Filistin'de soykırım 9. ayında

Milyonlarca kişi faşist RN'nin seçimde birinci çıkmaması sayesinde rahatladı ancak RN sandalye sayısını ikiye katladı  Pazar akşamı Fransa'da genel seçim sonuçlarını öğrenmek için endişeyle toplanan halk, büyük bir rahatlama ve sevinçle tepki gösterdi.  Çıkış anketleri faşist, Ulusal Birleşme (RN) partisinin parlamentoda çoğunluğa sahip olabileceği ve lideri Jordan Bardella'nın başbakan olabileceği korkusunu ortadan kaldırdı.  Bunun yerine, çıkış anketleri Yeni Halk Cephesi (NPF) bloğunun 172 ile 192 arasında, en fazla sandalyeyi kazanacağını gösterdi. NPF, Jean Luc Melenchon'un LFI partisini, Yeşilleri, Komünist Partiyi ve Sosyalist Partiyi bir araya getiriyor.  Anketler, neoliberal başkan Emmanuel Macron'la bağlantılı milletvekillerinin 150 ila 170 sandalyeye sahip olacağını öngörüyordu. Faşistler ise 150 ila 170 sandalyeyle üçüncü sırada yer alacak.  Çıkış anketleri doğruydu. Tüm resmi sayımlar sona erdiğinde NFP 180 sandalye kazanırken, onu 168 sandalyeyle Macroncular izledi. Le Pen'in partisi ve müttefikleri 143 sandalyeyle üçüncü sıraya geriledi. Ancak bu, bir önceki mecliste sahip olduğu 88 milletvekiline göre önemli bir artıştı.  Ana akım muhafazakar Les Republicains ise 60 sandalye kazandı.  Bu tür sonuçlar, göreve gelme şansını kaçıran ve zaten otoriter olan devlet aygıtını daha da sertleştirmek isteyen RN'ye bir darbe olacaktır. Müslümanların, göçmenlerin ve tüm siyahilerin hayatını cehenneme çevireceklerdi.  Sonuçlar belli oldukça kutlamalar yapılması şaşırtıcı değil. Çoğu insan RN'nin toplumu yönetmesini istemediğini gösterdiler. Faşistleri geride tutmanın en güçlü faktörü, geçen ay sokaklara çıkan ve onlara karşı kampanya yürüten 800.000 kişiydi.  Bu tür çabalar, katılımın 2022'deki yüzde 46 ve 2017'deki yüzde 43'e kıyasla yüzde 67'ye çıkmasını da sağladı.  Financial Times şöyle yazdı: “İlk sonuç tahminleri geldiğinde RN seçim partisinde korku ve gözyaşı vardı. Geçen haftaki ilk turdan sonra gelen bayrak sallama ve tezahüratların yerini şaşkın bir sessizlik aldı.  "Şampanya standı, Paris'teki RN taraftarları için taziye merkezi haline geldi."  Ancak bu oylar faşist büyümeyi durduramayacak. Bu sonuçlar, RN'nin rekor sayıda milletvekili kazandığını gösteriyor. Ve NPF, Macron'un destekçilerinin birçok sandalye kazanmasını sağlamak için adaylarını geri çekerek, gerçek sol politikaların uygulanmasına yönelik her türlü fırsatı ortadan kaldırdı.  NPF, korkunç Makronculara oy verilmesini teşvik etti. Bunlar arasında ırkçı baskının mimarı İçişleri Bakanı Gerald Darmanin ve emekli maaşlarına yönelik saldırıların savunucusu eski başbakan Elisabeth Borne da vardı.  Darmanin ve Borne kazandı ancak NPF'ye katılan devrimci NPA partisinden Philippe Poutou kaybetti.  Darmanin derhal radikallerin olmadığı bir ulusal hükümet çağrısında bulundu. “Bugün kimse bu parlamento seçimlerini kazandığını söyleyemez. Özellikle, birkaç dakika önce televizyonda çok iddialı görünen Bay Melenchon hiç söyleyemez" dedi.  “Seçmenlerde değişim arzusu var. Cumhuriyetçi sağın hala çok güçlü olduğunu belirtmek isterim. Belki de bu Cumhuriyetçi sağa biraz daha açılmalıyız.”  Darmanin'in "Cumhuriyetçi" polisleri, Pazar günü geç saatlerde Paris'te RN'nin yenilgisini kutlayan binlerce kişiye göz yaşartıcı gaz ve cop kullanarak saldırdı.  NPF, ana akım partilerin “Cumhuriyetçi Cephesi”nin etkisiz olduğu kanıtlanmış başka bir versiyonunu yarattı. Sonuçların, bir başbakan bulma konusunda kaotik anlaşmalara yol açması muhtemel. En fazla yumuşak bir sol başbakan olabilir ama yalnızca Macron ve suç ortaklarının kabul edeceği bir başbakan olabilir. NPF içinde ana akım Sosyalist Parti 59 sandalye kazandı, bu da LFI'nin 74 sandalyesinin pek gerisinde değildi. Yeşiller 28, Komünistler ise dokuz sandalye aldı.   NPF, ölü ve gömülü görünen PS'yi yeniden canlandıran bir oksijen çadırı görevi gördü.  Ancak faşistlerin amansız yükselişinin yolunu açan şey kesinlikle Sosyalist Parti ve destekçilerinin politikalarıdır.  İş dünyası yanlısı politikalar uygulayan bir hükümet, faşistlerin birleşmiş elitlere karşı sıradan insanların yanında yer aldıklarını söylemelerini sağlayacak. Le Pen'in Pazar günü yaptığı açıklamada, RN'nin zaferinin yalnızca "gecikmiş" olduğunu söylemesinin nedeni budur. "Gelgit artıyor. Bu sefer yeterince yükselmedi ama yükselmeye devam ediyor” dedi. Şimdilik faşistler engellendi. Ancak solda bir strateji değişikliğine ihtiyaç var.  Irkçılık karşıtı Marche des Solidarite grubu, “Mahallelerimizde, işyerlerimizde, sokaklarda dayanışmamız ve birliğimizle en güçlüyüz” derken haklıydı.  Mücadele, önümüzdeki Pazar, Bastille Günü'nde ırkçılığa ve sömürgeciliğe karşı kitlesel bir gösteriyle kararlılıkla sürecek. Charlie Kimber (Socialist Worker) 

Sosyalist Eşitlik Partisi’nin ve Dünya Sosyalist Web Sitesi Uluslararası Yayın Kurulu’nun aşağıdaki mektubu, 13 Haziran Perşembe günü Washington D.C.’deki Ukrayna Büyükelçisi Oksana Markarova’ya teslim etti. Sosyalist Eşitlik Grubu İstanbul'daki Ukrayna Başkonsoluğu önünde mektubu okudu. Ayrıca Berlin, Londra gibi şehirlerdeki Ukrayna elçilikleri önündeki protestolarda okundu Ukrayna Hükümetine Açık Mektup: Bogdan Syrotiuk’u Serbest Bırakın! Sayın Başkonsolos: Ukrayna hükümetinin devlet güvenlik servisi SBU, 25 Nisan 2024 tarihinde, Rusya, Ukrayna ve eskiden Sovyetler Birliği’nin parçası olan diğer ülkelerde faaliyet gösteren Troçkist örgüt Bolşevik-Leninistlerin Genç Muhafızları’nın (YGBL) 25 yaşındaki lideri Bogdan Syrotiuk’u tutukladı. Syrotiuk yoldaş geçtiğimiz yedi haftadır Mıkolayiv’deki bir hapishanede kimseyle görüştürülmeden tutuluyor. Temsil ettiğiniz hükümet tarafından kendisine yöneltilen asılsız iddialara karşı çıkmak için yeterli hukuki temsilden mahrum bırakılıyor. Kiev ve Mıkolayiv’de Ukrayna hükümetinin siyasi amaçlı kovuşturmaları ve kumpaslarıyla mücadele konusunda deneyimli avukatlar, kendi can güvenliklerinden endişe etmelerine neden olan misilleme tehditleri üzerine Syrotiuk’u temsil etme tekliflerini geri çektiler. Bogdan Syrotiuk’a yönelik iddialar en ufak bir olgusal kanıttan yoksundur. Kendisinin vatana ihanet ettiği iddiası tamamen, Ukrayna-Rusya savaşı konusunda Dünya Sosyalist Web Sitesi’nde [http://wsws.org] yayımlanan makalelerinde alenen dile getirdiği muhalefete dayanmaktadır. Syrotiuk’un demokratik ifade özgürlüğü hakkını kullanmasını kriminalize etmek için gözü dönmüş şekilde bir girişimde bulunan SBU komplocuları, suçlama belgelerinde Dünya Sosyalist Web Sitesi’nin “bir Rus propaganda ve enformasyon ajansı” olduğunu iddia ediyorlar. Bu çirkin iddiayı destekleyecek en ufak bir kanıt yoktur. Bu yalanın saçmalığı, Dünya Sosyalist Web Sitesi’nin her okuru için açık olduğu gibi, Troçkist hareketin 1923’te kuruluşundan bu yana savunduğu sosyalist enternasyonalist ilkelere dayanan Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin (DEUK) tarihini ve politikasını bilenler için de oldukça açıktır. DEUK, savaşın patlak vermesinden bu yana Dünya Sosyalist Web Sitesi’nde yayımlanan yüzlerce makalede, hem Ukrayna hem de Rusya hükümetlerinin askeri politikalarına karşı olduğunu açıkça ortaya koymuştur. Uluslararası Komite’nin sesi olan WSWS, Rus istilasının başladığı 24 Şubat 2022’de şunları deklare etmiştir: "Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi (DEUK) ve Dünya Sosyalist Web Sitesi (WSWS), Rusya’nın Ukrayna’ya askeri müdahalesini kınar. ABD ve NATO güçlerinin provokasyonlarına ve tehditlerine rağmen, sosyalistler ve sınıf bilinçli işçiler, Rusya’nın Ukrayna’yı istilasına karşı çıkmalıdır.1991’de Sovyetler Birliği’nin dağıtılmasıyla harekete geçirilen felaket, Vladimir Putin tarafından temsil edilen kapitalist egemen sınıfın çıkarlarına hizmet eden bütünüyle gerici bir ideoloji olan Rus milliyetçiliğine dayanarak önlenemez." Ukrayna devletinin polisi, bu genç ve cesur sosyaliste yönelik vatana ihanet suçlamalarını kanıtlayamayacaklarını çok iyi bilmektedir. Bu nedenle, Sovyetler Birliği’ndeki Stalinist rejiminin Terör ve Moskova Duruşmaları döneminde Troçkist muhaliflerini Nazi Almanya’sının ajanları olarak suçlarken kullandığı türden yalanlara başvurmak zorunda kalmaktadır. Sovyetler Birliği’nin dağıtılmasına ve Ukrayna’da kapitalizmin restorasyonuna rağmen, Stalinist polis teşkilatlarının yöntemleri ve ruhu yaşamaya devam etmektedir. SBU iddianamesi, Bogdan Syrotiuk’un ve WSWS’nin Rus propagandası ajanları olduğu iddiasıyla çelişerek şunu kabul etmektedir: Dünya Sosyalist Web Sitesi “dünyadaki temel sosyo-politik sorunları, sosyalist devrim yoluyla dünya sosyalizmini kurma hedefiyle kapitalist piyasa sistemine devrimci muhalefet bakış açısından ele almaktadır.” Putin’in kapitalist rejimi tarafından nefret edilen WSWS’nin Marksist-Troçkist programının bu gerçekçi açıklaması, Bogdan Syrotiuk’un hapsedilmesinin ve kovuşturulmasının düzmece niteliğini gözler önüne sermektedir. Bogdan Syrotiuk her iki ülkenin oligarşik kapitalist seçkinlerinin çıkarları doğrultusunda yürütülen bir savaşa karşı Ukrayna ve Rusya işçi sınıfının birliği çağrısında bulunduğu için zulüm görmekte ve ömür boyu hapisle tehdit edilmektedir. Skoropadskyi, Petliura ve en kötüsü Nazi yanlısı Stepan Bandera ve onun Ukraynalı Milliyetçiler Örgütü günlerinden bu yana burjuva Ukrayna milliyetçi hareketlerini karakterize eden çok şiddetli gerici ideolojileri ve programları yücelten hükümetiniz, Ukrayna işçi sınıfı içinde sosyalist düşüncelerin yeniden canlanmasından ve bu düşüncelerin kaçınılmaz olarak Rusya’daki sınıf kardeşleriyle birleşme ve savaşı reddetme çabası biçimini almasından korkmaktadır. İşte bu yüzden, Bogdan Syrotiuk’un tutuklanmasını, 3 Haziran 2024’te, Ukrayna genelinde Dünya Sosyalist Web Sitesi’ne internet erişimini yasaklayan bir devlet yönergesi takip etti. Seçimleri iptal eden ve sıkıyönetimle ülkeyi yöneten Zelenskiy rejiminin Ukrayna’daki tüm sol ve sosyalist örgütleri yasa dışı ilan ettiği iyi bilinmektedir. ABD Dışişleri Bakanlığı bile Mayıs ayında Demokrasi, İnsan Hakları ve Çalışma Bürosu tarafından yayımlanan bir raporda hükümetinizin son derece baskıcı karakterine dikkat çekmek zorunda kalmıştır. Raporda insan hakları ihlalleri olarak özellikle şunlar belirtilmiştir: “zorla kaybetme; işkence ve zalimane, insanlık dışı veya aşağılayıcı muamele ya da ceza; ağır ve hayati tehlike arz eden cezaevi koşulları; keyfi tutuklama veya gözaltı; yargının bağımsızlığı ile ilgili ciddi sorunlar; medya mensuplarınınki dahil ifade özgürlüğüne yönelik kısıtlamalar…” Bogdan Syrotiuk, hükümetinizin hukuksuzluğunun bir kurbanıdır. Syrotiuk’un 25 Nisan’da tutuklanması, uluslararası medyada Ukraynalı işçiler ve gençler arasında savaşa karşı yükselen muhalefete ilişkin çok sayıda haberin çıktığı bir dönemde gerçekleşmiştir. Syrotiuk’a vatana ihanet suçlamasıyla komplo kurulmasının amacı açıktır: hükümetinizin Ukrayna’nın kapitalist seçkinlerinin ve emperyalist müttefiklerinin çıkarları doğrultusunda yürüttüğü savaşa karşı çıkanlara gözdağı vermek. Bogdan Syrotiuk’un tutuklanması ve yargılanması tüm dünyada öfkeli bir muhalefete yol açtı. İlerici ve sosyalist örgütler bu siyasi kumpası kınadılar. Syrotiuk’un özgürlüğü için yürütülen uluslararası kampanya her geçen gün güç kazanıyor. Dünyanın dört bir yanından binlerce insan –işçiler, gençler, sanatçılar ve akademisyenler– bu kumpasa son verilmesini ve Bogdan Syrotiuk’un derhal serbest bırakılmasını talep eden bir dilekçeyi imzaladı. Sayın Başkonsolos, bu mektubu ve Bogdan Syrotiuk’un özgürlüğüne ilişkin talebimizi hükümetinize iletmenizi rica ediyoruz. Münasip duygularımızla, Sosyalist Eşitlik Grubu (Türkiye) Dünya Sosyalist Web Sitesi (Türkçe)

6-9 Haziran tarihlerinde Avrupa Birliği Parlamentosunun belirlenmesi için yapılan 27 ülkede yapılan seçimlerden aşırı sağcı ve faşist partiler güçlenerek çıktı. Seçimlerde özellikle Almanya’da Almanya için Alternatif (Afd) ve Fransa’da Ulusal Birlik’in (RN) yükselişi dikkat çekerken Fransa’da Macron erken seçim kararı aldı.  İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden ayrılmasından sonra yapılan ilk AB parlamentosu seçimlerinde katılım Avrupa genelinde yaklaşık yüzde 51 olarak gerçekleşirken, bu bazı ülkelerde daha da düşüktü; örneğin Yunanistan’da yüzde 41’de kaldı. Seçimlerin en önemli sonucu pek çok ülkede göçmen ve mülteci düşmanı partilerin ve aşırı sağın güç kazanması oldu. Bu durum AB’nin merkez ülkelerinde çok daha somut gözlemlendi. Fransa’da Marine Le Pen’in daha önce Ulusal Cephe olarak bilinen partisi Ulusal Birlik, oyların yüzde 31’ini alırken, Macron’un desteklediği “L'Europe Ensemble” listesi sadece yüzde 15 oy alabildi. Sosyalist Parti oyların yüzde 13,8’ini alırken, sosyalist Jean-Luc Mélenchon’un partisi Boyun Eğmeyen Fransa’nın da içinde bulunduğu ittifakın oyları yüzde 9,8’de kaldı. Aşırı sağ yalnızca Le Pen ile sınırlı değildi, göçmen karşıtı Éric Zemmour’ın partisi “Yeniden Fetih!” de yüzde beş oy aldı. Bu seçim sonuçları üzerine Fransa’da erken seçim kararı alındı, ülke 30 Haziran’da seçime gidecek. Aşırı sağın yükseldiği diğer bir önemli ülke Almanya’da oldu. Almanya için Alternatif (AfD) ülke genelinde oyların yüzde 15,9’unu alarak ikinci parti oldu. Partinin eskiden Doğu Almanya olan eyaletlerdeki oy oranı ise daha yüksek, bu eyaletlerde parti oyların yüzde 29,2’sini alarak birinci parti oldu. Sosyal Demokrat Parti (SPD) oyların yüzde 13,9’unu alarak üçüncü parti olurken, Sol Parti yüzde 2,7 ile çok kötü bir sonuç aldı. Sol Parti’den ayrılan Sahra Wagenknecht’ın liderliğinde kurulan “Sahra Wagenknecht İttifakı (BSW) – Akıl ve Adalet” partisi ise oyların yüzde 6,2’sini aldı. Yeşillerin oyu ise bir önceki AB parlamentosuna göre oyları yarı yarıya azalarak yüzde 11,9 oldu.  Aşırı sağ sadece Fransa ve Almanya’da değil, Avrupa’nın diğer ülkelerinde de ilerleme kaydetti. Avusturya’da Avusturya Özgürlük Partisi (FPÖ) oyların yüzde 25,7’sini alarak birinci parti olurken, Hollanda’da Geert Wilders’in aşırı sağcı Özgürlük Partisi (PVV) yüzde 17 oyla ikinci parti oldu. İtalya’da Başbakan Meloni’nin İtalya’nın Kardeşleri (Fdl) partisi yüzde 28,7’yle birinci olurken, bir diğer faşist olan Salvini’nin partisi de yüzde 9 oy aldı. Belçika’da da aşırı sağcı Vlaams Belang yüzde 13,8 ile birinci oldu. Aşırı sağın birinci çıkmadığı ülkelerde de dikkate değer oylar aldığını görüyoruz. İspanya’da aşırı sağcı Vox yüzde 9,6 Portekiz’de Chega yüzde 9,7 Yunanistan’da Yunan Çözümü 9,3 Polonya’da aşırı sağ Konfederasyon ittifakı yüzde 12 oy aldı. AB parlamentosu seçimleri, doğrudan o ülkenin meclisini oluşturmadığı için geleneksel olarak “ikinci derece seçimler” olarak görülüyor. Bu seçimlerde ana akım partiler genelde daha az oy alırken, siyasi yelpazenin uçlarında kalan partilerin oyları genel seçimlere göre daha yüksek oluyor. AB parlamentosu farklı ülkelerden siyasal partilerin oluşturduğu siyasal gruplarla çalışıyor. Merkez sağ partiler “Avrupa Halk Partisi’ne”, sosyal demokrat ve merkez sol partiler “Sosyalistler ve Demokratların İlerici İttifakına”, liberal partiler daha önce “Avrupa için Liberaller ve Demokratlar İttifakı” gruba dahilken, Macron’un Rönesans partisinin de dahil olmasıyla “Avrupa’yı Yenileyin” ismiyle yeni bir grup kuruldu. Avrupa’daki aşırı sağcılar ise iki ayrı grupta yer alıyorlar; “Kimlik ve Demokrasi” ile “Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi” “Kimlik ve Demokrasi” grubundaki en büyük partiler Fransa’daki Ulusal Birlik (RN) partisi, İtalya’daki Birlik (Lega), Almanya’daki Almanya için Alternatif iken, AfD’nin AB milletvekillerinden birinin “SS üniforması giyen herkes otomatik olarak suçludur diyemem” sözleri, AfD’nin “Kimlik ve Demokrasi” grubundan çıkarılmasıyla sonuçlanmıştı. Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi’nde ise İtalya’nın Kardeşleri, İsveç Demokratları ve İspanyol Vox partisi bulunuyor. Bu sonuçlar AB parlamentosunda hem aşırı sağcıların iki grubunun hem de bu gruplara dahil olmayan aşırı sağcıların sayısında bir artışa neden olacak. Bu grubun daha önce 73 milletvekili bulunuyordu. Merkez sol ve sosyalist sol ise güç kaybetti. İrlanda seçim sonuçlarının henüz belli olmadığı veriler dikkate alındığında bir önceki AB parlamentosunda merkez sol grubun 154 milletvekili varken bu sayının 137’ye, sosyalist solun grubu olan Avrupa Sol Partisi’nin 41 olan milletvekili sayısının ise 36’ya düşmesi bekleniyor.  Aşırı sağdaki bu yükseliş, seçimlere katılımdaki düşüşle birlikte okunduğunda, sosyalistler için önemli bir uyarı niteliği taşıyor. Ukrayna savaşının yarattığı küresel istikrarsızlık, göçün aşırı sağ tarafından ırkçı bir söylemle kullanılması, hem merkez sağ ve sol partilere hem de Yeşillere yönelik tepkinin kendisini sağda yoğunlaştırması gibi gelişmeler önemli bir tehditle karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor. Avrupa’da solun cinsiyetçiliğe ve homofobiye karşı mücadele yerine ekonomik konulara ağırlık vermesi gerektiğini anlatan siyasal hattın Almanya’da BSW, İngiltere’de ise George Galloway’in Büyük Britanya İşçi Partisi’nde (WPGB) kendisini ifade edeceğini tahmin edebiliriz. Bir yandan bu hatta karşı tartışırken ve ezilenlerin özgürleşmesi mücadelesinin kendisine sosyalist diyen her örgütün temel görevlerinden biri olduğunu vurgularken diğer yandan faşizme ve ırkçılığa karşı etkin bir mücadeleyi nasıl öreceğimizi tekrar değerlendirmek Avrupa’daki tüm sosyalistlerin önünde duran bir görev. Onur Devrim