Lübnan: İsrail tankları BM üssüne zorla girdi

Kral III. Charles’ın tahta çıkış gününde monarşi karşıtı göstericilerin gözaltına alınması, İngiltere’de polisin genişletilen yetkilerini tartışmaya açtı. Ülkede 2022 yılında polise geniş yetkiler tanıyan “Polis, Suç ve Ceza Yasası”, muhafazakâr Tory hükümetinin sağa doğru attığı otoriter bir adımı temsil ediyordu. Bu yasayla polislere protesto gösterilerine müdahale edebilmesinin olanakları açılıyor, sokaklarda insanları durdurup arama yapma hakları genişletiliyordu. Bu tasarının birçok daha sert maddesi, kamuoyunun baskısı sonucu Lordlar Kamarası’nda reddedilmiş ve yasa tasarısı törpülenmişti. Ancak sağcı hükümet benzer yasaları çıkarmaya devam ediyor. Bu sefer Lordlar Kamarası’nda törpülenemeyecek şekilde yürürlüğe konulan Kamu Düzeni Yasası’nda, daha önce kabul ettirilemeyen kimi maddeler, örneğin iklim hareketlerini hedef alan, polisin, yol kapatma ve yavaş yürüyüşlerle “insanları mağdur eden” taktiklere başvuran “bozguncu azınlıklara” ne zaman müdahale edileceği konusunda “daha fazla esneklik ve netlik" sağlanması planlanıyor. İklim hareketleri ve insan hakları örgütleri yeni yasayı, protesto hakkına doğrudan saldırı olarak tanımlıyor. Nitekim yasanın sonucunda kralın tahta çıkma törenini protesto eden 64 kişi gözaltına alındı. Polis teşkilatından yapılan yazılı açıklamada bu kişilerin, yanlarında kendilerini bir yere zincirlemeye yarayabileceği düşünülen bazı eşyalar bulunduğu ve bu yolla taç giyme törenini sekteye uğratabilecekleri kuşkusuyla gözaltına alındıkları kaydedildi. Ancak daha sonra bunun ispatlanamadığı da kabul edildi. Bir gösterici polislerin evinin kapısına kadar gelip kendisinden özür dilediğini aktardı. İngiltere Başbakanı Sunak, protesto hakkına saldırıları, “azınlığa karşı çoğunluğu koruma” gibi anlatıyor ve gösteri yapmanın “mutlak bir hak olmadığını” savunuyor. Küresel kapitalistler bugün dünyada yaşanan mücadelenin “liberal demokrasiler” ile “otoriter rejimler” arasında olduğunu iddia ededursun, Batılı kapitalist ülkeler de işçi sınıfının ve ezilenlerin direnişlerine karşı aynı taktikleri hayata geçiriyor. İngiltere’nin yanı sıra Fransa’da da mezarda emeklilik yasasına karşı mücadele edenler birçok yerde polis şiddetiyle karşılaşıyor.

ABD başkanlık adayı Donald Trump bir cinsel suçludur. New York jürisi Çarşamba günü üç saatten kısa bir sürede, 27 yıl önce bir mağazanın soyunma odasında E Jean Carroll'a cinsel saldırıda bulunduğuna dair tarihi bir karara vardı. Carroll mahkemede, Bergdorf Goodman lüks mağazasındaki şiddetli saldırıyı anlattı. "Hemen kapıyı kapattı ve beni duvara doğru itti. Beni o kadar sert itti ki başım çarptı. Kafam son derece karışıktı" dedi. "Geri ittim ve beni tekrar duvara yasladı, başımı tekrar vurdu. Eğildi ve taytımı aşağı çekti. Onu geri itiyordum. Başka bir şey olmasını istemediğim çok açıktı." Tavsiye yazarı Carroll, yaşadıklarının kendisini "bir daha romantik bir hayata, ilişkiye sahip olamayacak" kadar yıktığını söyledi. Jüri, Trump'ın Carroll'a yalancı demesi nedeniyle cinsel istismar suçundan yaklaşık 1,6 milyon sterlin ve hakaret suçundan da yaklaşık 2,4 milyon sterlin ceza verdi. Jüri Trump'ı tecavüzden suçlu bulmadı. Trump, Ekim 2022'de internette Carroll'ın suçlamalarının "tam bir dolandırıcılık işi" ve "bir aldatmaca ve yalan" olduğunu paylaşmıştı. Mahkeme bu sözlerin Carroll’a hakaret anlamına  geldiğini tespit etti. Sonuç olarak Carroll 26 yıldır sürdürdüğü işini kaybetti ve internette bir taciz yağmuruna maruz kaldı. Carroll kararı çok önemli. Kadınların bir düzineden fazla cinsel taciz suçlamasına rağmen, Trump'a karşı ilk kez böyle bir dava jüriye sunuldu. Bu, dünyanın en ünlü cinsiyetçilerinden biri için lanetleyici bir karardır. Trump'ın "kadınları kukusundan yakalamakla" övünmesi karşısında çileden çıkan herkes jürinin kararını memnuniyetle karşılayacaktır. Trump ifade vermek ya da savunma yapmak üzere mahkemeye gelmedi. Varlığının Manhattan'ın kalbindeki mahkemede trafik kaosuna neden olacağını iddia etti. Yine de Carroll'a uzaktan ateş püskürüyor. Sosyal medyada sonucun "tüm zamanların en büyük cadı avının devamı" olduğunu yazdı. Avukatları da davayı şimdiden "düzmece" olarak nitelendirerek temyize gitmekle tehdit etti. Dava cezai değil sivil bir dava olduğu için, Trump bu ağır karara rağmen hapis cezasıyla karşı karşıya değil. Trump’ın yasalarla sorunu henüz bitmiş değil. Stormy Daniels'a sus payı ödemeleri nedeniyle 34 dolandırıcılık suçlamasıyla karşı karşıya ve 2020'de seçimlere müdahale soruşturması altında. Salı günkü mahkeme kararı Trump'ı herhangi bir başkanlık adaylığını savunulamaz hale getirecek kadar toksik hale getirecektir. Ancak Demokratlar yoksulluk, savaş ve çevre tahribatından oluşan statükoya bir alternatif sunmazlarsa, bu toksik seks suçlusu yeniden aday olarak öne çıkabilir. Şimdilik son sözü Carroll söyleyecek. Trump'la hesaplaşmasının tek nedeni, şiddet uygulayan ve olağanüstü bir güce sahip olan bir milyonere karşı durma cesaretini göstermiş olmasıdır.  "Bu zafer sadece benim için değil, kendisine inanılmadığı için acı çeken her kadın içindir" dedi.

Roni Margulies’in Marksizm 2022 etkinliklerinde yaptığı konuşmadan alınmıştır. Filistin konusunda tekrar tekrar aynı şeyleri yazmak ve söylemek zorunda bu kalıyoruz. Bunun çok temel bir nedeni var. Sorunun gerçek içeriğinin üzeri sürekli olarak örtülüyor. Bir arkadaşım İsrail’de seçim var, Netanyahu hükümet kuramadı, iç politika ihtiyacı nedeniyle gündem değiştirmek için savaş çıkarttılar. Bu bütünüyle yanlış bir yaklaşım ve sorunun özünü ıskalıyor. Şunu anlamamız gerek: İsrail Devleti'nin kurulduğu günden beri bir sorunu şu, İsmail halksız bir toprakta topraksız bir halk için yeni bir ülkeye olarak kuruldu. Bu kurucu Siyonistlerin kurucu ideolojisidir.  Topraksız bir halk için yani Yahudiler için halksız bir toprak bulundu ve orada sadece Yahudiler için bir Yahudi devleti kuruldu. Ama burada iki büyük sorun vardı: Birincisi, o toprak halksız değildi, orası Filistinlilerin vatanıydı. İkincisi kurulan devletin bir Yahudi Devleti olarak kurulmasına rağmen,  1948'de yerel Filistinli halka karşı yürütülen bir savaş yoluyla kurulduğunda o savaşın bir anlamda başarısız olduğunun görülmesi gerekir. Şu anlamda bir başarısızlıktan söz ediyorum: Filistinlilerin bütününden kurtulamadılar,  Filistinlilerin komşu Arap ülkelere kaçmasını sağlamak için (hepsini öldürmek mümkün olamayacağından) muazzam bir şiddet uyguladı siyonistler 1948'de. Gerçekten de Filistin halkının büyük çoğunluğu komşu ülkelere kaçmak zorunda kaldı. Elbette hepsi değil, sonuçta bir milyona yakın Filistinli yerli kaldı ve dolayısıyla İsrail Devleti kurucularının istediği gibi bir Yahudi Devleti olamadı. Üstelik çocuk yapma oranlarının nüfusun artma hızı Filistinliler arasında Yahudiler arasında olduğundan daha yüksek olduğu için yine kurucuların istemediği bir nüfus gelişmesi yaşandı, Filistinlilerin nüfus içinde oranı daha hızlı arttı.  Bunu İsrail Devleti biliyor ve tabii ki bunun sonucunda gününü birinde İsrail'in nüfusunun çoğunluğunun Filistinli Arap olacağını kavrıyorlar. Bu İsrail devletinin temel sorunu. Bu sorunu çözmek için zaman zaman gerçekten İsrail'de inanılmaz faşist tartışmalar yaşanabiliyor. Yani Filistinlilerin hepsini nasıl imha edebiliriz gibi, faşistlerin gündeme getirebildiği tartışmalar yaşanabiliyor. Bu, bir Filistin devletinin kurulmasını, İsrail devleti her ne pahasına olursa olsun engellemek için özel bir örgütlenme şeklinde şekillenen bir devlettir. Siyonizm kendi halkına şunu anlatır: Bu topraklar 2 bin yıldır bizim topraklarımızdır. Biz buradan kovulduk, ama burası bizim topraklarımız ve burada Araplar oturamaz. İsrail devletinin resmi ideolojisi buna izin vermez. Bu aynı zamanda İsrail’in tekrar tekrar, beş on yılda bir Filistinlilere, Gazze'ye, Lübnan'a yani Filistinlilerin bulunduğu yerlere saldırmasını temel nedenidir. Neden şu: Filistinliler çok örgütlü, çok mücadeleci. Mücadele insanları siyasileştirdi ve örgütlü olmaya zorladı. Tıpkı Kürtler gibi. Bir önceki Gazze saldırısı 2014. Bu 7 yıl içinde Filistinliler Kudüs, Batı Şeria ve Gazze’de örgütlenmeye devam etti. Gazze özellikle yarı otonom ve Filistinlilerin kendi bölgesi olduğu için orada devlet olmaya benzer adımlar atıyorlar. Bu gelişme ve kurumlaşmayı İsrail devleti bir kaç yılda bir saldırarak imha etmek istiyor. Bu İsrail’de Siyonistlerin kullandığı bir ifadedir: “Gazze’de saatleri geri almak.” Gazze’yi taş devrine geri döndürmek gibi ifadeleri kullanmalarının nedeni de bu.  Her saldırının ayrıca o güne özel bir neden oluyor elbette. Genellikle bir İsrail provokasyonu oluyor, baronun El Aksa camisine girmesi gibi. Ama bunlar ayrıntı. Çünkü bu ayrıntılar İsrail’in saldırganlığının arkasındaki gerçek dinamiği gizliyor. Saldırının arkasında kim olduğunu tartışmaya açıyor. Acaba Hamasa çok roket attığı için mi israil yeniden saldırdı gibi tartışmalar devreye giriyor. Önemli ola bu değil. Çünkü ortada o kadar büyük bir insanlık suçu var ki. Kocaman bir halk, 1948’den beri, 75 yıldır kamplarda yaşamaya mahkum edilmiş olması o kadar büyük bir insanlık suçudur ki bunlar, hamas hangi roketi attı, Filistinliler silah mı kullandı gibi sorular anlamsız ayrıntılardır. Üstelik şunu unutmayalım, Tüm israil saldırılarında rakamlar, yapılanlar aşağı yukarı aynı oluyor. Örneğin, şu ana kadar bu toplantı başlamadan önce Gazze’den 1500 kadar roket atılmış Tel Aviv’e. İsrail’de 9 kişi ölmüş. Buna karşılık İsrail’in Gazze’ye yaptığı karşı saldırılarda 119 kişi, 27’si çocuk, ölmüş, 229 okul yıkılmış, elektrik ve su şebekeleri hemen hemen çökmüş. Bu her seferinde böyle oluyor.  Şunu aklımıza kazımalıyız. 1948'de yapılıp kabul edilebilir bir şey değildir. Yani dünyanın bir yerinden gelip orada yaşayan insanlara, burası bizim, burada biz yaşayacağız demek ağır bir suçtur. Denilebilir ki koca ABD de böyle kurulmuş. Yani başka bir yerden birileri gelip oranın yere halkını katledip kendi devletini kuruyor. Evet ama fark şu: Filistinliler biz buradayız, burası bizim topraklarımız diyor. Diğer ülkelerde yerel halk bu türden bir mücadeleyi verebilecek bir ağırlığa sahip değil. Bu yüzden ABD’ye sen meşru değilsin demiyor. Ama İsrail, Birleşmiş Milletler hukuk kurumları bile İsrail’in üzerinde olduğu toprakların önemli bir kısmını işgal altında diye tanımlıyor. Buna rağmen iki etken Filistinlilerin mücadelesini savunmayı zorlaştırıyor: Birisi Avrupa’da, özellikle Almanya’da Nazilerin ve faşistlerin yahudi düşmanı tarihi nedeniyle bir zorluk var. ABD’de ise İsrail bu ülkenin bölgesel çıkarlarının koruyucusu, hemen hemen uç karakolu olduğu için Filistinliler her zaman arka plana itiliyor. Ayrıca hem Avrupa’da hem de ABD’de son dönem yükselen İslam düşmanlığı Filistinlileri savunmayı zorlaştıran etkenler arasında.  Türkiye’de ise çok ilginçtir, Filistinlileri savunmanın modası geçti. Sol içinde bile durumun böyle olduğunu görmek lazım. Bunun nedeni bence Filistin direnişi içinde Hamas’ın FKÖ’den daha ön plana çıkmış bir örgüt olması, yani Müslüman bir örgütün öne çıkmış olmasıdır. Oysa Hamas’ın öne çıkması ve kitleselleşmesinin nedeni Müslüman olması değil, radikal olmasıydı. Filistin’le dayanışma mutlaka politik gündemin merkezine yeniden alınmalıdır. Filistin hareketinin geleceği için en önemli ivme ve destek çevre ülkelerdeki, Atar halklarının Arap Baharı’nda gösterdiği mücadelelere ve Türkiye gibi ülkelerdeki yükselen devrimci hareketler ve işçi sınıfı hareketinin yaygınlaşması gibi etkenler Filistin halkının özgürlüğü için belirleyici olacak.