip etti. Bu saldırılar Batı Şeria genelinde yaşanan vahşetin örnekleridir. Yine de direniş karşılık veriyor. İsrail ordusu, Cenin kentinde Filistinlilerin şiddetli karşı koyuşuyla karşılaştı. Direnişçiler, kenti işgal etmek için kullanılan İsrail askeri araçlarına ev yapımı bombalar yerleştirdi. Kudüs yakınlarında yaşayan bir Filistinli, artan baskı ve saldırganlık altında yaşamanın nasıl bir şey olduğunu şöyle anlattı: "7 Ekim'den bu yana İsrail ordusu 3,000'den fazla kişiyi tutukladı. Nerede olduklarını bilmiyoruz. Hayatta olup olmadıklarını ya da işkenceyle öldürülüp öldürülmediklerini bilmiyoruz."  "Ordu her gece kasabaları ve şehirleri işgal ediyor. Hiçbir şey bunu durduramıyor. Tamamen İsrail ordusunun kontrolü altındayız. Daha fazla insan tutuklanıyor ve her gün insanlar öldürülüyor." "Ev yıkımları da var. Geçen hafta Doğu Kudüs'te ordu bütün bir binayı yıktı. Bedevi bölgelerinde daha fazla etnik temizlik var. Sessiz bir saldırı gibi hissediliyor. Bir köyden diğerine gidiyor ve onları zorla çıkarmaya çalışıyorlar. Onları Ürdün Vadisi'nden tamamen çıkarmak istiyorlar." "İsrail ordusu Filistin Yönetimi'ni tanımıyor. Yolları istediği gibi kapatıyor. Ne isterse onu yapıyor."  Filistinli, İsrail hükümetinin genellikle Filistin Yönetimi'ne verdiği "milyonları esirgediğini" de sözlerine ekledi:  "Filistin Yönetimi, Batı Şeria'daki Filistinlilerin en büyük işverenlerinden biri ve İsrail'den para gelmediği için insanlar maaşlarını alamıyor. "Okul yok," diye devam ediyor: "Filistin Yönetimi okulu Zoom üzerinden çevrimiçi yapmaya karar verdi, ki bu pek pratik değil. Birçok öğretmen ders vermeyi reddediyor ve maaşlarını istedikleri için grev yapıyorlar." Batı Şeria'daki Filistinlilerin, İsrail devletiyle işbirliği yapan ve direnişi bastıran Filistin Yönetimi'ne karşı memnuniyetsizliği giderek artıyor. İsrail tarafından alıkonulan Filistinlilerin serbest bırakılmasının ardından Batı Şeria'da düzenlenen gösterilerde birçok Filistinli, Hamas ya da diğer direniş gruplarının bayraklarını taşıdı. Filistin Yönetimi'nin ihanetlerle dolu uzun tarihi, Batı Şeria'da yaşayan Filistinlilerin kurtuluş mücadelelerinde yeni bir liderlik arayışında oldukları anlamına geliyor. (Socialist Worker)

Tarihçi John Newsinger, Siyonist güçlerin sömürgeci şiddetin nasıl kullanılacağını Britanya İmparatorluğu'ndan öğrendiğini söylüyor. Rishi Sunak ve Keir Starmer, İsrail'in “meşru müdafaasını” desteklediklerini ilan ettiklerinde ve bunun uluslararası hukuku ihlal etmemesi gerektiğini fısıldadıklarında, en derin ikiyüzlülüğün suçlusu oluyorlar. İsrail ordusu her zaman kolektif cezalandırma doktrinini benimsedi; bu doktrin, direnişi kırmanın en iyi yolunun tüm halklara ölüm ve yıkım getirmek olduğuydu. Aslında Siyonistler bunu 1936-39 arasındaki büyük Filistin isyanının acımasızca bastırılması sırasında İngilizlerden öğrendiler . Filistinliler İngiliz birliklerine saldırırsa, sömürge güçleri genellikle yakındaki köyleri yok ederdi. İngiliz askerleri misillemenin bir parçası olarak Filistinlileri herkesin önünde dövdü ve bazen de onlara ateş etti. Sadece evleri ararken bile askerler, "yerlilere" bir ders vermek için onları tamamen mahvetmeye teşvik edildi. Bir keresinde bir subay, birliklerinin bir köye verdiği zarardan memnun değildi. Onlara birinin evinin gerçekten nasıl yıkılacağını gösterirken onları izletti ve ardından ikinci kez köyü yıkmalarını sağladı. En kötü bilinen olay Eylül 1938'de El Bassa köyünde meydana geldi. İngiliz askerleri yaklaşık 50 Filistinli erkeği bir otobüse bindirdi ve ardından sürücüyü mayının üzerinden uçurdu. Siyonist yerleşimciler İngilizler tarafından Filistin direnişinin ezilmesi için seferber edildi ve onların yöntemlerini ilk elden gördüler. Sömürge savaşının bu acımasız yöntemini benimsediler. Ağustos 2006'da Lübnan'a düzenlenen saldırının ardından hava kuvvetlerinin Beyrut'un Dahiya bölgesini yok etmesiyle İsrail'in askeri doktrininin bir parçası haline geldi. General Gadi Eizenkot , İsrail'in Dahiya'ya yaptığını, direnmeye cesaret eden her köy ve kasabaya da yapacağını açıkça belirtti. Kendi deyimiyle Dahiya'nın başına gelenler, "İsrail'e ateş açılan her köyde yaşanacaktır". Orantısız güç uygulayacağız ve büyük hasara ve yıkıma neden olacağız” diye tehdit etti. Ona göre, direniş grubu Hizbullah'ı dizginlemenin tek yolu halka zarar vermekti. Eizenkot bugün Netanyahu hükümetinde bakan olarak görev yapıyor. İsrail, 2009'daki saldırısından bu yana Gazze'ye yönelik her saldırısında sürekli olarak bu "Dahiya doktrini"ni kullandı. Birleşmiş Milletler (BM) tarafından görevlendirilen Goldstone raporu şu sonuca vardı: "İsrail hükümeti, operasyonlarını esasen roket saldırılarına bir yanıt olarak  meşru müdafaa hakkını kullanmak olarak  göstermeye çalıştı." Ancak raporların yazarları “planın en azından kısmen farklı bir hedefe, yani bir bütün olarak Gazze halkına yönelik olduğunu düşünüyor”. Operasyonlar, "Gazze halkını direnişi ve Hamas'a açık desteği nedeniyle cezalandırmayı amaçlayan genel politikanın" bir parçasıydı. Bu itham bugün daha da doğrudur. İsrail'in 2009'daki saldırısında yaklaşık 1.400 Filistinli erkek, kadın ve çocuk öldürüldü. Bugünkü İsrail saldırısı, daha önceki tüm saldırıların toplamından daha fazla acı ve eziyete neden oldu. İsrailliler, kanlı saldırılarında yüzün üzerinde BM çalışanını bile öldürdü; bu, Starmer'ı ve gölge dışişleri bakanı David Lammy'yi etkilememiş gibi görünüyor. Gördüğümüz şey, hem Tory hükümetinin hem de İşçi Partisi muhalefetinin desteğiyle gerçekleştirilen en acımasız, öldürücü  toplu cezalandırmadır. İsrail'e ve onun parlamentodaki destekçilerine karşı harekete geçmeyi sürdürmeyi daha da önemli kılan da bu. Uluslararası hukuk profesörü Richard Falk, Dahiya doktrininin "sadece savaş hukukunun ve evrensel ahlakın en temel normlarının açık bir ihlali olmadığını" söylüyor. Bu, “gerçek adıyla anılması gereken bir şiddet doktrininin beyanıdır: devlet terörü”. “Bizim adımıza olmaz!” demeliyiz.

İsrail, Gazze'yi yaşanmaz hale getirmeye yönelik bir kampanya yürütüyor. Bu kampanyanın bir parçası da Gazze'deki tüm hastanelerin yıkılması. İsrail'in verdiği mesaj açık: Hiçbir yer güvenli değil. Kalırsan ölürsün. İsrail, Gazze'deki hastanelere “Hamas'ın komuta merkezleri” oldukları için saldırmıyor. İsrail, Gazze'yi yaşanmaz hale getirmek ve insani krizi tırmandırmak için yakıp yıkma kampanyasının bir parçası olarak sistematik ve kasıtlı olarak Gazze'nin tıbbi altyapısını yok ediyor. 2,3 milyon Filistinliyi sınırdan geçerek bir daha geri dönmeyecekleri Mısır'a göndermeyi planlıyor. İsrail, Gazze'deki El Şifa Hastanesi'ni yıktı ve neredeyse boşalttı. Sırada Beit Lahia'daki Endonezya Hastanesi var. İsrail hastanenin çevresine tanklar ve zırhlı personel taşıyıcılar yerleştirdi ve binaya ateş açarak on iki kişiyi öldürdü. Bu bilinen bir taktik. İsrail tarafından bir hastanenin üzerine, hastanenin "Hamas'ın terörist faaliyetleri" için bir üs olduğu gerekçesiyle insanlara oradan ayrılmalarını söyleyen broşürler atılıyor. Tanklar ve top mermileri hastane duvarlarının bazı kısımlarını yerle bir ediyor. Ambulanslar İsrail füzeleriyle havaya uçuruluyor. Elektrik ve su kesiliyor. Tıbbi malzemeler engelleniyor. Ağrı kesici, antibiyotik ve oksijen yok. Kuvözlerdeki en savunmasız, prematüre bebekler ve ağır hastalar ölüyor. İsrail askerleri hastaneye baskın düzenledi ve herkesi silah zoruyla dışarı çıkmaya zorladı. Al Shifa hastanesinde olan da buydu. Al Rantisi Çocuk Hastanesinde olan da buydu. Gazze'nin ana psikiyatri hastanesinde olan da buydu. Nasser Hastanesi'nde olan da buydu. İsrail'in yıktığı diğer hastanelerde de aynı durum yaşandı. Geriye kalan birkaç hastanede de bu olacak. İsrail, Gazze'deki tek kanser hastanesi de dahil olmak üzere Gazze'deki 35 hastaneden 21'ini kapattı. Halen faaliyet gösteren hastanelerde ciddi temel ilaç ve malzeme sıkıntısı yaşanıyor. Hastaneler birer birer boşaltılıyor. Yakında hiçbir sağlık tesisi kalmayacak. Bu tasarım gereğidir. İsrail tarafından tahliye edilmeye zorlanan, evleri enkaz altında kalan onbinlerce dehşete düşmüş Filistinli, Gazze'deki hastanelerin içinde ve çevresinde kamp kurarak aralıksız bombalamalardan korunmak için sığınıyor. Tıp merkezlerinin İsrail tarafından hedef alınmayacağını umuyorlar. İsrail Cenevre Sözleşmelerine uysaydı, bu doğru olurdu. Ama İsrail bir savaş yürütmüyor, bir soykırım yürütüyor. Ve bir soykırımda bir nüfus ve o nüfusu ayakta tutan her şey yok edilir. İsrail'in Gazze'yi yerle bir etmesi bittiğinde Batı Şeria'daki Filistinlilere saldıracağına dair kaygı verici bir işaret olarak, zırhlı araçlar Batı Şeria'daki en az dört hastaneyi kuşattı. İsrail askerleri, Doğu Kudüs Hastanesi'nin yanı sıra İbn Sina Hastanesi'ne de baskın düzenledi. İsrail'in yerleşimci sömürge devleti yalanlar üzerine kurulmuştu. Yalanlarla sürdürülüyor. Ve şimdi, 750.000 Filistinlinin etnik temizliğe tabi tutulduğu ve Yahudi milislerin yaklaşık 50 katliamına yol açan 1948 Nakba'dan veya “felaket”ten bu yana Filistinlilere yönelik en kötü katliamı ve etnik temizliği gerçekleştirmeye kararlıyken,   birbiri ardına tuhaf saçmalıklar yumurtluyor. Filistinlilerden insanlık dışı bir kitle olarak söz ediliyor. Anne, baba, çocuk, öğretmen, doktor, avukat, aşçı, şair, taksici, esnaf yok. İsrail sözlüğünde Filistinliler, yok edilmesi gereken tek bulaşıcı hastalıktır. İsrailli okul çocuklarının Gazze'de "Herkesi Yok Edeceğiz" şarkısını söylediği  videoyu izleyin. Hitler Gençliği Yahudiler hakkında buna benzer şarkılar söylerdi. Kitlesel katliam projelerine girişenler, kendi halklarının moralini bozmamak için yalan söyler, kurbanları hepsinin yok edilmeyeceğine inandırır ve dış güçlerin müdahalesini engeller. Naziler, trenlere yüklenen ve imha kamplarına gönderilen Yahudilerin çalışmaya gittiklerini, iyi tıbbi bakıma ve yeterli yiyeceğe sahip olduklarını iddia etti. Hasta ve yaşlılar ise dinlenme merkezlerinde bakıma alındı. Naziler, Yahudilerin "Doğu'ya" "yeniden yerleştirilmesi" için - Theresienstadt - sahte bir kamp bile kurdu; milyonlarca insan yok edilirken, burada Kızıl Haç gibi uluslararası kuruluşlar, Yahudilere ne kadar insanca davranıldığını görebiliyordu. Osmanlı İmparatorluğu'nun 1915 baharından 1916 sonbaharına kadar sürdürdüğü soykırım sırasında en az 664.000, muhtemelen 1.2 milyon Ermeni katledildi ya da maruziyetten, hastalıktan ve açlıktan öldü. Ermeni soykırımı da Gazze'deki soykırım kadar aleniydi. Avrupa ve ABD konsolosluk misyonları, günümüz Türkiye'sini Ermenilerden temizlemeye yönelik kampanyanın ayrıntılı açıklamalarını sundu. Osmanlı hükümeti soykırımı gizlemek amacıyla yabancıların Ermeni mültecilerin veya yollara dizilmiş cesetlerin fotoğraflarını çekmesini yasakladı. İsrail de yabancı basının Gazze'ye gelmesini engelledi ve İsrail ordusunun ayarladığı yalnızca birkaç kısa ve dikkatle hazırlanmış ziyareti gerçekleştirdi. İsrail periyodik olarak internet ve telefon hizmetlerini kesiyor. Hamas'ın 7 Ekim'de İsrail'e düzenlediği saldırıdan bu yana en az 43 Filistinli gazeteci ve medya çalışanı İsrail tarafından öldürüldü ve bunların birçoğu şüphesiz İsrail güçlerinin hedefi oldu. Filistinliler gibi Ermeniler de evlerinden zorla çıkarıldılar, vuruldular ve yiyecek ve sudan mahrum bırakıldılar. Sürgün edilen Ermeniler, on binlerce kişinin vurulduğu veya açlık, kolera, sıtma, dizanteri ve gripten öldüğü Suriye Çölü'ne ölüm yürüyüşlerine gönderildi. İsrail, 1,1 milyon Filistinliyi Gazze'nin güney ucuna gitmeye zorluyor ve kaçarken onları bombalıyor. Bu mülteciler de Ermeniler gibi yiyecek, su, yakıt ve temizlikten yoksunlar. Onlar da yakında bulaşıcı hastalık salgınlarına yenik düşecekler. Osmanlı İmparatorluğu'nun fiili lideri Talat Paşa, 2 Ağustos 1915'te ABD büyükelçisi Henry Morgenthau Sr.'ye İsrail'in tutumunu tekrarlayan sözlerle şöyle demişti: "Bizim Ermeni politikamız kesinlikle sabittir ve bunu hiçbir şey değiştiremez. Anadolu'nun hiçbir yerinde Ermenileri barındırmayacağız. Çölde yaşayabilirler ama başka hiçbir yerde yaşayamazlar." Soykırım uzadıkça yalanlar daha da saçma hale geliyor. Büyük İsrail yalanları var. İsrail, Gazze'nin yok edilmesi ve binlerce Filistinlinin sebepsiz yere öldürülmesinin, Gazze'yi bir moloz yığınına çevirme, toplu katliam yapma ve Filistinlileri etnik olarak temizleme kampanyası değil, Hamas'tan kurtulmayı hedefleyen bir çaba olduğu konusunda ısrar ediyor. Küçük İsrail yalanları var. Başı kesilen kırk bebek. El Şifa Hastanesi bir “Hamas komuta merkezidir”. IDF Sözcüsü Tuğamiral Daniel Hagari'ye göre bir hastanenin duvarına asılan Arapça takvim, “her teröristin adını yazdığı ve her teröristin burada bulunan insanları koruyan kendi vardiyasının olduğu bir nöbetçi [nöbet] listesidir.” Hemşire kılığına giren ve ağır aksanlı Arapça konuşan İsrailli bir aktör, Filistinli doktor olduğunu ve Hamas'ın sivilleri canlı kalkan olarak kullandığını gördüğünü iddia etti. Hamas üyelerinin "Al Şifa Hastanesine saldırdığını" ve "yakıt ve ilacı" çaldığını söyledi. İsrail, El Şifa Hastanesi'nin bombalanmasından İsrail tanklarının değil, Filistinli militanların sorumlu olduğunu söylüyor. İsrail, Güney Lübnan'da "teröristlerle" dolu bir arabayı vurdu; bu "teröristlerin" üç kız çocuğu, anneleri ve büyükanneleri olduğu ortaya çıktı. Al Ahli Hastanesindeki patlama, Filistinliler tarafından atılan hatalı bir roketin sonucuydu; bu iddia, zaman damgasının analizine dayanarak videonun güvenilirliğini çürüten New York Times tarafından sorgulandı. İsrail, "Şifa Hastanesi müdürünün, hastanede barınan ve Şifa Hastanesi'nden güvenli bir eksen üzerinden Gazze Şeridi'ndeki insani geçiş noktasına doğru tahliye olmak isteyen Gazze vatandaşlarına izin verilmesi yönündeki talebine yanıt verdiğini" söyledi. Gazze'deki hastanelerin genel müdürü bunun "yalan" olduğunu söyledi ve "silah zoruyla ayrılmaya zorlandık" dedi. İsrailli Yarbay Jonathan Conricus, BBC tarafından eleştirilen bir videoda izleyicilere az miktarda otomatik silahın olduğu bir  zula gösterdi. Yabancı muhabirler rehberli bir tur için geldiğinde, videodaki silahlar sihirli bir şekilde arttı. IDF daha sonra bunu sildi. Yalanlar İsrail okul kitaplarına yazılacak. Yalanlar İsrailli politikacılar, tarihçiler ve gazeteciler tarafından tekrarlanacak. Yalanlar İsrail televizyonlarında, İsrail filmlerinde ve kitaplarında anlatılacak. İsrailliler ebedi kurbanlardır. Filistinliler mutlak şeytandır. Soykırım yoktu. Türkiye, bir asır sonra hâlâ Ermenilerin başına gelenleri inkar ediyor. Savaş zamanında insanlar inanmak istediklerine inanırlar. Yalanlar, çatışmayı "ışığın çocukları ile karanlığın çocukları" arasındaki ikili bir mücadele olarak gören İsrail kamuoyunun açlığını doyuruyor. Yalanlar hesap verebilirliğe karşı bir savunmadır çünkü İsrail gerçeği kabul etmeyi reddederse, gerçekliğe yanıt vermek zorunda kalmaz. Yalanlar, gerçeğin kurguya ve kurgunun gerçeğe dönüştüğü bilişsel bir  uyumsuzluk yaratır. Yalanlar, soykırım veya uzlaşma tartışmasını imkansız hale getiriyor. İsrail, Biden yönetiminin desteğiyle Gazze'de yaşamı sağlayan tüm sistemleri yok etmeye devam edecek. Hastaneler. Okullar. Enerji santralleri. Su arıtma tesisleri. Fabrikalar. Çiftlikler. Apartman blokları. Evler. Sonra da İsrail, geçmiş soykırımlardaki katiller gibi, bu olay hiç yaşanmamış gibi davranacak. İsrail'in kendisini sorumluluktan kurtarmak için kullandığı yalanlar İsrail toplumunu kemirecektir. Ahlaki, dinsel, sivil, entelektüel ve politik yaşamını yozlaştıracak.  Yalan, savaş suçlularını kahramanlık konumuna yükseltecek ve vicdan sahibi olanları şeytanlaştıracak. İsrail'in soykırımı, tıpkı 1965'te Endonezya'daki toplu katliamlarda olduğu gibi, kötülüğün ve barbarlığın güçlerine karşı destansı bir savaş olarak  mitolojileştirilecek; tıpkı bizim Yerli Amerikalılara yönelik soykırımı mitolojileştirdiğimiz ve yerleşimcilerimizi ve cani süvari birliklerimizi kahramanlara dönüştürdüğümüz gibi. Endonezya'nın komünizme karşı savaşındaki katiller mitinglerde kurtarıcılar olarak alkışlanıyor. Onlarla yaklaşık altmış yıl önce verdikleri “kahramanca” savaşlar hakkında röportaj yapılıyor. İsrail de aynısını yapacak. Kendi kendini deforme edecek. Suçlarını kutlayacak. Kötülüğü iyiliğe çevirecek. Kendi kendine inşa edilmiş bir mit içinde var olacak. Tüm despotizmlerde olduğu gibi, gerçek sürgün edilecek. Filistinliler için canavar olan İsrail, kendisi için de canavar olacak. Chris Hedges Çeviri: Ali Baydaş