Filistin'de soykırım 9. ayında

Gazze için kitlesel eylemler

Polisle kahramanca kavga eden küçük azınlık eylemlerinin sayısız sorunu var. Bizim ihtiyacımız, polisin ve devletin tüm kurumlarının karşısında çaresiz kalacağı baş edilemez kitlesel eylemleri inşa etmektir. Kazandırıcı olan bu tür eylemlerdir. Bu eylemler on binlerce, yüz binlerce, hatta Londra, İspanya, ABD, Yemen gibi ülkelerde zaman zaman milyonlarca insanın katıldığı gibi yığınsal eylemler iktidarları adım atmaya zorlayabilecek güçte. Değişim bu eylemlerin ürünüdür. Özellikle de bu hareketin içinde örgütlü işçi sınıfının yer alması, grevler örgütlemesi ve kazanana kadar süresiz grev kararının alınması, egemen sınıfların üstesinden gelemeyeceği bir etki yaratır.  Bu eylemler ayrıca içinde yer alan ve o ana kadar köklü bir değişiklikte bir rolü olabileceğini veya böyle bir yeteneği olduğunu fark etmemiş insanların da kitle hareketi içinde, on binler halinde değişmesine neden olur. Gücün, kendisinin elinde olduğunu göstermesi açısından yığınsal eylemler gibisi olamaz.  Şu bir sorundur elbette: Böyle yığınsal eylemler örgütlenemediği ama durumun da aciliyet kazandığı, örneğin Refah’ta insanların yakıldığı anlarda ne yapacağız? Bu sorunun yanıtı da farklı değil: Yine, her zaman daha kitlesel ama illa barışçıl anlamında değil, kitlelerin içine çok daha rahat katılabileceği anlamda, öfkenin birleşebileceği eylemlerin inşa edilmesi için çabalayacağız.  Bu, sosyalizm genel mücadelesi için aşağıdan, sosyalist geleneğin benimsediği perspektifi yenilemek anlamına da gelir. Sosyalizm mücadelesi işçi sınıfı içinde kök salmalıdır, bunun kestirme bir yolu yoktur ve tek yol budur. Sabrı böylesine zorlu bir perspektifi inşa etmeye yetmeyenler daha acil eylem yöntemlerini tercih edebilir, kestirme yollar bulmaya çalışabilir. Ama tıpkı sosyalizm mücadelesinin kestirme bir yolu olmadığı gibi, Gazze’de soykırımı durdurma mücadelesinin de kestirme bir yolu bulunmuyor.  Bu, ne yazık ki ana ekseni, cam çerçeve indirme tartışmaları arasında kaçırılmış olan bir tartışma. Kitlelerin, kitleler adına yaptığı eylemin kazandırıcı olması bir şeydir; örneğin, Bin Genç eylemlerini eleştirmek ise bambaşka bir şeydir. Socar denilen soykırım ortağı firmanın o soykırım savunucusu sözcülerini deport etmek için mücadele vermek gerçekten de çok önemli. Bunun için o şirketin camını indirmek gerekmiyor; önüne on bin kişi gidip iki gün oturma eylemi yapsak ya da şirkette çalışan işçiler greve çıksa, ne o CEO’nun bir daha sesi duyulur ne de bu şirket elini kolunu sallayarak soykırım ortaklığı yapmaya devam edebilir.  İsrail başlıca ham petrol ithalatını şu ülkelerden yapmaktadır: Azerbaycan (888 milyon dolar), Amerika Birleşik Devletleri (197 milyon dolar), Brezilya (134 milyon dolar), Nijerya (86,7 milyon dolar), Angola (57,9 milyon dolar). Socar ise İsrail’in ana ham petrol kaynağı olan Azerbaycan’dan soykırımcılara aktarım işini üstlenen şirket. Bu şirketin kapatılmasını savunmak meşrudur. Bu şirketin her şeyine karşı öfke duymak da meşrudur. Bir eylemde bir cam kırılması, biraz boya atılması tartışma konusu dahi olamaz. Bu, daha büyük eylemler örgütlememizin önünde bir engel haline gelirse kendi içimizde tartışmaya başlarız. Şimdi böyle bir engelle karşı karşıya değiliz ama unutmayalım; bu eylemler bir öfkenin göstergesi. Acilen harekete geçme isteğinin bir yansıması.  Bu öfke hepimizin öfkesi. 40 bin kişi eksildik; Gazze eski Gazze değil. Refah'ta insanları yaktı İsrail. Bu yüzden aynı öfkeyi paylaşıyoruz ama bizler Filistin için dayanışmanın, soykırımcılarla iş birliği içinde olanların baş edemeyeceği bir yığınsal hareketi inşa edebilirsek başarı kazanacağını biliyoruz.  Çok adım attık, azımsanamayacak eylemler yaptık. Türkiye’de binden fazla eylem yapıldı Gazze için. Şimdi küresel hareketin bir parçası olan kitlesel eylemleri örgütlemek için kolları daha güçlü sıvamalıyız. Polis şiddetine, tutuklama tehditlerine karşı omuz omuzayız ama eylem anlayışı olarak birleşik, kitlesel, "sıradan insanları", işçileri, kadınları, tüm emekçileri ve ezilenleri harekete geçirmeye çalışan bir zemini inşa etmeye çalışıyoruz. On binleri, yüz binleri, milyonları içine çeken bir hareket, bu iktidara ikili anlaşmalara son verdirme konusuna sahici adımlar attırabilecek tek harekettir.

Soykırıma karşı tüm dünya ayakta

Refah saldırısının ardından tüm dünya sokaklardaydı.  28 Mayıs’ta saldırı haberi alınır alınmaz Liverpool’da “Refah için acil” çağrısıyla sokağa çıkıldı. Aynı gün New York’ta da “Sizi soykırımdan yargılayacağız” diyenler meydanlardaydı. “Glasgow Savaşı Durdurun” aktivistleri de çok geçmeden onlara katıldı, Glasgow’da büyük bir yürüyüş yapıldı. Londra’daki eylemde ise on binden fazla aktivist mevcuttu. İngiltere’de Sheffield tren istasyonu #HandsOffRafah Acil Durum Mitingi çağrısıyla işgal edildi. Öğrenciler 34 İngiliz üniversitesinde kamplar kurarak İsrail'in soykırımından vazgeçilmesini talep ettiler, kamplarda Refah’taki katliam da kınandı. İrlanda’da aktivistler “İrlanda Üzerinden Daha Fazla Silah Geçirilmesin! ABD Savaş Uçaklarını Denetleyin” sloganlarıyla eylem yaptılar. Binlerce protestocu, İsrail soykırımına karşı Filistin halkı ve direnişiyle dayanışmak için Fransa'nın başkenti Paris'in merkezindeki Place de la République Meydanı'nda toplandı. Yüzlerce aktivist İtalya'nın Bologna kentindeki tren istasyonlarını işgal ederek Filistin için adalet talep etti ve İsrail'in Gazze'deki soykırımını kınadı.  Teksas Austin'de yüzlerce kişi İsrail'in Refah'taki katliamlarını protesto etmek için sokaklara çıktı. Washington da sokaklardaydı; protestocular İsrail'in katliamına ve Refah'ta devam eden yıkıma tepki olarak Beyaz Saray'da toplandı. 30 Mayıs’ta Şikago’da sokağa çıkan göstericiler “Bugün Refah'ta (1.4 milyondan fazla Filistinlinin yaşadığı güvenli bölge olarak belirlenmiştir) yaşanan korkunç katliamı protesto ediyoruz” diyordu; “Filistinlilerin yaşam hakkı kadar Refah için direnmek de bizim hakkımızdır. Bu nedenle, özgürlük gelene dek eylemlerimize devam edeceğiz.” İsrail'in Refah'a yönelik saldırılarının ardından Filistin'e destek amacıyla Paris, Place de la République'de art arda ikinci akşam gösteri düzenlendi. Bizler de İstanbul’da İsrail'in Refah'ta gerçekleştirdiği soykırıma karşı, “Nakba bitecek, Filistin halkı geri dönecek!” hiç susmadığı Tünel Meydanı'ndaydık.  30 Mayıs’ta Ankara'da Filistin için iki protesto yapıldı. KESK Ankara Şubeler Platformu Sakarya Caddesi'nde; Direniş Çadırı, Filistin için Bin Genç ve Filistin'e Özgürlük Platformu ise Güvenpark'taydı. Güvenpark eyleminde “Soykırımcı İsrail durdurulana kadar vazgeçmiyor, herkesi bu mücadeleyi büyütmek için sokağa çağırıyoruz” dedik ve soykırımcı İsrail'i durdurana kadar, Filistin halkı nehirden denize özgür olana kadar mücadelemizi sürdüreceğiz. Filistin İçin Bin Genç ise ayrıca İstanbul’da, Azerbeycan petrolünü İsrail’e taşıyan soykırımcı Socar şirketinin protesto edildiği bir eylem daha düzenledi.  31 Mayıs’ta Glasgow Hampden Park'ta toplanan yüzlerce protestocu, İskoçya İsrail ile kapalı kapılar ardında oynarken "Oyunu durdurun" sloganları atıyordu. New York'ta lise öğrencileri Tweed Adliyesi'nin merdivenlerinde protesto gösterisi yapmak üzere erken saatlerde dersten çıktı. Öğrenciler, şehir milletvekillerinden Filistin'i destekledikleri için misillemeye maruz kalan öğretmen ve öğrencileri korumalarını talep etti ve ABD'nin İsrail'i finanse etmeyi durdurmasını istediler. 1 Haziran’da yüzlerce protestocu Brooklyn Müzesi'nin lobisini ele geçirerek kültür kurumunun soykırıma karşı tavır alması talebini dile getirdi ve savaştan elde edilen kârı protesto etti. Aynı gün İskoçya Kadın futbol takımı Euro 2025 eleme maçları için İsrail ile karşılaştığı sırada yine kitlesel protestolar gerçekleşti., “İsrail'e yaptırım uygulayın! Soykırımı durdurun!” sloganları atıldı. 2 Haziran’da Toronto’da göstericiler Union İstasyonu’nu işgal ettiler: “Gazze ahlaksız Siyonist devlet tarafından saldırı altındayken hiçbir şey olmuyormuş gibi devam edemeyiz!” Yine aynı günde, İsrail'in Refah'a yönelik son saldırısını protesto eden ve ana akım medyanın soykırımdaki suç ortaklığına son verilmesini talep eden yüzlerce kişi Batı Hollywood'da yürüdü. Danimarka, Kopenhag’da Filistin ile dayanışma eyleminde binlerce insan yürüyüş yaptı. Manchester’da yüzlerce kişi sokaklara çıktı: “Gazze için sokaklara! Sadece İsrail'in iğrenç soykırımına ve Refah'taki çadırlı ailelere yönelik katliamlarına karşı değil. Sadece İsrail'in 8 ayda 16000 çocuğu öldürdüğü akıl almaz, düşünülemez suça karşı değil. İsrail'in 76 yıllık acımasız işgaline karşı da sokağa çıkın!” Bu güç durdurulamaz. İsrail, bu eylemler devam ettikçe, küresel intifada yükseldiği sürece yenilmeye mahkum bir terör devletidir.

Netanyahu suçludur, destekçileri de

İmha, cinayet, sivillerin aç bırakılması, kasten büyük acılara neden olmak ve kasıtlı olarak sivillere yönelik saldırılar düzenlemek... Bunlar Karim Khan tarafından İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu ve Savunma Bakanı Yoav Gallant'a isnat edilen suçlar. Khan, Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin (UCM) başsavcısı. Her iki İsrailli bakanın da Gazze'de işlenen savaş suçları ve "insanlığa karşı suçlar" konusunda "cezai sorumluluk taşıdıklarına inanmak için makul gerekçeleri" olduğunu söyledi. İsrailli bakanlar, "Gazze'nin sivil halkını toplu olarak cezalandırmak" amacıyla "ortak bir planın parçası olarak" aç bırakma ve öldürme eylemlerini savaş suçu olarak işledi. Sivillere yönelik saldırıları kasıtlı olarak yönlendirdiler. Khan şimdi Netanyahu ve Gallant için tutuklama emri çıkarılmasını istiyor. Suçlar listesi pek çok kişi için sürpriz değildir. İsrail'in soykırımının kanıtlarını yedi aydan uzun bir süredir görüyoruz. Ancak UCM tarafından savaş suçu işlemekle itham edilmesi İsrail için yine de yıkıcı bir darbe. UCM, savaş suçlularını insanlığa karşı işledikleri suçlardan dolayı yargılayabilen tek daimi uluslararası mahkeme. Ve attığı adımlar Batı'yı öfkelendirdi. Khan, "üst düzey bir liderin" kendisine UCM'nin Batı ve müttefikleri için değil "Afrika ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin gibi haydutlar için kurulduğunu" söylediğini açıkladı. Tahmin edilebileceği üzere Netanyahu antisemitizm iftiralarını tekrarladı. Khan'ın "dünya genelinde şiddetlenen antisemitizm ateşine umarsızca benzin döktüğünü" söyledi. UCM onu tüm suçları için cezalandırmayacak olsa bile Netanyahu'ya yönelik öfke giderek artıyor! Khan, "dengeyi" göstermek için mahkemenin üç Hamas liderinin de tutuklanması için bastıracağını söyledi. Ancak UCM'nin Netanyahu'yu savaş suçlarıyla itham etmesi büyük bir dönüm noktasıdır. Dünyanın her yerindeki Filistin yanlısı aktivistlerin işyerlerinde ve okullarda İsrail devletinin soykırımdan suçlu olduğunu savunmalarını kolaylaştıracaktır.  Katil İsrail, katil ABD ve müttefikleri UCM'nin suçlamaları aynı zamanda İsrail'in Batılı müttefiklerine yönelik bir ithamdır. Eğer Netanyahu sivillerin öldürülmesi, yok edilmesi ve kasıtlı olarak aç bırakılmasından suçluysa, İsrail'i silahlandıran ve finanse edenler de suçludur. Buna ABD Başkanı Joe Biden, İngiltere Başbakanı Rishi Sunak gibiler de dahildir.  Nitekim son zamanlarda Siyonist devlete engel olduklarını iddia eden Batı devletleri, Netanyahu'yu savunmak için hızla harekete geçti. Başkan Joe Biden, "UCM savcısının İsrailli liderler hakkında tutuklama emri çıkarılması için yaptığı başvuru çok çirkin" dedi. Filistinlilerin başına gelenlerin "soykırım olmadığını" da sözlerine ekledi. Ardından şunları söyledi: "Bu savcı ne ima ederse etsin, İsrail ile Hamas arasında hiçbir denklik yoktur. Güvenliğine yönelik tehditlere karşı her zaman İsrail'in yanında olacağız."  Fakat tersini düşünenler de var. Fransa, Belçika ve Norveç "Netanyahu'yu tutuklarız" diyerek UCM'ye uydu. Denklik yok Biden cinayetler için gerekçe yaratmaya çalışıyor. Ancak İsrail devleti ile Hamas arasında bir denklik olmadığı konusunda haklı. Hamas İsrail şehirlerinin büyük bölümünü bombalarla yerle bir etmedi. Kontrol noktalarını ve sınır geçişlerini kapatarak sivilleri kasıtlı olarak açlıktan öldürmedi. Sistematik olarak tüm sağlık altyapısını yok etmeye çalışmadı ya da sağlık çalışanlarını hedef almadı. Gazze'yi 17 yıldır bir açık hava hapishanesinde kuşatma altında tutmadı. Ve İsrail -şimdiye kadar- Hamas'ın 7 Ekim'de öldürdüğü her İsrailli için en az 35 Filistinliyi öldürdü. Farklı ideolojilerden örgütlerin oluşturduğu Filistin direnişi, İsrail'in 76 yılı aşkın bir süredir kendi halkına karşı uyguladığı vahşete tepki olarak savaşıyor. Zalim İsrail ile mazlum bir grubun mücadelesinin ifadesi olan Hamas arasında hiçbir denklik yoktur.

Küresel imza kampanyası: Bogdan Syrotiuk'a özgürlük

Dünya Sosyalist Web Sitesi, “Ukraynalı sosyalist ve NATO’nun vekalet savaşının muhalifi Bogdan Syrotiuk’a özgürlük!” başlıklı bir imza kampanyası başlattı. İmzaya açılan metin şöyle: "NATO’nun kışkırttığı Ukrayna-Rusya savaşının ve faşizan Zelenskiy rejiminin sosyalist muhalifi Bogdan Syrotiuk 25 Nisan Perşembe günü Ukrayna’nın güneyindeki memleketi Pervomaisk’te Ukrayna Güvenlik Servisi (SBU) tarafından tutuklandı. 25 yaşında ve sağlık durumu kötü olan Bogdan, Rusya’nın çıkarlarına hizmet etmek gibi düzmece suçlamalarla Nikolayev’deki bir hapishanede korkunç koşullar altında tutuluyor. Gerçekte Bogdan, kapitalist Putin rejiminin ve onun Ukrayna’yı istilasının uzlaşmaz bir muhalifidir. Ukrayna, Rusya ve tüm eski Sovyetler Birliği’nde işçi sınıfının birliği için mücadele etmektedir. Bogdan, düzmece bir mahkeme tarafından suçlu bulunursa, ölüm cezasına eşdeğer olan 15 yıldan ömür boyu hapis cezasına çarptırılmakla tehdit ediliyor. Bogdan'ın tutuklanması, Zelenskiy rejiminin, savaşa karşı muhalefete,  Ukrayna işçi sınıfı içinde giderek artan bir karşılık bulan sol hareketlere yönelik acımasız baskısının son örneğidir. Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi ve Dünya Sosyalist Web Sitesi, Bogdan Syrotiuk'un derhal serbest bırakılması talebiyle küresel bir kampanya çağrısında bulunmaktadır. Bogdan'ın özgürlüğü için mücadele, emperyalist savaş, soykırım ve faşizme karşı mücadelenin temel bir bileşenidir."

Berlin üniversitelerindeki Akademisyenlerden Açıklama

7 Mayıs 2024 günü FU Berlin Üniversitesi kampüsünde kurulan Filistin Kampı’nın polis şiddetiyle dağıtılması ve öğrencilerin kampüste gözaltına alınmasına dair Berlin’deki akademisyenler bir imza metni yayınladı. Metnin Türkçesini paylaşıyoruz. Berlin'deki üniversitelerde görev yapan akademisyenler olarak, kendi kavrayışımız, öğrencilerimize eşit bir yaklaşımın yanı sıra, aynı zamanda onları korumamızı ve asla polis şiddetine maruz bırakmamamızı gerektirmektedir.  Protesto kampının somut taleplerini kabul edip etmediğimizden bağımsız olarak, öğrencilerimizin önünde durarak, üniversite alanlarının işgalini de içeren barışçıl protesto haklarını savunuyoruz. Toplanma ve ifade özgürlüğü bilhassa üniversitelerde korunması gereken temel demokratik haklardır. Refah'ın bombalanması ve Gazze'de giderek kötüleşen insani kriz göz önüne alındığında, protesto edenlerin taleplerinin aciliyeti, bütün somut taleplere katılmayan veya seçilen eylem biçimini uygun bulmayanlar için de anlaşılır olmalıdır. Diyaloga yönelik olması, temel haklarla korunan protestolar için bir önkoşul değildir. Tam tersi olarak, mümkün olduğu kadar diyalog temelli ve şiddet içermeyen bir çözüm için çaba göstermenin üniversite yönetiminin görevi olduğuna inanmaktayız. FU Berlin Üniversitesi'nin yönetimi, önceden bir diyalog teklifi dahi olmaksızın, protesto kampının polis tarafından dağıtılmasını istediği için bu görevini ihlal etmiştir. Anayasal olarak barışçıl bir biçimde toplanma hakkı, ifade edilen görüşten bağımsız olarak geçerlidir. Toplanma özgürlüğü Federal Anayasa Mahkemesi ("Fraport" kararı) yerleşik hükmüne göre, özel konut hakkını da kısıtlayabilmektedir. Kaldı ki FU Berlin Üniversite kampüsü gibi kamuya açık alanlar, kamusal amaçlar da dahil olmak üzere, çeşitli amaçlara hizmet için vardır. Berlin'deki üniversitelerin yönetimlerini kendi öğrencilerine yönelik polis operasyonlarından ve ceza soruşturmalarından kaçınmaya çağırıyoruz. Öğrencilerle diyalog ve üniversitelerin eleştirel kamusal alanlar olarak korunması, en yüksek önceliğe sahip olmalıdır. Bunların her ikisi de kampüsteki polis operasyonları ile bağdaşmaz. Akademisyenler ve üniversiteler olarak misyonumuzu yalnızca tartışma ve münazara yoluyla yerine getirebiliriz.

Uluslararası Sosyalist Akım: Aşırı sağa karşı mücadeleyi büyütelim

Birçok ülkede örgütlenen, Türkiye'de DSİP'in de bir parçası olduğu Uluslararası Sosyalist Akım'ın açıklaması: Aşırı sağ küresel ölçüde gelişmeyi sürdürüyor. Arjantin’in yeni “liberteryen” başkanı Javier Milei, uzlaşmaz bir neoliberal iktisadı desteklemekle kalmıyor, ülkede 1976 ile 1983 arasında iktidarda olan kanlı askeri diktatörlüğü de savunuyor. Bir diğer aşırı sağcı lider, Narendra Modi, Hindistan’da tekrar aday oluyor. İtalya’nın faşist başbakanı Giorgia Meloni anayasayı değiştirmeye ve gücü kendi elinde merkezileştirmeye çalışıyor. Geert Wilders’in Hollanda başbakanı olması engellenmiş olabilir ama onun “Özgürlük Partisi” (PVV) geçen yılın Kasım ayında yapılan parlamento seçimlerinden oyların neredeyse yüzde 24’ini alarak birinci çıktı. Almanya ve Fransa’daki faşist partiler, Almanya için Alternatif (AfD) ve Ulusal Birlik (RN) Avrupa parlamentosu seçimlerinde görece güçlü sonuçlar almayı ve daha önceki genel ve yerel seçimlerdeki başarılarının üzerine çıkmayı umuyorlar. Ana akım sağ partilerde Britanyalı Muhafazakâr Partili Suella Braverman ve Alman CDU partisinden Friedrich Merz gibi aşırı sağ retorik saçanlar, giderek daha fazla referans oluşturuyorlar. Avrupa’da merkez sağ giderek artan bir şekilde parlamentodaki aşırı sağ oylara bel bağlamaya çalışıyor. Tüm bunlar olurken ABD başkanlık seçimlerinde Donald Trump, çok güçlü Cumhuriyetçi seçmen tabanı sayesinde çoğu ankette yarışı Joe Biden’ın önünde götürüyor.  Aşırı sağın ilerleyişi, merkez sağdan ve merkezden soldan anaakım neoliberal partilerin başarısızlığının doğrudan bir sonucu. Bu partilerin 2007-2009 finansal krizine tepkisi, krizin bedelini kemer sıkma önlemleri dayatarak çalışanlara ödetmek oldu. Örneğin Yunanistan’da 2023’te kişi başına düşen gayri safi yurtiçi hasıla 22.314 dolardı, bu en yüksek değer olan 2008 yılındaki 31.902 doların hala çok altında. Ücretler ayrıca, pandemi ve Ukrayna savaşının yol açtığı enflasyondaki artıştan da olumsuz etkilendi. Bu durum aşırı sağın demagojik bir şekilde “seçkinleri” veya “kastı” suçlamasını kolaylaştırdı. Utanç verici bir şekilde, çoğu zaman NATO’nun Ukrayna’da Rusya’ya karşı yürüttüğü vekalet savaşını sadece bu partilerin eleştirdiği gerçeği de bu partilere katkıda bulundu.  Aşırı sağ, çalışan insanların küresel finansal krizin patlak vermesinden bu yana hayatlarındaki kötüleşmeye karşı duydukları haklı ve yaygın öfkeyi, mültecileri ve göçmenleri hedef alarak saptırıyor. Oysa şu an sistemin içinden geçtiği çok boyutlu krizin en büyük kurbanları arasında mülteciler ve göçmenler de var. Örneğin Amerika Birleşik Devletleri’nin ve müttefiklerinin geniş Ortadoğu bölgesindeki egemenliklerini sürdürmek için yürüttükleri emperyalist savaşlarda en az 38 milyon kişinin yerinden edildiği tahmin ediliyor. Benjamin Netanyahu’nun soykırımcı İsrail hükümeti Gazze’den Filistinlileri çıkarmaya çalışıyor. Yerinden edilenler Avrupa’ya sığınmak istediklerinde geri itiliyor ve eziyetle karşılaşıyorlar. Akdeniz’de Yunanistan yakınlarında Yunan sahil güvenliği tarafından tekneleri geri itilirken alabora olan 600 mülteci boğularak öldü.  Aşırı sağ partiler, iktidardaki ana akım partilerin baskıyı arttırarak, göç kontrollerini sıkılaştırarak ve yurttaşlık haklarına saldırarak onları yatıştırmaya çalışmasından dolayı son derece güçlendiler. Britanya’da Rishi Sunak’ın başarısız Muhafazakâr Parti hükümeti umutsuzca Manş Denizi’ni geçen botları durmaya çabalıyor, Avrupa Parlamentosu ise yeni göçmen karşıtı yasaları oylamayla kabul ediyor ve böylece AB’nin “Avrupa Kalesi” politikasını daha da kötüleştiriyor. İslamofobi Batı emperyalizminin Ortadoğu’daki müdahalelerini meşrulaştırmanın bir yolu olarak başladı ama aşırı sağ tarafından “aşağıdan” geliştirildi. Vaaz ettikleri korkunç Müslüman karşıtı ırkçılık, iktidardaki partiler tarafından yaygın hale getirildi. Aşırı sağın islamofobisi onları güçlü bir şekilde İsrail’i desteklemeye yönlendirirken, aynı zamanda Yahudi karşıtı temalar da kullanıyorlar. Hükümetler İsrail’i eleştirenleri Yahudi düşmanı olarak damgalayarak ve özellikle soykırıma karşı mücadele eden Müslümanlarla Siyonizm karşıtı Yahudileri hedef alarak aşırı sağ partileri destekliyorlar.  Aşırı sağın ve daha geniş ırkçılığın taarruzuna karşı bıkmadan usanmadan ve olası en geniş ölçekte savaşılması gerekiyor. En büyük ilerlemeyi seçimlerde kaydettikleri için onlara bu alanda da karşı koyulmalı. Ancak bunu yapmak bu politikalara karşı çıkmak için demagojik olarak, bir yandan neoliberal politikalar uygularken diğer yandan aşırı sağı ve aşırı sağın göçmen karşıtı ırkçılığını yatıştırma politikaları uygulayan merkez sol partileri desteklemek anlamına gelmiyor. Gelecek seçimlerde, örneğin Avrupa Parlamentosu seçimlerinde, kemer sıkma politikalarına, ırkçılığa, savaşa karşı çıkan ve Filistin halkıyla dayanışmayı örgütleyen listelere veya adaylara oy verilmesi çağrısı yapıyoruz Ancak bu seçim alanından çok daha önemlisi, sokaklardaki ve işyerlerindeki mücadeledir. Örgütlü faşistlere karşı kitlesel direnişi seferber etmek için çalışıyor, faşist saldırıları ve yürüyüşleri engellemek için sendikacı dostlarımızla, soldaki siyasal örgütlenmelerle ve mahalle örgütleriyle bir araya gelmek istiyoruz. Irkçılığa karşı çıkan, göçmenlerle ve mültecilerle dayanışmayı destekleyen herkesi birleştirecek olan, olası en geniş kitlesel hareketleri inşa etmeyi amaçlıyoruz.  Irkçılığın ve faşizmin kökleri kapitalist sistemin derinliklerinde yatıyor. Bu sistemin krizi aşırı sağın yükselişini besliyor. Bir akım olarak, kapitalizmin dünyasından ve onun getirdiği tüm kötülüklerden kurtulmak, aşağıdan gerçek demokrasi temelinde herkes için adalete ulaşmak için ihtiyacımız olan uluslararası sosyalist devrim için çalışıyoruz. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilham verici öğrenci eylemlerinin temsil ettiği Filistin ile dayanışma hareketi nasıl bir antiemperyalist ve ırkçılık karşıtı sol inşa etmemiz gerektiğini gösteriyor. Uluslararası Sosyalist Akım Koordinasyonu 2 Mayıs 2024

New York Şehir Üniversitesi Çalışanları kampüs baskınına grevle yanıt verdi

Polisin City Kolej Gazze Dayanışma Kampına yaptığı baskının ardından üniversite çalışanları greve çıktı. Bu PSC sendikasının 52 yıllık tarihinde bilinen ilk iş bırakma eylemi. New York'un dört bir yanındaki karakollarından yüzlerce polis memuru 30 Nisan Salı akşamı Columbia Üniversitesi ve City College of New York'a baskın düzenlemek üzere Harlem'de toplandı. Üniversite rektörleri, her iki okuldaki Gazze Dayanışma Kamplarını ve Columbia'da kampüs alanını işgal eden öğrencileri zorla çıkarmak için polis gücünü kampüse davet etmişti. Okullar yaklaşık 20 blok arayla bulunuyor. Polis, Columbia'daki saldırısını tamamladıktan sonra, silahlarını çekerek üst kattaki bir pencereden içeri girdi. Çok sayıda polis ise City Kolej'e doğru hareket etti. Her iki okuldaki aktivistler, aralarında öğrenci ve öğretim görevlilerinin de bulunduğu en az 100 kişinin tutuklandığını tahmin ediyor. Normalde açık bir kampüs olan City Kolej binalarına girmek için City University of New York (CUNY) kimliği gerekiyor. Ancak araziye girmek için kimlik gerekmiyor. Birkaç gün önce kolej, daha önce kilitlenmemiş olan tüm girişlerin etrafına geçici çitler kurdu ve gece çıkış noktalarını tutmaya başladı. İnsanların dışarı çıkmasına izin verdiler ancak içeri girmelerini engellediler. Polis şiddeti ve tutuklamalar, hem kampüs içinde hem de dışında meydana geldi. CUNY İş ve Kent Çalışmaları Okulu'nda öğretim üyesi olan Marc Kagan, Çarşamba sabahı gönderdiği bir e-postada kapıların dışında yaşananların bir kısmını anlattı: Pazartesi akşamı, Profesyonel Personel Kongresi (PSC-CUNY, AFT Local 2334) ile örgütlenen sendikalı CUNY çalışanları, durumu tartışmak ve sonraki adımları oylamak üzere bir araya geldi. Uzun tartışmalardan sonra kabul edilen öneri, 1 Mayıs Uluslararası İşçi Günü'nde iş bırakma eylemi yapılmasıydı.  En az 250 çalışanın bu öneriye destek vermesi önerisi karşılık buldu. Ve sayı kısa sürede aşıldı. Sendika üyelerinin kararıyla grev başladı. Eylemde atılan sloganlardan biri "Gazze çağırıyor, CUNY cevap veriyor!" oldu New York Eyaleti'ndeki yasalara göre kamu çalışanlarının greve çıkması yasak. Buna rağmen sendika 52 yıllık tarihindeki ilk grevi yaptı.  Üniversitenin iş bırakma eylemine katılan işçilere karşı yasal ya da disiplin soruşturması başlatıp başlatmayacağı henüz belli değil. PSC halihazırda eylemi reddeden ve üyelerini eyleme katılmaktan caydıran bir açıklama yayınladı. Ama sendikanın bu kolejde örgütlenen şubesi üyeleri bu açıklamanın altına yazdıkları yorumlarla sendika üst yönetimini protesto etti. Filistin için örgütlenen PSC üyelerinin severek haykırıyor: "Arap, Yahudi, Siyah ve beyaz, dünyanın işçileri birleşin!"

“Üniversiteler olmadan iklim bilimi olamaz ve özgür Filistin olmadan iklim adaleti olamaz”

Columbia İklim Okulu mezunları, 26 Nisan Cuma günü yayınladıkları açık bir mektupla üniversite yönetimini kampüsteki Gazze protestolarının şiddetle bastırılmasına onay verdiği için kınadı. Columbia İklim Okulu mezunları, 26 Nisan Cuma günü yayınladıkları açık bir mektupla üniversite yönetimini kampüsteki Gazze protestolarının şiddetle bastırılmasına onay verdiği için kınadılar. Mezunlar, iklim değişimi ile savaşlar arasındaki ilişkiye ve 1968’de Columbia Üniversitesi’nde yaşananlarla bugün yaşananlara dikkat çektiler. Mezunlar, mektupta, İsrail'in saldırılarına karşı muhalefeti bastırma girişimlerinin “dünya çapında iklim aktivistlerine karşı giderek artan baskı ve gözetimi” andırdığını savundular.  Mektubunun tamamı şu şekildeydi: Başkan Shafik'e, Başkan Rosenbury'ye, Dekan Shaman'a ve Columbia Üniversitesi Mütevelli Heyeti'ne, Columbia Üniversitesi'nin İklim Okulu, SUMA ve Yeryüzü Enstitüsü mezunları olarak, Gazze Dayanışma Kampı'nın cesur öğrencileriyle tam bir dayanışma içindeyiz. Ayrıca, Columbia'nın İsrail'in işgal, apartheid  ve Filistin'deki soykırım eylemlerinden kar elde eden veya bu eylemlere karışan kurumlardan tamamen ayrılması için protesto eden öğretim üyeleri, personel ve toplum destekçileri ile de dayanışma içindeyiz. Bunun yapılması, çevresel adalet ve iklim acil durumunun üstesinden gelmek için temel derecede önemlidir. Protestoların, Filistin'in kurtuluşu ve Yahudi halkının güvenliğinin aynı hedef olduğuna dair temel inancını onaylıyoruz: soykırımı ve etnik temizliği her yerde ve her biçimde sona erdirmek. Antisemitizmi, İslamofobiyi, yabancı düşmanlığını ve şiddeti (sözlü ve fiziksel) tamamen kınıyor ve tüm öğrencilerin güvenliğinin garanti altına alınması gerektiğini savunuyoruz. Yahudi kimliğinin silah haline getirilmesini reddediyor ve anti-Siyonizm'i kararlılıkla destekliyoruz. Kampın, dinler arası dayanışma ve topluluk oluşturma yoluyla öğrenci güvenliğini beslediğini gözlemliyoruz. Columbia Profesörü Kimberlé Crenshaw'ın feminist kesişimsellik hakkındaki öğretileriyle uyumlu olarak, barış olmadan iklim adaletinin ve Filistin halkının kurtuluşu olmadan barışın olamayacağının farkındayız. Mezun dostlarımızın, özellikle de Müslüman, Yahudi, Yerli, Hıristiyan, Latin, Güney Asyalı ve Siyah toplulukların, Barnard ve Columbia Kolejlerinin ve Columbia Gazetecilik, SIPA, MSPH, Öğretmenler Koleji, Sosyal Hizmetler, Genel Çalışmalar ve Hukuk Okulları mezunlarımızın mektuplarını yeniden onaylıyoruz. Küresel çapta kampüslerde ortaya çıkan kampları alkışlıyoruz, bu da Üniversitenin bireyleri baskı altında tutabilmesine rağmen bu hareketin susturulamayacağını gösteriyor. Columbia'nın emriyle tutuklanan 100'den fazla öğrenci, bize iklim adaleti ve kesişimsel özgürlük için her gün bedenlerini riske atan toprak savunucularını hatırlatıyor. Bize şunu hatırlatıyorlar: "100 gülü öldürebilirsiniz ama baharın gelişini engelleyemezsiniz." Filistin'i hayatımız boyunca özgürleştirmeye yönelik bu adanmışlık, öğrencilerin şu sloganlarında somutlaşıyor: "İfşa edin! Tasfiye edin! Daha fazla açığa alma, daha fazla tutuklama yok! Durmayacağız! Dinlenmeyeceğiz!" Columbia'daki Baskılar İklim Adaleti Aktivistlerini Tehlikeye Atıyor Columbia'nın baskıları, dünya çapında iklim aktivistlerine karşı telafisi mümkün olmayan artan baskı ve gözetimi yansıtıyor ve buna katkıda bulunuyor. Şiddet içermeyen çevre aktivistlerine şantaj ve ülke içi terör suçlamaları yöneltilirken, temel insan hakkı olan protesto gösterileri suç sayılıyor. Bu özellikle Siyahlar, Renkli İnsanlar ve Yerli halklar için ciddi bir durumdur. 2023'te eşcinsel eşcinsel arazi savunucusu Manuel "Tortuguita" Teran'ın öldürülmesi - ki bu ölüm ABD tarihinde polisin bir iklim aktivistini öldürmesine ilişkin kaydedilen ilk örnektir - ve Ulusal Muhafızların 1970'te Kent State'teki savaş karşıtı öğrencileri katletmesi, Columbia'nın eylemlerinin mantıksal sonucunu gösteriyor. Columbia ve Kongre'den Ulusal Muhafızları öğrencilerin üzerine salma yönünde bildirilen tehditler karşısında dehşete düştük ve BIPOC halkına karşı yaygın polis vahşeti geçmişi göz önüne alındığında, Başkan Shafik'in NYPD'nin herhangi bir şekilde toplumun güvenliğine hizmet ettiği yönündeki iddiasını tamamen reddediyoruz. Kampüslerdeki acımasız polis baskısı haberlerinin artmasıyla, renkli öğrencilerin göz yaşartıcı gazla, elektroşoka maruz bırakıldığı , kauçuk mermilerle vurulduğu ve Emory Üniversitesi'nde bir profesörün polis tarafından saldırıya uğradığı raporlarının yanı sıra, Indiana Üniversitesi'ne muhtemelen bir keskin nişancı polisin gönderildiği ve Emerson Kolejinin parke taşlarını kanın lekelediği bilgisiyle size hatırlatırız ki bu baskıyı Columbia başlattı. İfade özgürlüğünü vaaz eden Columbia'nın bunun yerine aktivistlere yönelik şiddetli baskıyı ve muhaliflerin suç sayılmasını normalleştirmesinden tiksiniyoruz. Columbia ve Başkan Shafik, Üniversite Senatosu'nun onayı olmadan öğrencilere karşı şiddet içeren polis gücüne izin vererek, Tüzüğün 444. Maddesini ihlal ederek ve öğrencinin Başlık VI medeni haklarını ihlal ederek demokratik yönetimi baltaladı. Columbia'nın, çok taraflı iklim müzakerelerini engelleyen aynı yükselen faşizmi körüklüyor olmasından fazlasıyla endişe duyuyoruz. Columbia, muhalefeti tek taraflı olarak ezerek demokrasiye yönelik otoriter saldırılarla aynı doğrultuda ilerlerken, yanan bir gezegenin alevlerine yakıt döküyor. İklim Okulunun Görevi Dünyanın ilk İklim Okulu'na ev sahipliği yapan Üniversite, bu mektubun gerçeklerini anlamış olmasına rağmen öğrettiği bilimlerin arkasında durmak için ahlaki olarak çok aciz olduğunu kanıtladı. 2023 Kasım ayında İklim Okulu öğrencileri ve mezunları tarafından çevresel adaletsizlikler konusunda ateşkes çağrısında bulunulmasına, okul yöneticileri insafsızca kayıtsız kalmıştır. Columbia, aktivistleri bastırarak ve savaşa yatırım yaparak İklim Okulu'nun misyonunu ihlal ederek bir iklim lideri gibi davranamaz. Üniversite, "geniş fikir birliğine" ihtiyaç olduğunu ve "yatırımların siyasi amaçlar için kullanılmasından kaçınıldığını" öne sürerek apartheid tasfiyesine karşı çıkıyor. Ancak tüm yatırımlar doğası gereği politiktir. Dahası, antropojenik iklim değişikliği konusunda %99.9'luk bilimsel uzlaşma ortamında, BM İklim Değişikliği Paneli, "yüksek güvenilirlikle" sömürgecilik gibi, İsrail'in de içinde bulunduğu, iklim acil durumunu tetikleyen faktörleri belirledi. Ayrıca, BM Stockholm İnsan Çevre Bildirgesi, ekosistemleri korumanın dekolonizasyonu ve tüm ırk ayrımcılığının sona ermesini gerektirdiğini belirtmektedir. Uluslararası ve İsrail insan hakları örgütleri arasında İnsan Hakları İzleme Örgütü, Uluslararası Af Örgütü ve B'Tselem de dahil olmak üzere tümü, İsrail'i bir ırk ayrımcılığı devleti olarak ilan etmiştir. Bu nedenle, geniş bir bilimsel ve politik uzlaşma, iklim acil durumunu aşmak için ırk ayrımcılığından çekilme ihtiyacını desteklemektedir. İklim Okulu topluluğunun sorumluluğu, özellikle Okulumuzun 2024 Mezuniyet Öğrenci Sözcüsü haksız bir şekilde tutuklanıp ve uzaklaştırılırken, Sosyal Sorumlu Yatırım Danışma Komitesi'nin (ACSRI) oy hakkına sahip öğretim üyelerinin tamamı ve Başkanının İklim Okulu bağlantısı olmasıdır. Columbia, tasfiyenin, protestonun ve öğrenci disiplininin İklim Okulu'nun görev alanı dışında kaldığını iddia ediyor. Ancak bilim, çevresel adaletin savaş ve ırk ayrımcılığından çekilme gerektirdiğini ve sivil itaatsizliğin iklim acil durumunu aşmak için hayati olduğunu kanıtlıyor. İklim Okulu'nun misyonu bu nedenle öğrencilerin muhalif olma haklarını savunmayı ve ‘apartheid’in tasfiye davasını desteklemeyi zorunlu kılmaktadır. Militarizm ve İklim Adaleti Ayrılmaz Şekilde Bağlantılıdır ve Temelde Uyumsuzdur İklim krizi ve küresel askeri-endüstriyel kompleks derinden iç içe geçmiş durumdadır. Savaşın yıkımı, insanların yaralanması ve ölümüyle sınırlı kalmıyor, aynı zamanda büyük emisyonlar, su ve hava kirliliği ve nesiller boyunca hissedilen çevresel yıkım yoluyla ekosistemlere ve iklime de zarar veriyor. Columbia'nın kendi Küresel Enerji Politikası Merkezi Direktörü Jason Bordoff yakın zamanda İsrail'i tartışan bir panelde bu derin bağlantıyı kabul etti. Climate Defiance'lı mezun aktivistler, Üniversitenin savaş vurguncuları ve fosil yakıt şirketlerinin en büyük yatırımcılarından biri olan BlackRock'u platforma almasını protesto etmek için tartışmayı engellediler ve Columbia'nın bu tür firmalardan aldığı etik olmayan araştırma finansmanını vurguladılar. Bu mali ilişkiler, üniversitenin araştırmalarını yozlaştırıyor, akademik özgürlüğü baltalıyor ve aktivistlere yönelik baskılar ve savaş vurguncularıyla olan bağları gibi, Üniversiteyi de vicdansız zararlara suç ortağı haline getiriyor. Bu nedenle, tasfiye ve tam ayrışma açıkça gereklidir. İsrail'in onlarca yıldır Filistin'e uyguladığı kuşatmanın iklim değişikliğiyle birleşen çevresel adaletsizliği arasında su kıtlığı, çevre katliamı, tarımsal hasar ve ambargo, bombalama ve insani yardım engelinden kaynaklanan altyapı çöküşü yer alıyor. Filistinliler arasında hastalık ve ölümün yanı sıra bu durum, atık su sistemi arızalarına neden oluyor, en az 2018'den bu yana Filistin suyunun %97'sini içilemez hale getiriyor ve kanalizasyonun kıyı ekosistemlerini zehirlemesine ve deniz yaban hayatına zarar vermesine neden oluyor. Filistin halkının devredilemez kendi kaderini tayin etme ve yönetişim haklarını destekliyoruz; bunlar arasında temiz havaya, temiz suya, toprağa çevresel açıdan adil erişim ve geri dönüş hakkı da var; bunların tümü uluslararası insan hakları hukuku tarafından destekleniyor. Savaş ve istikrarlı bir iklim bağdaşmaz. ABD ordusu, 140 ülkeyi geride bırakarak en büyük kurumsal sera gazı yayıcısı konumunda ve İsrail'in 2023'te Gazze'ye uyguladığı kuşatmanın ilk iki ayı tek başına "iklim açısından en savunmasız 20 ülkenin" yıllık emisyonlarını geride bıraktı. İklim acil durumu açıkça askeri-endüstriyel kompleksin ortadan kaldırılmasını gerektiriyor. Bu nedenle, Üniversitenin yatırımlarını ahlaki açıdan kınanabilir ve bilimsel açıdan sakıncalı buluyoruz ve soykırım, apartheid ve savaştan kâr sağlayan fosil yakıt şirketleri de dahil olmak üzere bu tür firmaların tamamen tasfiye edilmesini talep ediyoruz; —bu yatırımların biyoçeşitlilik, kamu sağlığı, insan yaşamı, insan hakları ve istikrarlı bir iklimle uyumsuz olduğunu kabul ediyoruz. Columbia'nın Tarihi Tasfiyeyi Gerektiriyor İsrail'in Filistin'deki ekokırımı ve savaş suçları ABD'nin Vietnam'daki eylemlerini hatırlatıyor - bu, Columbia'nın Harlem'i ayrımcı bir şekilde yeniden yapılandırması ile birlikte, üniversitenin 1968 protestolarını başlatmıştı. Columbia'nın Harlem'i yeniden yapılandırmak Columbia'nın Harlem'i yeniden yapılandırmak için kullandığı emlak edinme hakkı, hem İsrail'de hem de ABD'de devam eden yerleşimci-sömürgeci şiddeti taklit ediyor; kampüsünün bulunduğu ABD'de, Lenni-Lenape ve Wappinger halklarının çalınmış toprakları üzerine kurulmuştur ve çalınmış bedenlerden elde edilen kârlarla inşa edilmiştir. Devasa bağışları ve New York City'deki en büyük özel arazi sahibi olarak Columbia'nın çekilme yapacak maddi imkanı kesinlikle vardır. Ancak, bu sonuçta maddi imkân meselesi değil, soykırımı reddetmek için açık bir ahlaki sorumluluk meselesidir. Soykırımdan çekilme ve sivil itaatsizliğin temel hakkını savunma, iklim adaleti için önemli ahlaki yükümlülüklerdir. Bu nedenle, İklim Okulu ve Üniversite'nin öğrenci ve mezun taleplerini, bunlar arasında ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere yerine getirmesini ısrarla talep ediyoruz:   Bağış ve araştırma finansmanı da dahil olmak üzere finansal olarak çekilmeli ve İsrail'in ‘apartheid’'ından, işgalinden ve Filistin'e yönelik soykırımından kâr elde eden veya suç ortağı olan kuruluşlardan tamamen uzaklaşılmalıdır   Columbia Üniversitesi Apartheid Divest'in Sosyal Sorumlu Yatırım Danışma Komitesi'ne sunduğu önerinin ve Gazze Dayanışma Kampı öğrencilerinin Üniversiteye yönelik taleplerinin yasalaşması   Columbia'nın tüm yatırımları, araştırma fonları ve mali bağları için tam şeffaflık sağlayın   Baskıyla karşı karşıya kalan tüm öğrenciler, öğretim üyeleri ve personel için yasal işlem ve disiplin affının sağlayın   Okuldan uzaklaştırılan öğrencileri, ‘Filistin'deki Adalet İçin Öğrenciler’ ve ‘Barış için Yahudilerin Sesi’ gruplarını, derslere katılım, barınma, sağlık hizmetleri ve kampüs içi gıda erişimi de dahil olmak üzere eski durumuna getirin   NYPD'nin kampüsten ve çevre bölgelerden derhal ve sürekli olarak çekilmesi ve aktivistlere yönelik gözetimin durdurulması da dahil olmak üzere Columbia'nın aktivistlere yönelik baskısına son verin   Tel Aviv Küresel Merkezi ve Tel Aviv Üniversitesi Çift Diploma Programının açılışını iptal ederek akademik olarak boykot yapın, çünkü bunlar şu anda dışlayıcıdır ve söylem ve eğitimin nihai olarak barışa giden bir köprü olduğunu teyit ederken askeri bir laboratuvar işlevi görmektedir   Akademik özgürlüğü, ifade özgürlüğünü, ortak yönetimi ve protesto hakkını destekleyin   İklim Okulu, tutuklanan ve uzaklaştırılan mevcut C+S Öğrenci Sözcüsü için af sağlamalı ve Mezuniyet/Ders Günü'nde konuşmalarına izin verilmesini sağlamalıdır   İklim Okulu, soykırımın sona ermesi için kamuoyuna çağrıda bulunmalı ve savaş karşıtı öğrenci aktivistlere destek beyan etmelidir Bu talepler karşılanana kadar, İklim Okulu Mezunları olarak biz, okulda yeni personel veya öğretim üyesi pozisyonlarını, konuşma görevlerini veya danışmanlık rollerini kabul etmeyeceğiz, Üniversiteye bağışta bulunmayacağız, üniversiteye kurumsal olarak destek vermeyeceğiz, kültürel olarak katkıda bulunmayacağız veya üniversiteyi tanıtmayacağız. Ayrıca, Amerikan Üniversite Profesörleri Birliği'nin Barnard ve Columbia Chapter'ın, ortak yönetişimi ve akademik özgürlüğü ihlal etmesi nedeniyle Columbia yönetimine duyulan güvenin kaybıyla ilgili açıklamasına da katılıyoruz. Kongre'nin Başkan Şhafik'i günah keçisi ilan etme girişimlerini reddederken, aynı zamanda Üniversite yönetimini akademik bağımsızlık pahasına devlet baskısına teslim olduğu için kınıyoruz. Benzer şekilde, Columbia'nın farklı ırklardan bireylere karşı şiddet tarihine sahip militarize polisi, özellikle de BIPOC kadınlar tarafından öncülük edilen barış karşıtı aktivistlere karşı ölümcül güç tehdidi taşıyan militarize polisi yetkilendirmesi, ahlaki olarak kınanabilir, ima edilen ırkçılık içeren ve tehlikeli bir şekilde sorumsuz bir görev ihmalidir. Dolayısıyla Başkan Şhafik'e ve Columbia yönetimine olan güvenimizi tamamen kaybetmiş durumdayız. Son olarak, bu aktivizm sonuçta Columbia'ya odaklanmıyor; odak noktası özgür bir Filistin'in gerçekleştirilmesi ve her yerde ve her biçimde soykırıma ve etnik temizliğe son verilmesidir. Columbia, bu şiddetsiz, dinler arası barış karşıtı hareketi bastırmak için "öğrenci güvenliği"ni bahane ederken, "Gazze'de artık tek bir güvenli kampüs kalmadı" sözlerinde ve aslında Gazze'de hiç üniversite kalmadığına dair raporlarda netlik buluyoruz. Üniversiteler olmadan iklim bilimi olamaz ve özgür Filistin olmadan iklim adaleti olamaz. Dayanışma içinde, Columbia Üniversitesi İklim Okulu Mezunları * Columbia Üniversitesi İklim Okulu Mezunları'nın 'Columbia Climate School Alumni Stand with the Gaza Solidarity Encampment' adlı mektubu Nil Sarrafoğlu tarafından çevrilmiştir.

Chris Hedges: Üniversitelerde İsyan

Princeton Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünde yüksek lisans öğrencisi olan Achinthya Sivalingam, bu sabah sabah 7'de uyandığından kısa bir süre sonra Gazze'deki soykırımı protesto etmekten ülke çapında tutuklanan, kampüsten tahliye edilen ve men edilen yüzlerce öğrenciye katılacağını bilmiyordu.  Ben onunla konuşurken üzerinde mavi bir sweatshirt var ve arada gözyaşlarına engel olmaya çalışıyor. Biz, artık giremediği üniversitenin yarım blok ötesindeki Witherspoon Caddesi'ndeki Small World Coffee dükkanında küçük bir masada oturuyoruz, artık yaşayamadığı daire ve birkaç hafta içinde mezun olması planlanan kampüsünden uzak. Geceyi nerede geçireceğini merak ediyor. Polis, dairesindeki eşyaları toplaması için ona beş dakika süre verdi. “Gerçekten rastgele şeyler aldım” diyor. “Nedense yulaf ezmesini de almışım. Gerçekten kafam karışıktı." Ülke genelinde öğrenci protestocular, birçokları uzaklaştırma ve atılma ile yüz yüze kalsalar da, ahlaki ve fiziksel cesaret sergiliyorlar - bu durum ülkedeki her büyük kurumları utandırıyor. Onlar, kampüs yaşamını bozmaları veya Yahudi öğrencilere saldırmaları nedeniyle değil - protesto edenlerin birçoğu Yahudidir - ancak iktidar elitlerinin ve kurumlarının suçların suçu soykırımın durdurulmasındaki alçakça başarısızlıklarını ortaya koydukları için tehlikelidir. Bu öğrenciler, çoğumuz gibi, İsrail'in Filistin halkını canlı yayında katletmesini izliyorlar. Ancak çoğumuzun aksine, harekete geçiyorlar. Onların sesleri ve protestoları, etraflarındaki ahlaki iflasa güçlü bir karşı duruştur.. Hiçbir üniversite rektörü İsrail'in Gazze'deki bütün üniversiteleri yok etmesini kınamadı. Hiçbir üniversite rektörü acil ve koşulsuz ateşkes çağrısında bulunmadı. Hiçbir üniversite rektörü “apartheid” ya da “soykırım” kelimelerini kullanmadı. Hiçbir üniversite rektörü İsrail'e yaptırım veya tasfiye çağrısında bulunmadı. Bunun yerine bu akademik kurumların başkanları ise zengin bağışçılar, şirketler —silah üreticileri de dahil olmak üzere— fanatik sağcı politikacılar karşısında boyun eğen bir tavır sergiliyorlar. Tartışmayı Yahudilere zarar verme etrafında şekillendiriyorlar, Filistinlilerin günlük katliamını, binlerce çocuğun ölümünü göz ardı ediyorlar. Suçluları — Siyonist devlet ve destekçilerini — kendilerini mağdur olarak tanımlamalarına izin veriyorlar. Bu yanlış hikaye, antisemitizme odaklanarak, medya da dahil olmak üzere güç merkezlerinin gerçek mesele olan soykırımı göz ardı etmelerine olanak tanıyor. Tartışmayı kirletiyor. Bu, "reaktif kötüye kullanım"ın klasik bir örneğidir. Adaletsizliği kınamak için sesinizi yükseltirseniz, uzun süreli kötü muameleye tepki gösterirseniz, direnmeye çalışırsanız, suçlayan birdenbire mağdur rolüne bürünür.  Princeton Üniversitesi, ülke genelindeki diğer üniversiteler gibi soykırımın durdurulması çağrısında bulunan kampları durdurmaya kararlı. Görünüşe göre bu, ülke genelindeki üniversitelerin koordineli bir çabası. Üniversite önerilen kamp yerini önceden biliyordu. Öğrenciler bu sabah beş toplama alanına ulaştıklarında, üniversitenin Kamu Güvenliği Departmanı ve Princeton Polis Departmanından çok sayıda kişi tarafından karşılandılar.Firestone Kütüphanesi önündeki önerilen kamp alanı polislerle doluydu.  Bu, öğrencilerin planlarını üniversite e-postalarından uzak tutmasına ve güvenli olduğunu düşündükleri uygulamalarla sınırlı olmasına rağmen gerçekleşti. Bu sabah polisin arasında Princeton'daki Şabat Evi'ni kuran ve yöneten Haham Eitan Webb de vardı. Öğrenci aktivistlere göre, soykırımın sona erdirilmesini talep edenleri antisemit olarak açıkça suçlamak için üniversite etkinliklerine katılmıştı.  Yaklaşık 100 protestocu konuşmacıları dinlerken, bir helikopter gürültülü bir şekilde tepemizde daireler çizdi. Ağaca asılan pankartta "Nehirden Denize Filistin Özgür Olacak" yazıyordu. Öğrenciler, Princeton'ın "İsrail Devleti'nin devam eden askeri kampanyasından kar elde eden veya bu kampanyaya katılan şirketlerden" çekilene kadar, Savunma Bakanlığı tarafından finanse edilen "savaş silahları" üzerine üniversite araştırmalarını sonlandırıncaya kadar, İsrail kurumlarına akademik ve kültürel boykot uygulayıncaya kadar, Filistinli akademik ve kültürel kurumları destekleyip, derhal ve koşulsuz ateşkesi savunana kadar protestolarını sürdüreceklerini belirtti.  Ancak öğrenciler tekrar çadırlar kurmaya kalkışırlarsa — bu sabah iki kişinin gözaltına alınmasının ardından 14 çadır indirildi — görünüşe göre hepsinin tutuklanacağı kesin gibi görünüyor. "Olanlar, beklediğimden çok daha öteye gitti," diyor klasiklerde okuyan doktora öğrencisi Aditi Rao. "Kamp kurulmaya başladıktan yedi dakika sonra insanları gözaltına almaya başladılar." Princeton Kampüs Hayatından Sorumlu Başkan Yardımcısı Rochelle Calhoun Çarşamba günü toplu bir e-posta göndererek öğrencileri kamp kurmaları halinde tutuklanabilecekleri ve kampüsten atılabilecekleri konusunda uyardı. "Bir kamp kurma, işgal etme veya diğer yasa dışı yıkıcı davranışlara karışan ve bir uyarıdan sonra durmayı reddeden herhangi bir kişi tutuklanacak ve kampüsten derhal men edilecektir" diye yazdı. "Öğrenciler açısından kampüsten bu şekilde dışlanma, yarıyılı tamamlama yeteneklerini tehlikeye atacaktır." Bu öğrencilerin uzaklaştırılabileceğini veya okuldan atılabileceğini de sözlerine ekledi. Sivalingam, profesörlerden protestoya destek istemek için bir tanesine denk geldi ve ona yalvardı. O da kendisinin ayrıcalıklı olduğunu ve katılamayacağını belirtti. Öğrettiği dersin adı "Ekolojik Marksizm". “Tuhaf bir an oldu” diyor. “Geçen dönemi sosyal değişim gibi fikirler, evrim ve sivil değişim hakkında düşünerek geçirdim. Çılgın bir andı." Ağlamaya başlıyor. Sabah 7'yi birkaç dakika geçe polis, çadır kuran öğrencilere "Princeton Üniversitesi Uyarısı ve Mülk İhlali Bildirimi" başlıklı bir broşür dağıttı. Broşürde, öğrencilerin "Princeton Üniversitesi mülkü üzerinde Üniversite kurallarını ve yönetmeliklerini ihlal eden, başkalarının güvenliğine ve mülküne tehdit oluşturan ve Üniversitenin düzenli faaliyetlerini bozan davranışlarda bulundukları" belirtildi. Bu davranışlar arasında kamp kurma ve/veya bir Üniversite etkinliğini engelleme bulunmaktadır."   Broşür, "yasaklı davranışlarda bulunanların" New Jersey ceza hukuku uyarınca "İzinsiz Meydan Okuyan Mülk İhlalcisi (N.J.S.A. 2C:18-3) olarak kabul edileceğini ve derhal gözaltına alınacağını" belirtiyordu. Birkaç saniye sonra Sivalingam bir polis memurunun "Şu ikisini alın" dediğini duydu. Pakistan asıllı ekonomi alanında doktora öğrencisi Hassan Sayed, çadırlardan birini kurmak için Sivalingam ile birlikte çalışıyordu. Kelepçelendi. Sivalingam'ın elleri o kadar sıkı bağlanmıştı ki ellerine giden kan dolaşımı kesildi. Bileklerini çevreleyen koyu morluklar var. Sayed, "Polislerden ilk olarak 'İzinsiz giriyorsunuz' veya 'Bu sizin ilk uyarınız' gibi bir uyarı geldi" diyor. "Biraz gürültülüydü. Fazlasını duymadım. Bir anda eller arkama doğru itildi. Bu olurken sağ kolum biraz gerildi ve ‘Bunu yaparsan tutuklanmaya direniyorsun’ dediler. Kelepçeleri taktılar.” Tutuklayan polislerden biri ona öğrenci olup olmadığını sordu. Öyle olduğunu söylediğinde hemen ona kampüsten yasaklandığını bildirdiler. "Duyabildiğim kadarıyla suçlamaların ne olduğundan bahsedilmedi bile" diyor. “Bir arabaya götürüldüm. Beni biraz okşadılar. Öğrenci kimliğimi istediler.” Sayed, plastik kelepçeden dolayı acı çeken Sivalingam ile birlikte kampüs polis arabasının arkasına yerleştirildi. Polisten Sivalingam'daki plastik kelepçeyi gevşetmesini istedi; bu işlem, onu araçtan çıkarmak zorunda kaldıkları ve makas plastiği kesemediği için birkaç dakika sürdü. Tel kesici bulmaları gerekiyordu. Üniversite polis karakoluna götürüldüler. Sayed'in telefonu, anahtarları, kıyafetleri, sırt çantası ve AirPod'ları alındı ​​ve bir nezaret hücresine yerleştirildi. Kimse ona Miranda haklarını okumadı.  Kendisine yine kampüsten yasaklandığı söylendi. "Bu bir tahliye mi?" kampüs polisine sordu. Polis cevap vermedi. Avukat çağırmak istedi. Polis hazır olduğunda avukat arayabileceğini söyledi. "İzinsiz girişten bahsetmiş olabilirler ama net olarak hatırlamıyorum" diyor. "Kesinlikle dikkatimi çekmedi." Ona zihinsel sağlığı ve ilaç kullanıp kullanmadığı hakkında formlar doldurması gerektiği söylendi. Daha sonra kendisine "izinsiz girme" suçundan suçlandığı bilgisi verildi. “Ben öğrenciyim, bu nasıl mülk ihlali olabilir? Burada okuyorum" diyor. “Gerçekten iyi bir cevapları yok gibi görünüyor. Tekrar ediyorum, kampüste yaşadığım için kampüsten men edilmemin tahliye anlamına gelip gelmediğini soruyorum. Sadece ‘kampüse girme yasağı’ diyorlar. Bu tür bir yanıtın soruyu yanıtlamadığını söyledim. Her şeyin bir mektupta açıklanacağını söylüyorlar. Ben de, 'Mektubu kim yazıyor?' diyorum. 'Lisans bölüm dekanı' diyorlar. Sayed kampüsteki evine götürüldü. Kampüs polisi anahtarlarını almasına izin vermedi. Telefon şarj cihazı gibi eşyaları alması için kendisine birkaç dakika verildi. Apartmanın kapısını kilitlediler. O da Small World Kafesine sığınmak istiyor. Sivalingam yaz tatilleri için sık sık doğduğu güney Hindistan'daki Tamil Nadu'ya dönüyordu. Çevresindekilerin yoksulluğu ve günlük hayatta kalma mücadelesi, hayatta kalmak için, "ciddi bir ders oldu.” diyor. "Benim hayatım ile onlarınki arasındaki eşitsizlik, bu şeylerin aynı dünyada var olması nasıl uzlaştırılabilir" diyor, sesi duygudan titriyordu. “"Her zaman çok tuhafıma giderdi.. Sanırım eşitsizliği ele almaya, Amerika Birleşik Devletleri dışındaki insanları insan olarak, yaşamları ve onuru hak eden insanlar olarak düşünebilmeye olan ilgimin büyük kısmı buradan geliyor. Şimdi kampüsten sürgün edilmiş olmasıyla başa çıkmak zorunda. Artık kampüsten sürülmeye alışması gerekiyor.  "Uyuyacak bir yer bulmalıyım," diyor, "aileme haber vermem gerekecek, ama bu biraz tartışma yaratacak, ve hapis desteği ve iletişimde bulunmanın yollarını bulmalıyım çünkü orada olamıyorum, ama hala harekete geçmeye devam edebilirim." Amerikan tarihinde pek çok utanç verici dönem vardır. Yerli halklara karşı yürüttüğümüz soykırım. Kölelik. Yüzlerce işçinin ölümüne yol açan işçi hareketinin şiddetle bastırılması. Linç. Jim ve Jane Crow. Vietnam. Irak. Afganistan. Libya. Finanse ettiğimiz ve desteklediğimiz Gazze'deki soykırım o kadar korkunç boyutlarda ki, bu suçlar panteonunda önemli bir yer edinecek. Tarih çoğumuza nazik olmayacak. Ama bu öğrencileri kutsayacak ve onlara saygı duyacaktır. Bu yazı Nil Sarrafoğlu tarafından Chris Hedges'in Revolt in Universities isimli makalesinden çevrilmiştir.

Geri 1 2 3 4 5 6 7 İleri

Bültene kayıt ol