'Suriye halkının omuzlarından devasa bir yük kalktı'

BRICS: Duvardaki başka bir tuğla

Emperyalizm, aynı zamanda en güçlünün zayıf olanın üzerinde egemenlik kurduğu güçler arasındaki bir rekabet sistemidir. Bu küçük devletler ya karşı mücadele etmek zorunda kalacak ya da kendilerini büyük güçlerin gözüne sokmaya çalışacaklar. Ekonomik hiyerarşi değiştiğinde gerilimler en yüksek düzeye çıkar. John F. Kennedy 1960 yılında ABD başkanı olduğunda, ABD'nin gayri safi yurt içi üretimi küresel GSYİH'nın yüzde 40'ını oluşturuyordu. 2014 yılına gelindiğinde diğer güçlerin yükselişi ekonomik ağırlığını yarı yarıya azalttı. ABD buna askeri gücünü artırarak karşılık verdi . Mali açıdan sizi o kadar sıkıştıramayabilir ama yine de sizi mahvedebilir. Bu strateji tam olarak işe yaramadı. Geçtiğimiz hafta Brics ülkeleri grubu Güney Afrika'da toplandı. Brics adı, ilgili beş ülkenin (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) ilk harflerinden gelmektedir. Bu devletler dünya nüfusunun yüzde 40'ını barındırıyor ve küresel ekonomik üretimin yüzde 30'unu üretiyor. ABD ve Avrupa Birliği egemenliğine meydan okumak istiyorlar ve Batı'nın Ukrayna'daki vekalet savaşını desteklemediler. Çin'in imalat ürünleri üreticisi olarak rolü ve geniş çaplı hammadde alımları, onu Brics ülkeleri için çok önemli ama aynı zamanda çok daha geniş bir ekonomik ortak haline getiriyor. Dolayısıyla zirve önemliydi. Sonunda Brics liderleri Arjantin, Mısır, Etiyopya, İran, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri'ni gruba katılmaya davet ettiklerini duyurdu. Suudi Arabistan ve BAE'nin bu hamlesi, artık ABD'nin görüşleriyle tam olarak aynı çizgide olmadıklarının altını çiziyor. En büyük dokuz petrol üreticisinden altısı Brics'in parçası olacak; dolayısıyla iklim konusunda büyük girişimler beklemeyin. Brics'in ulaştığının bir başka işareti, Birleşmiş Milletler genel sekreteri Antonio Guterres'in de toplantının bir kısmına katılmasıydı. Brics'in BM Güvenlik Konseyi, Uluslararası Para Fonu ve Dünya Bankası'na yönelik reform çağrılarını yineledi. Ancak ABD, rakiplerinin büyümesine soğukkanlılıkla izin vermeyecek veya etkisinin azalmasına izin vermeyecektir. Bu yüzden Rusya'nın kanını Ukrayna'da kurutmak gündemde . Plan, Putin'i küçük düşürmek, zayıflatmak veya ortadan kaldırmak ve ardından Çin'le yüzleşmek. Ekonomik rekabetler askeri rekabetlere yol açabilir. Uzlaşma yoluyla yeniden dengelenen “çok kutuplu bir dünya” yerine, Brics'in güçlenmesi halinde çatışmaların yoğunlaşması daha muhtemel. Bu, hükümetlerin savaşı, iç bölünmeleri dışa çevirmek ve insanların öfkesini kendilerinden uzaklaştırmak için kullanmasıyla hızlandı. Cevap, mevcut büyük ölçüde eşitsiz yapıyı savunmak değil. Ancak ABD ve Brics arasındaki temel ayrım bu değil. Brics ülkeleri kendi halklarına saldıran yöneticiler tarafından yönetiliyor. Güney Afrikalı işçi sınıfı aktivistlerinin Brics zirvesinde protesto yaptığını görmek muhteşemdi. Protestoculardan biri olan Trevor Ngwane, Socialist Worker'a şunları söyledi: “ABD ve müttefiklerinin suçlarından bahseden bu Brics liderlerinin kendilerinin de kendi halklarına baskı yaptığını ve sömürdüğünü dünyaya hatırlatmak için oradaydık. “Batılı emperyalistler acımasız soygunculardır. Ancak Brics liderleri çözüm değil. Güney Afrika lideri Cyril Ramaphosa, 2012 yılında Marikana'da madencilerin katledilmesinin merkezinde yer aldı. Bu tür insanlar gelecek olamaz. Onların anti-emperyalizmleri anti-kapitalist değildir. Kahrolsun Ramaphosa, Hindistan'ın Modi'si, Putin ve diğerleri. Müttefiklerimiz tüm dünyadaki işçilerdir; yoksul ülkelerin yanı sıra ABD, Avrupa ve Britanya'daki işçiler.” (Socialist Worker, Çeviri: Ali Baydaş)

Boris Kagarlitski'nin cezaevinden yazdığı mektup

Bu hayatımda ilk kez olmuyor. Brejnev döneminde hapse atıldım, Yeltsin döneminde dövüldüm ve ölümle tehdit edildim. Şimdi de Putin döneminde ikinci kez tutuklanıyorum. İktidardakiler değişiyor ama siyasi muhalifleri demir parmaklıklar ardına koyma geleneği ne yazık ki devam ediyor. Ancak pek çok insanın inançları, özgürlükleri ve sosyal hakları için fedakarlık yapma istekliliği değişmiyor. Mevcut tutuklama, açıklamalarımın siyasi öneminin tanınması olarak değerlendirilebilir. Elbette, biraz daha farklı bir biçimde tanınmayı tercih ederdim, ancak her şeyin bir zamanı var. İlk tutuklanmamdan bu yana geçen 40 küsur yılda sabırlı olmayı ve Rusya'da siyasi talihin ne kadar değişken olduğunu fark etmeyi öğrendim. Şu anda kaderin ve FSB müfettişlerinin iradesiyle kendimi bulduğum Komi Cumhuriyeti'nde hava fena değil ve hapishanedeki her şey kötü organize edilmemiş. Yani ben iyiyim. Ne yazık ki, yanımda getirdiğim kitapları kullanmama henüz izin verilmiyor. Aşırıcılık açısından kontrol ediliyorlar. Umarım sansürcüler onları incelerken ufuklarını genişletir. Kitaplardan biri modern üniversitelerin durumu hakkında ve kendisi de hapse atılan Shaninka'nın [Moskova Sosyal ve Ekonomik Bilimler Okulu] eski rektörü Sergei Zuev tarafından yazılmış. Diğeri ise İkinci Dünya Savaşı'nın tarihi hakkında. Mektup almama izin veriliyor. Çok sayıda mektup var. Ve onlara cevap vermek mümkün. Bu anlamda şimdi hapiste olmak, Brejnev dönemindekinde daha kolay. Yiyecekler çok daha iyi. Hesabıma para yatırmanın mümkün olduğu bir tezgah var. Tezgahtaki ürünlerin listesi, bazı dağıtım mağazalarından daha kötü değil. Yine de fiyatlar daha yüksek. Cezaevi kafesinde öğle yemeği bile sipariş edilebilir. Menü oldukça iyi! Ancak, yiyecekleri ısıtmak için mikrodalga yok. Sonuç olarak, insan burada yaşayabilir. Tek soru bunun ne kadar süreceği. Ama bu sadece benim sorunum değil. Ülkenin dört bir yanındaki milyonlarca insan aynı şeyi düşünüyor. Nerede ya da hangi koşullarda olursak olalım aynı kaderi paylaşıyoruz. Hücredeki televizyondan gerçekte neler olup bittiğini anlamak zor. Ama yine de bize önemli haberleri anlatıyorlar. 1982'de Lefortovo cezaevindeyken her gün Pravda gazetesinin hücrenin tepsi girişine yerleştirilmesini ilgiyle beklediğimizi hatırlıyorum. Geçmiş yılların deneyimi, öyle görünüyor ki, iyimserliğe pek elverişli değil. Ancak tarihsel deneyim bir bütün olarak çok daha zengindir ve olumlu beklentiler için çok daha fazla gerekçe sunar. Shakespeare'in Macbeth'te ne yazdığını hatırlıyor musunuz? "Gündüzü asla bulamayan gece uzundur."

Milyarderlerle ilgili yeni rapor, iğrenç servet piramitlerini ortaya koyuyor

En kötü şöhretli İsviçre bankalarından birinin hazırladığı yeni bir rapor, küresel zenginlerin servetini derinlemesine araştırıyor. Dünyanın en fakirleri çok az bir ücretle yetinirken, tepedeki küçük bir azınlığın topladığı servetin boyutunu ayrıntılarıyla anlatıyor. Charlie Kimber bulgularını üstümüze boca ediyor ve büyük paranın tiranlığına yalnızca devrimin son verebileceğini savunuyor. Bazen düşmanlarımız doğruyu söyler. Credit Suisse ve UBS'nin (en üst düzey bankacılar ve finansörler) hazırladığı Küresel Varlık Raporu 2023, kapitalizmin büyük eşitsizliğini gözler önüne seriyor. Rapor, dünyadaki toplam 5,4 milyar yetişkinden 59 milyonunun, 2022 yılında dünya servetinin neredeyse yarısına sahip olduğunu gösteriyor. Bu, nüfusun yalnızca yüzde 1,1'i anlamına geliyor. Aynı zamanda 2,8 milyar yetişkin ya da toplamın yüzde 53'ü dünya servetinin yalnızca yüzde 1,2'sine sahipti. Zenginlik, nakit para, banka hesapları ve diğer finansal varlıkların yanı sıra mülk olarak tanımlanır. Vergi cennetlerinde ve İsviçre bankaları gibi diğer gizli alanlarda saklanan devasa meblağlar buna dahil değil. 800.000 £'dan fazla servete sahip dolar milyonerlerinin toplam serveti, 2000'de 32,5 trilyon £'dan 2022'ye beş kat artarak,164 trilyon £'a ulaştı. Küresel servetteki payları aynı dönemde yüzde 35'ten yüzde 46'ya yükseldi. Bu, çok az servete sahip olanlardan, ya da hiç serveti olmayanlara ya da borç olarak da bilinen “negatif servete” sahip olanlardan tepedeki insanlara doğru büyük bir servet transferi anlamına geliyor . Bu piramidin temel katmanı (en alt), 10.000 dolardan (7.900 £) daha az servete sahip olan insanlar, yalnızca Küresel Güney'deki kitlelerden oluşmuyor. Raporda şöyle deniyor: “Gelişmiş ekonomilerdeki yetişkinlerin yaklaşık yüzde 30'u da bu kategoriye giriyor. Düşük gelirli birçok ülkedeyse, yetişkin nüfusun yüzde 80'inden fazlası bu refah aralığına giriyor." En alt katmandakiler, “farklı kıtalarda olsalar bile, benzer yaşam tarzlarını paylaşma eğiliminde olan – örneğin, lüks ürünler, tatiller ve çocukları için eğitim fırsatları için aynı küresel pazarlara katılan” dolar milyonerlerine karşı çıkıyorlar. "Bu kişilerin servet portföyleri de muhtemelen daha benzer olacak ve finansal varlıklara, özellikle de uluslararası piyasalarda işlem gören hisse senetleri, tahviller ve diğer menkul kıymetlere odaklanmış olacak." Bu, küresel egemen sınıf ve onun parazitleridir. 'Ultra Yüksek Net Değere Sahip Bireylerin' korkunç yükselişi Raporun "ultra yüksek net değere sahip (UHNW) bireyler" olarak adlandırdığı kişilerden 2022'nin sonunda 50 milyon dolar (40 milyon £) veya üzerinde net servete sahip olan 243.060 kişi var. "Bu, 265.560 UHNW'den 22.500 daha az. 2021 yılı sonunda kaydedilen UHNW yetişkinlerin sayısı hisse fiyatlarındaki düşüşe kadar takip edilebiliyor. Bu düşüş alışılmadık bir durum.” Ancak "50 milyon doların üzerinde servete sahip yetişkinlerin sayısı artık 2008'e göre dört kat daha fazla. 2022'deki düşüşe rağmen, UHNW sayıları yalnızca son üç yılda 60.000'den fazla arttı." Salgın döneminde yağma büyük ölçüde yayıldı ve daha büyük ama yine de küçük bir elit kesim oluştu. UHNW grubunun daha ayrıntılı bir analizi, 2022'nin sonunda 100 milyon doların (80 milyon £) üzerinde servete sahip 79.490 yetişkini ortaya koyuyor. 7.020 kişi 500 milyon dolardan (400 milyon £) fazla serveti ele geçirdi. 40 milyon £'dan fazla servete sahip olan grubun yarısından biraz fazlası Kuzey Amerika'da, yüzde 17'si ise Avrupa'da yaşıyor. Emperyalist Küresel Kuzey ülkelerinin hakimiyeti, süper zenginlerin taban ülkelerine de yansıyor. Ancak “40 milyon £'un üzerindeki” grubun yaklaşık yüzde 14'ü Çin Anakarası'nda yaşıyor. Bu neredeyse Avrupa'daki kadar ve yüzde 11'i Çin ve Hindistan hariç Asya-Pasifik ülkelerindedir. Çin, Hindistan ve diğer yerlerdeki üst katmanların artan zenginliği, farklı ülkeler arasındaki eşitsizliği azalttı. O parayla dünyayı değiştirebiliriz Dünyadaki 358 trilyon sterlinlik özel servetin tamamı eşit olarak paylaşılsaydı ne olurdu? Bu, 2022'nin sonunda yetişkin başına 66.726 £ anlamına geliyordu. Dünya çapındaki işçi sınıfından hemen hemen her insan için bu, ileriye doğru muazzam bir adım olaurdu. Bu, bir gecede yoksulluğu, yetersiz beslenmeyi ve hastalıkların toplumsal kökenlerini ortadan kaldırırdı. Bu, küresel kaynakların, tüm insanların enerjisinin ve inisiyatifinin büyük çoğunluğun yararına kullanılmasına yönelik ilk adım olurdu. Ancak kendi iktidarlarını ve kârlarını savunmak için her şeyi yapacak olan egemen sınıfların iktidarını yıkmak için bir devrim yapılması gerekir. Eğer işçi sınıfı küresel olarak iktidarı ele geçirseydi, bu sadece mevcut düzenlemelerin eşit dağılımı anlamına gelmezdi. Sürdürülebilir ve çevreye duyarlı üretimde büyük ilerlemelere ve savaş ve silahlanma için yapılan büyük harcamaların yeniden yönlendirilmesine olanak sağlayacaktır. Bu, çok daha kısa bir çalışma haftası, demokrasi ve tartışma için daha fazla zaman ve aynı zamanda herkesin kişiliğinin gelişmesi anlamına gelecektir. --- Zengin ceplere yeni servet akıyor Medyanın büyük bir kısmı raporun “küresel servetin önümüzdeki beş yıl içinde yüzde 38 artacağı” iddiasına vurgu yaptı. Ancak sistemin düşük büyümede, hatta durgunlukta takılıp kalmayacağının garantisi yok . Credit Suisse bunu bilmeli. Rapor bu yıl UBS ile ortaklaşa yürütülüyor. UBS, beş ay önce İsviçreli yetkililer tarafından düzenlenen bir devralma işlemiyle Credit Suisse'i çöküşten kurtarmıştı. Bu, 2008 mali krizinden bu yana gerçekleşen en önemli banka birleşmesi. Credit Suisse, 1856 yılında Schweizerische Kreditanstalt adıyla kurulmuştu. Mafya bağlantılı bir sahtecilik skandalına karıştıktan sonra 1978'de Credit Suisse olarak yeniden markalaştı. Sistemde meydana gelen büyüme, esas olarak zaten servet biriktirmiş olanlara gidecek. Ocak ayında Oxfam adlı yardım kuruluşu, en zengin yüzde 1'in 2020'den bu yana yaratılan 38 trilyon £ değerindeki tüm yeni servetin neredeyse üçte ikisini ele geçirdiğini açıkladı. Bu, dünya nüfusunun alttaki yüzde 99'unun sahip olduğunun neredeyse iki katı paraydı. --- Bir devrim istediğini mi söylüyorsun UBS Küresel Varlık Yönetimi Baş Ekonomisti Paul Donovan, raporun girişinde şöyle diyor: "Devrimlerin devrimci niteliğinde oldukları ortaya çıktı; bu süreç ekonomik ilişkilerin yanı sıra sosyal ilişkilere de meydan okuyacak." Burada, 'dördüncü sanayi devrimi' olarak bilinen üretimdeki değişimlerden bahsediyor. Bunlar dijital teknolojinin, yapay zekanın , robot teknolojisinin, internetin, sürücüsüz araçların, nanoteknolojinin, biyoteknolojinin ve kuantum hesaplamanın etkilerine odaklanıyor. Bunların çoğu saçmalık. Bu değişiklikler bazı şeylerin yapılış biçimini ve kapitalist şirketlerin çalışma yönemini değiştirdi. Daha büyük değişiklikler gelecekte olacak. Ve Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'nın yanı sıra daha fakir ülkelerde de bazı sektörleri şekillendirdiler. Ama sistem hâlâ teknolojik gelişmeye değil, milyarlarca çalışan insanın emeğine bağlı. Bu da çoğu zaman ter, kas ve beyin gücünü içeren yıpratıcı bir emektir. Bu durum en çok, insanların düşük teknolojili sektörlerde çok uzun saatler çalıştıkları Küresel Güney'in bazı bölgelerinde barizdir. Ancak Britanya'daki temizlikçi, teslimat işçisi, çöpçü, süpermarket çalışanı, otelcilik çalışanı, alt düzey ofis çalışanı ve benzerlerinden oluşan orduyu düşünün. Bunlar pandemide hiçbir zaman evden çalışma seçeneği olmayan insanlar. Ve bunların çoğu hâlâ sistemin işleyişinin merkezinde yer alıyor. Gerçek bir devrime öncülük edecek olanlar onlardır . --- Duvardaki başka bir tuğla Credit Suisse raporu her ülkede görülen sınıf ayrımını gösteriyor. Ancak toplumun tepesinde de, çatışan yönetici sınıflar arasında bölünmeler var. Küresel düzen haydutlardan ve dilencilerden oluşuyor. Emperyalizm, aynı zamanda en güçlünün zayıf olanın üzerinde egemenlik kurduğu güçler arasındaki bir rekabet sistemidir . Bu küçük devletler ya karşı mücadele etmek zorunda kalacak ya da kendilerini büyük güçlerin gözüne sokmaya çalışacaklar. Ekonomik hiyerarşi değiştiğinde gerilimler en yüksek düzeye çıkar. John F. Kennedy 1960 yılında ABD başkanı olduğunda, ABD'nin gayri safi yurt içi üretimi küresel GSYİH'nın yüzde 40'ını oluşturuyordu. 2014 yılına gelindiğinde diğer güçlerin yükselişi ekonomik ağırlığını yarı yarıya azalttı. ABD buna askeri gücünü artırarak karşılık verdi . Mali açıdan sizi o kadar sıkıştıramayabilir ama yine de sizi mahvedebilir. Bu strateji tam olarak işe yaramadı. Geçtiğimiz hafta Brics ülkeleri grubu Güney Afrika'da toplandı. Brics adı, ilgili beş ülkenin (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) ilk harflerinden gelmektedir. Bu devletler dünya nüfusunun yüzde 40'ını barındırıyor ve küresel ekonomik üretimin yüzde 30'unu üretiyor. ABD ve Avrupa Birliği egemenliğine meydan okumak istiyorlar ve Batı'nın Ukrayna'daki vekalet savaşını desteklemediler. Çin'in imalat ürünleri üreticisi olarak rolü ve geniş çaplı hammadde alımları, onu Brics ülkeleri için çok önemli ama aynı zamanda çok daha geniş bir ekonomik ortak haline getiriyor. Dolayısıyla zirve önemliydi. Sonunda Brics liderleri Arjantin, Mısır, Etiyopya, İran, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri'ni gruba katılmaya davet ettiklerini duyurdu. Suudi Arabistan ve BAE'nin bu hamlesi, artık ABD'nin görüşleriyle tam olarak aynı çizgide olmadıklarının altını çiziyor. En büyük dokuz petrol üreticisinden altısı Brics'in parçası olacak; dolayısıyla iklim konusunda büyük girişimler beklemeyin. Brics'in ulaştığının bir başka işareti, Birleşmiş Milletler genel sekreteri Antonio Guterres'in de toplantının bir kısmına katılmasıydı. Brics'in BM Güvenlik Konseyi, Uluslararası Para Fonu ve Dünya Bankası'na yönelik reform çağrılarını yineledi. Ancak ABD, rakiplerinin büyümesine soğukkanlılıkla izin vermeyecek veya etkisinin azalmasına izin vermeyecektir. Bu yüzden Rusya'nın kanını Ukrayna'da kurutmak gündemde . Plan, Putin'i küçük düşürmek, zayıflatmak veya ortadan kaldırmak ve ardından Çin'le yüzleşmek. Ekonomik rekabetler askeri rekabetlere yol açabilir. Uzlaşma yoluyla yeniden dengelenen “çok kutuplu bir dünya” yerine, Brics'in güçlenmesi halinde çatışmaların yoğunlaşması daha muhtemel. Bu, hükümetlerin savaşı, iç bölünmeleri dışa çevirmek ve insanların öfkesini kendilerinden uzaklaştırmak için kullanmasıyla hızlandı. Cevap, mevcut büyük ölçüde eşitsiz yapıyı savunmak değil. Ancak ABD ve Brics arasındaki temel ayrım bu değil. Brics ülkeleri kendi halklarına saldıran yöneticiler tarafından yönetiliyor. Güney Afrikalı işçi sınıfı aktivistlerinin Brics zirvesinde protesto yaptığını görmek muhteşemdi. Protestoculardan biri olan Trevor Ngwane, Socialist Worker'a şunları söyledi: “ABD ve müttefiklerinin suçlarından bahseden bu Brics liderlerinin kendilerinin de kendi halklarına baskı yaptığını ve sömürdüğünü dünyaya hatırlatmak için oradaydık. “Batılı emperyalistler acımasız soygunculardır. Ancak Brics liderleri çözüm değil. Güney Afrika lideri Cyril Ramaphosa, 2012 yılında Marikana'da madencilerin katledilmesinin merkezinde yer aldı. Bu tür insanlar gelecek olamaz. Onların anti-emperyalizmleri anti-kapitalist değildir. Kahrolsun Ramaphosa, Hindistan'ın Modi'si, Putin ve diğerleri. Müttefiklerimiz tüm dünyadaki işçilerdir; yoksul ülkelerin yanı sıra ABD, Avrupa ve Britanya'daki işçiler.”

Suriye: 'Her gün protestolar oluyor'

İnsanlar Suriye genelinde yoksulluğa karşı büyük protestolara katıldı ve iktidardaki rejimin devrilmesi çağrısında bulundu. Suriye'deki Devrimci Sol Akım, yıllarca süren korku ve bölünmeden sonra isyanın önemi hakkında yazıyor. Protestolar, Cumhurbaşkanı Beşar Esad'ın iktidardaki rejiminin maaşları yüzde 100 artırma, aynı zamanda akaryakıt fiyatlarını da yüzde 200 artırma kararının ardından geçen Pazar günü başladı. Esad rejiminin kontrolündeki bölgede Suriyelilerin günlük ücretleri 268 ile 670 ₺ arasında değişiyor. Bu birkaç gün bile yaşamaya yetmiyor. 10 Ağustos Hareketi, Sivil Eylem Hareketi ve partimiz, Suriye Devrimci Solu gibi hareketler tarafından grev ve sivil itaatsizlik çağrıları yapılıyor. Kitleler bu çağrılara yanıt verdi ve geçtiğimiz hafta boyunca özellikle ülkenin güneyinde Soueida ve Daraa, Şam, Jaramana, Halep ve sahil kasabaları Tartus ve Lazkiye'de gösteriler ve başka protesto biçimleri düzenlendi. Bu protestolar Hama'da, Salamiye'de ve (Türk işgali altındaki) kuzeydoğuda yankı buldu. Her gün gösteriler ve protestolar oluyor. Protesto hareketi emekleme aşamasında ve geleceğini tahmin etmek zor. Rejimin ve Türkiye yanlısı liberal muhalefetin manevralarına maruz kalıyor. Ancak demokratik ve sol hareketler de aktif rol alıyor. Grev ve sivil itaatsizlikle ilgili koordinasyon komitesi üç gün önce Arapçada "Direniş" anlamına gelen "Qaouem" adı altında kuruldu. Komite, partimiz de dahil olmak üzere birçok aktif hareketten oluşuyor. Yani iki yönlü bir mücadele yürütüyoruz; rejime karşı ve muhafazakar ve karşı-devrimci akımlara karşı. Sonuç, Suriyeli kitleleri radikal demokratik ve toplumsal değişim için harekete geçirme yeteneğimize bağlı olacaktır. Taban mücadelelerini örgütleyen komiteler türüyor ve yayılıyor. Hareketin çoğunluğu 12 yıl önceki devrimin ilk dalgasının başarısızlıklarından ve deneyimlerinden ders aldı. Suriye halkı, ABD ya da başka bir ülke tarafından kurtarılacağı gibi hayallere kapılmıyor. Onların kurtuluşu kendi ellerinde. Hareket içindeki kitleler barış, mahkumların serbest bırakılması, mültecilerin ve yerlerinden edilmiş kişilerin geri dönüşü, yeniden birleşme, demokratik değişim ve tüm yabancı silahlı kuvvetlerin Suriye topraklarından çekilmesi için mücadele ediyor. Aynı zamanda sosyal adalet politikaları da istiyorlar. Bu mücadelede partimiz sosyalizm mücadelesini ileri götürüyor. Suriye'deki Devrimci Sol Akım tarafından yazıldı

Batı, Ukrayna'daki emperyalist savaşta daha fazla kişinin ölmesini istiyor

Rakip emperyalistler savaşırken sıradan insanlar kanlı bedeller öder. Socialist Worker'den Chalie Kimber ve Yuri Prasad, Ukrayna ile birlikte Tayvan ve Pakistan'da olanları ele alarak Batı emperyalizmini eleştirdi. Geçen hafta yapılan bir ankete göre ABD'de halkın çoğunluğu hükümetlerinin Ukrayna savaşı için daha fazla para harcamasını istemiyor. CNN tarafından yapılan ankete göre Amerikalıların yüzde 55'i artık Ukrayna için Kongre'den daha fazla fon sağlanmasına karşı çıkıyor. Bu büyük bir değişim ve ilk kez çoğunluk bu savaş için daha fazla para harcanmasına hayır diyor. New York Times'ın haberine göre savaşın başladığı Şubat 2022'den bu yana ölen ya da yaralanan Ukraynalı ve Rus askerlerin sayısı 500 bine yaklaşıyor. İsmi açıklanmayan ABD'li yetkililerden alıntı yapan gazete, Rusya'nın askeri kayıplarının 120 bin ölüm ve 170 bin ila 180 bini yaralanma olmak üzere 300 bine yaklaştığını söyledi. Ukrayna'da ise ölü sayısının 70 bine yaklaştığı ve 100 bin ila 120 bin arasında yaralı olduğu belirtildi. Washington Post, ABD istihbarat kurumlarının Ukrayna'nın saldırısının ana hedeflerine ulaşamayacağını düşündüğünü içeren bir makale yayınladı. Gerekçeleri ise Ukraynalıların yeterince fazla sayıda ölmek istememeleri. Analiz, ABD ve İngiltere için bunun bir vekalet savaşı olduğunun altını çiziyor. NATO'nun Rusya'ya karşı çıkarlarını savunmak için Ukraynalıların çok sayıda katledilmesi gerekiyor! Post'un haberine göre "ABD istihbarat topluluğu Ukrayna'nın karşı saldırısının güneydoğudaki kilit kent Melitopol'e ulaşamayacağını değerlendiriyor." Bu da "Kiev'in bu yılki hamlesinde Rusya'nın Kırım'a uzanan kara köprüsünü koparma hedefini gerçekleştiremeyeceği" anlamına geliyor. The Post, "Çatışmaların ilk haftasında Ukrayna, ABD Bradley Savaş Araçları, Alman yapımı Leopard 2 tankları ve özel mayın temizleme araçları da dahil olmak üzere yeni alınan bir dizi Batı teçhizatına sahip olmasına rağmen Rusya'nın iyi hazırlanmış savunmasına karşı büyük kayıplar verdi" diye ekledi. Makalede ABD, İngiliz ve Ukrayna orduları tarafından yürütülen "savaş oyunlarının" bu tür kayıpları öngördüğü belirtiliyor. Ancak Volodimir Zelenski hükümetinin "kayıpları Rusya'nın ana savunma hattını delmenin bedeli olarak kabul edeceğini" düşünüyorlardı. Ancak ABD medyasına göre, şimdi "zayiattan kaçınır" hale geldiler. NATO için (ne yazık ki diye düşünüyorlar) "Ukrayna savaş alanındaki kayıpları durdurmayı ve cephenin farklı bölgelerinde ilerlemek için daha küçük birliklere güvenme taktiğine geçmeyi seçti." Ukrayna henüz yeterli sayıda askerini mayın tarlalarında saldırılara sürmediği için askeri ilerleme yavaş oldu. ABD son Ukraynalı ölene kadar savaşın devam etmesini talep etmeye devam edecektir. Geçtiğimiz Pazar günü Hollanda ve Danimarka, pilot eğitimi tamamlandıktan sonra Ukrayna'ya 61 adet F-16 savaş uçağı hibe edeceklerini açıkladı. Kısa bir süre önce ABD, Hollanda ve Danimarka'ya jetlerin Ukrayna'ya transferini destekleyeceğini duyurdu. Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinin üzerinden 18 ay geçti. Rakip emperyalistler güç ve kâr için savaşırken her iki tarafta da sıradan insanlar kanlı bedeller ödüyor. --- Çin Tayvan'a misilleme yapıyor Eğer ABD Ukrayna'da Rusya'yı küçük düşürürse, Çin'le karşı karşıya gelme konusunda cesaretlenecektir. Şimdiden gerilim artıyor. Geçtiğimiz Cumartesi günü (19 Ağustos) Çin ordusu, ABD'ye destek veren ve Çin'in kendi devletinin bir parçası olduğunu iddia ettiği bağımsız bir ülke olan Tayvan çevresinde kapsamlı hava ve deniz tatbikatları başlattı. Askeri tatbikatları, Tayvan Başkan Yardımcısı Lai Ching-te'nin ABD'ye yaptığı ziyaret izledi. Tayvan'da 2024 yılında yapılacak başkanlık seçimlerinin favorisi olan Lai, Paraguay'a giderken New York'u ziyaret etti. Lai dönüş yolunda Kaliforniya'da mola verdi. Çin buna karşılık olarak önlemler alacağı uyarısında bulundu. ABD Kongresi'nde bazı kesimler, adaya yönelik bir Çin saldırısını önlemek için ABD'nin Tayvan'ı "tepeden tırnağa silahlandırması" gerektiğini savunuyor. Ancak Çin'in son eylemleri, ABD Tayvan'a askeri ve diplomatik desteğini arttırdıkça adanın daha fazla askeri baskıyla karşı karşıya kalacağını açıkça ortaya koydu. --- Pakistan liderinin düşüşünün arkasında ABD devleti var Gizli belgeler, ABD Dışişleri Bakanlığı'nın Pakistan hükümetini İmran Han'ı başbakanlıktan azletmeye teşvik ettiğini doğruluyor. Bunu da Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline karşı tarafsızlığı nedeniyle yapmışlar. Intercept sitesinin haberine göre bu hamle, Han'ın parlamentodaki ittifakının dağılmasından ve ülke ordusunun desteğini kaybetmesinden sadece haftalar önce meydana geldi. Khan daha sonra güvensizlik oylamasını kaybetti ve görevden alındı. Ülkenin en popüler siyasetçisi o zamandan beri yolsuzluk suçlamalarıyla karşı karşıya ve üç yıl hapis cezasına mahkum edildi.Bu ceza, bu sonbaharda yapılması planlanan seçimlere katılmasını engellemek üzere tasarlandı. Yeni sızdırılan ve "Gizli" ibaresi taşıyan telgraflarda, Dışişleri Bakanlığı yetkilileri ile Pakistan'ın o dönemki ABD Büyükelçisi arasında yapılan bir toplantıya ilişkin bilgiler de yer alıyor.Toplantıdan bir gün önce Khan bir mitingde konuşma yapıyor ve Batı'nın Pakistan'ın Ukrayna'nın arkasında toplanması talebine doğrudan yanıt verdi: "Biz sizin köleniz miyiz?" Khan kalabalığa seslendi. "Bizim hakkımızda ne düşünüyorsunuz? Sizin köleniz olduğumuzu ve bizden ne isterseniz yapacağımızı mı?" dedi. "Biz Rusya'nın dostuyuz ve aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri'nin de dostuyuz. Çin'in ve Avrupa'nın dostuyuz. Biz herhangi bir ittifakın parçası değiliz." Dışişleri Bakan Yardımcısı Donald Lu, devirme öncesi yapılan toplantıda ABD'nin Han'ın sözlerinden duyduğu hoşnutsuzluğu dile getirerek onu "agresif bir şekilde tarafsız" olarak tanımladı. Khan hükümetinin Ukrayna konusundaki tarafsızlığı, yeni ve seçilmemiş bir hükümetin göreve gelmesiyle kısa sürede tersine döndü. Ve toplantıda söz verildiği üzere, ABD hükümeti yeni yönetime hızla ısındı.

Trump nasıl hayatta kalacak?

Eski ABD Başkanı Donald Trump, yolsuzluk ve dolandırıcılık suçlamalarıyla yüzleşmek üzere bu hafta Georgia eyaletindeki yetkililere teslim olacağını söyledi. Bu davada, 2020 seçim kaybını tersine çevirmek için plan yapmakla suçlanıyor. Ancak 100'e yakın suçlamayla karşı karşıya olmasına rağmen, gelecek yılki başkanlık seçimlerinde Cumhuriyetçilerin adayı olmak için favori isim olmaya devam ediyor. Yakın zamanda yapılan bir ankette Cumhuriyetçi seçmenlerin yüzde 62'si Trump'ı desteklediğini söyledi. Diğer favori aday Ron DeSantis ise sadece yüzde 16 oy alabildi. Trump -muhtemelen doğru bir şekilde- önde olmak için her türlü gerçeklikle temastan kaçınması gerektiğine karar verdi. Geçtiğimiz hafta sonu Çarşamba günü Cumhuriyetçi başkan adayları arasında yapılacak ilk münazaraya ya da gelecekteki herhangi bir tartışmaya katılmayacağını açıkladı. Ve Joe Biden yönetimi işçiler, Maui yangınından etkilenenler ya da Ukrayna savaşının sona ermesini isteyenler için bir şey yapmadığı için bazı konularda başarısız oldu. Biden'ın başarısızlıkları Trump'a ve onun siyaset tarzına kapı açabilir. Trumpizmi yenecek olan savcılar ve zeki avukatlar olmayacaktır. Sokaklarda ve işyerlerinde Demokratların ötesine geçen bir hareket bunu başarabilir.

(Dosya) Pirinç krizi açlığı nasıl yayacak?

Dünya genelinde yaklaşık 3,5 milyar insan ana öğünlerini pirinçten karşılıyor. Ancak iklim değişikliği, çevresel tahribat ve serbest piyasanın bir araya gelmesi, üretimi ve hayatları tehlikeye atıyor. Yıllardır artan pirinç hasadına rağmen, Senegal'de hala herkese yetecek kadar pirinç yok. Diğer birçok Afrika ülkesi gibi Senegal de pirincinin büyük kısmını Hindistan'dan ithal ediyor. Bu tahıl, Senegal'de her gün yenen milyonlarca yemeğin ana malzemesini oluşturuyor. Ancak başkent Delhi'de yüksek makamlarda bulunan kişiler tarafından alınan kararlar, yoksul ülkelerin sahip olduğu sınırlı gıda güvenliğini yerle bir etmek üzere. Pirinç fiyatlarını çok yükseltecekler. Tekrarlanan kuraklıklar ve muson yağmurlarının giderek düzensizleşen doğası, Asya'da pirinç ekimini azalttı. Dünyanın en büyük tedarikçileri olan Hindistan, Tayland ve Vietnam bu durumdan kötü etkilendi. Hindistan Başbakanı Narendra Modi, ülkedeki kıtlığı ve gıda fiyatlarındaki enflasyonu önlemek amacıyla bu yaz basmati olmayan tüm pirinç ihracatını yasakladı. Ülke dünyanın en büyük pirinç tedarikçisi konumunda. Haziran ayında yağması gereken Muson yağmurları bu yıl geç geldi ve kuzey doğuyu olması gerekenden çok daha sert vurdu. Bu da sellere, mahsullerin mahvolmasına ve altyapının çökmesine neden oldu. Doğu ve güneyde ise olması gerekenden çok daha az yağmur yağdı ve bu da mahsul verimini normalin çok altına düşürdü. Benzer şekilde düzensiz hava koşulları Doğu Asya'yı da etkiliyor. Tahminciler, dünyanın sera gazı emisyonları ve El Nino hava modelinin geri dönüşü nedeniyle uzun yıllar sürecek olağanüstü bir sıcaklık dönemine girebileceği konusunda uyarıyor. Eskiden yılda iki ürün yetiştiren pek çok çiftçi artık sadece bir ürün ekiyor. Patronların Dünya Ekonomik Forumu, iklim değişikliğinin 2050 yılına kadar pirinç verimini yüzde 15 azaltabileceğini tahmin ediyor. Ancak çiftçiler olumsuz hava koşullarından çok daha fazlasıyla karşı karşıya. Yıllardır gübre kullanarak yapılan yoğun ekim yeraltı sularını tüketti ve toprağı tuzlandırarak verimi daha da düşürdü. Spekülatörler ve büyük işletmelerin stokçuları var olan arzı tüketmek için harekete geçti ve fiyatları neredeyse 15 yılın en yüksek seviyelerine çıkardı. Singapur, Filipinler ve Endonezya gibi pirince bağımlı daha zengin ülkeler stok yapmaya çalışıyor. Açığa satış yapanlar ise yükselen piyasa üzerinden spekülasyon yaparak para kazanmaya çalışıyor. Fiyat artışları, Asya ile kuzey ve batı Afrika'daki en yoksul ülkeleri şimdiden pirinç tüketimini azaltmaya ve daha ucuz alternatiflere yönelmeye zorluyor. Ancak diğer temel gıda maddelerinin fiyatları da yükseliyor. Rusya ile Ukrayna arasındaki Karadeniz ticaret anlaşmasının bozulmasıyla daha da kötüleşen durum, buğday ve mısır arzını vuracak. Bombay Hindistan Teknoloji Enstitüsü'nden Raghu Murtugudde, serbest piyasanın etkisinin pirincin ötesinde de hissedildiğini söylüyor. "Endonezya'da balıkçılık zaten muhtemelen zarar gördü çünkü El Nino'nun etkisi oldukça güçlü" diyor. "Ardından et etkileniyor, bu da sığır yemi olarak kullanılan mısıra olan talebi artırıyor. Bu da etanol üretimini etkiliyor ve ardından yakıt fiyatları yükseliyor, bu da ulaşımı etkileyerek sebze fiyatlarının artmasına neden oluyor." Bir başka deyişle, temel gıda maddelerinin fiyatlarındaki artış, Küresel Güney ve ötesinde yoksulları vuran bir enflasyon dalgasına yol açıyor. 2022'de yaşanan sel felaketinin ülkedeki mahsulün büyük bir kısmını alıp götürdüğü Pakistan'da yıllık gıda enflasyonu Mayıs ayında yüzde 49'a ulaştı. Yönetici sınıfın kendisi fiyat artışlarından tamamen yalıtılmış olsa da, birçok kesim artan hayat pahalılığının sokaklarda isyana yol açabileceğinden endişe ediyor. Pirinç krizine yönelik "çözümleri" ise piyasa alternatiflerinden ziyade teknik düzeltmelerle sınırlı. Dünya Ekonomik Forumu, bazı iklim baskılarına dayanabilecek genetiği değiştirilmiş yeni pirinç türlerine umut bağlayan pek çok kuruluş arasında yer alıyor. Ancak bu tür mühendislik ürünü tohumların tümü, fiyatları yüksek tutmakta her türlü çıkarı olan büyük şirketlere ait olacaktır. Bu şirketlerin dünyanın en yoksulları adına hareket edecekleri düşüncesi tamamen hayal ürünüdür. Şu anda dünyayı kasıp kavuran iklim ve tarım krizi çok daha temel bir yanıt gerektiriyor. Bu da gıdanın bir vurguncu metası değil, temel bir insan hakkı olduğu önermesiyle başlamalıdır. --- Yanlış tarım politikaları Hindistan'ın 1960'lar ve 70'lerdeki "Yeşil Devrimi", tarım bilimi ve politikasında büyük bir ilerleme olarak dünya çapında selamlandı. Bağımsızlığını yeni kazanan ülkeye gıda güvenliği getirdiği söyleniyordu. Pirinç ve buğday gibi temel ürünlerin verim ve üretimindeki artış, İngiliz sömürge yönetimine özgü tekrarlayan kıtlıkların önlenmesine yardımcı oldu. Ancak o dönemden itibaren tarımın yoğunlaştırılması birçok yeni sefalet biçimini beraberinde getirdi. Gübreler toprağı zehirledi ve ekosisteme zarar verdi. Ve tek bir nakit ürüne bel bağlanması, çiftçileri özellikle güneş yanması ile hastalıklara ve piyasa dalgalanmalarına karşı savunmasız hale getirdi. Ancak Yeşil Devrim'in en büyük başarısızlığı sürdürülemez su kullanımıdır. Hindistan şu anda dünyanın en fazla su sıkıntısı çeken ülkeleri arasında yer alıyor. 2019'da yayınlanan bir hükümet raporunda 600 milyon Hintlinin "yüksek ila aşırı su stresi" ile karşı karşıya olduğu tahmin edildi. Başkent Yeni Delhi de dahil olmak üzere 21 büyük şehirde yeraltı suyunun birkaç yıl içinde tükeneceği uyarısında bulunuldu. Sadece 1 kg pirinç üretmek için 3 bin ila 5 bin litre su gerekiyor. Üretim arttıkça ve muson yağmurları güvenilmez hale geldikçe, çiftçiler mahsulleri için daha fazla yeraltı suyu çıkarmak zorunda kaldı. Bu da suyun daha tuzlu olmasına neden oluyor. Yeşil Devrim'in su yoğun ürünleri teşvik etmesinin tek bir sonucu olabilirdi: İnsanlar için su eksikliği. İklim değişikliği de toprağın tuzlanmasına sebep oluyor. Okyanus sıcaklıkları artıyor ve daha sıcak su daha fazla yer kaplıyor. Buz tabakaları ve buzullar eriyor; okyanuslara akarak su hacmini artırıyor. Bilim insanları küresel deniz seviyesinin 2100 yılına kadar 50 cm'ye kadar yükseleceğini öngörmekte. Bu süreç, batıda Gujarat'tan doğuda Bengal'e kadar uzanan kıyı şeridi boyunca tuzlu suyu karaya itiyor. İkinci kez maskaralık 2005 yılında Hindistan başbakanı Manmohan Singh ve ABD başkanı George W. Bush açlığı ortadan kaldıracak bir yol olarak tanıtılan bir plan üzerinde anlaştılar. Bunun karşılıklı işbirliğine dayalı bir çaba olması gerekiyordu. Bunun yerine ABD merkezli biyoteknoloji firmalarının Hindistan'ın geniş tarımsal araştırma enstitüleri ağına erişimine tek taraflı izin verildi. Ayrıca, küresel tohum pazarının yaklaşık dörtte birine sahip olan Monsanto da dahil olmak üzere ABD'li çokuluslu şirketlerin Hindistan'daki yasal rejimi etkilemesine de izin verildi. 2007 yılında Hindistan'ın genetik mühendisliği onay komitesi, genetiği değiştirilmiş gıdaların artık denetim ve onaydan geçmeyeceğini duyurdu. Yeni yasalar ayrıca "bilimsel kanıt" olmaksızın genetiği değiştirilmiş ürünler hakkında halkı "yanlış bilgilendirme" girişimlerini (yani eleştiri ve itirazları) ağır para ve hapis cezalarıyla cezalandıracaktı. Hindistan'ın bağımsızlığından yaklaşık 76 yıl sonra atılan bu adımlar, Batılı şirketlerin ülkenin gıda zincirini yeniden sömürgeleştirmesine olanak sağladı. --- Sıcaklıkları El Nino mu yoksa daha fazla sera gazı mı tetikliyor? Pirinç mahsullerine yönelik bir diğer tehdit de El Nino hava fenomeni. Bu yılın Haziran ayında Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi, normalden bir ya da iki ay önce bir El Nino hava olayının geldiğini duyurdu. El Nino, okyanus sıcaklıkları uzun dönem ortalamasının 0,5 santigrat derece üzerine çıktığında ilan edilir. El Nino'nun tam tersi olan La Nina ise okyanus yüzeyinin ortalama olarak daha soğuk olduğu durumdur. Bu hava modelleri gezegenin genel sıcaklığının yükselmesine ya da düşmesine neden olur. Bir El Nino, daha sıcak ve yağışlı havaya neden olur. El Ninolar ve La Ninolar yeni bir şey değil - 1900'lerden beri gözlemleniyorlar. Ancak bu son hava olayının küresel sıcaklıkları sanayi öncesi seviyelerin 1,5 santigrat derece üzerine çıkaracağı tahmin ediliyor. Böyle bir artışın gezegen üzerinde yıkıcı bir etkisi olabilir. Dünya Meteoroloji Örgütü, "Tropikal Pasifik'te yedi yıldır ilk kez El Nino koşullarının geliştiğini, bunun da küresel sıcaklıklarda muhtemel bir artışa, yıkıcı hava ve iklim modellerine zemin hazırladığını" söylüyor. Herkes bir El Nino yaşadığımızdan emin değil. Bazı bilim insanları ve uluslararası kuruluşlar, El Nino'yu ilan etme konusunda çok temkinli davranıyor. Böyle bir olay başladıysa bile henüz emekleme aşamasında olduğunu söylüyorlar. Ana akım basın El Nino'yu sel, aşırı sıcaklar ve sıtma salgınları gibi çevresel felaketlerin arkasındaki tek faktör olarak sunma eğiliminde. El Nino bu olayların bazılarını tetiklese ya da bu olaylarda bir faktör olsa da, tek suçlu değildir. İngiltere Meteoroloji Dairesi'nden Grahame Madge, "El Nino yüksek sıcaklıklardan tek başına sorumlu değil, ancak bunu insan kaynaklı ısınmaya eklediğinizde... küresel sıcaklıkları yeni bir rekor yıla taşıması muhtemel. "[El Nino] daha yeni ortaya çıktı ve bu yüzden gördüğümüz şey aslında El Nino'dan kaynaklanmıyor. Gördüğümüz şey, özellikle okyanuslar olmak üzere hemen hemen her yerdeki genel ısınmadır. "Bunun devam edeceğini düşünmemizin nedeni, atmosfere sera gazı salmaya devam etmemiz. Bunu yapmayı bırakana kadar sıcaklıklar yükselmeye devam edecek." NASA'nın Goddard Uzay Araştırmaları Enstitüsü'ndeki bilim insanları El Nino'nun en önemli etkisinin gelecek yıl görüleceğini söyledi. Bu da 2024'ün kayıtlara geçen en sıcak yıl olmasına yardımcı olabilir. Küresel ısınma ile özellikle aşırı El Ninolar arasında net bir bağlantı olup olmadığını tespit etmeye çalışıyorlar. En güçlü El Nino olaylarından bazıları son 50 yılda meydana gelmiştir - fosil yakıt emisyonlarının arttığı dönemle aynı dönem. En güçlü El Nino'lardan üçü 1982-1983, 1997-1998 ve 2015-2016 yıllarında gerçekleşti. Ancak bu hava olayı ile iklim değişikliğinin ayrı konular olduğunu düşünerek aldanmamalıyız. İklim değişikliğinin neden olduğu daha yüksek sıcaklıklar El Nino'larla daha da artacak. El Ninolar insan kontrolü dışında gerçekleşen doğal hava olaylarıdır. Ancak kapitalist sistem fosil yakıtların yakılmasına dayandığı için daha tehlikeli ve ölümcül hale gelecekler. Yuri Prasad - Sophie Squire (Socialist Worker)

Javier Milei - Aşırı sağın Arjantin için yeni umudu

Arjantin'deki son seçimlerde şok bir şekilde öne geçen Donald Trump benzeri figür kim ve neden bu kadar destek topluyor? Javier Milei aşırı sağcı liberteryan bir ekonomistken televizyon yıldızı ve radyo sunucusu oldu. Latin Amerika ülkesindeki son seçimlerde oyların yüzde 30'unu topladı. Torcuato di Tella Üniversitesi'nden siyaset bilimci Juan Negri, "Milei için böyle bir sonucu kimse hayal etmiyordu. Hiçbir yapıya ya da desteğe sahip olmadığı bölgelerde birinci geldi. Yanımızdan bir fil geçti ve biz onu görmedik." Guardian da dahil olmak üzere bazı gazeteler onu "soytarı" olarak nitelendirdi. Ancak Liberty Advances adlı sağ kanat parti koalisyonuna başkanlık eden Milei bundan çok daha korkutucu. Tecavüz vakalarında bile kürtaj karşıtı ve iklim değişikliğinin "sosyalist bir yalan" olduğunu düşünüyor. Bir konuşmasında insan organlarının ticaretinin yasal hale getirilmesi gerektiğini çünkü bunun "sadece başka bir pazar" olduğunu söyledi. 20 yılı aşkın bir süredir kapitalizmi meşrulaştırmaya çalışan sağ kanat ekonomi akımları üzerine çalışıyor ve dersler veriyor. Milei, patronlar ve şirketler için ekonomiyi istikrara kavuşturmak amacıyla, refah ve kamu hizmetleri için yapılan devlet harcamalarını kısmak istiyor. Ve ABD dolarını ulusal para birimi olarak kabul ettirmek amacında; böylece önemli ekonomik kararları ABD'ye devredecek. Ayrıca ülkenin ulusal petrol şirketinin özelleştirilmesi ve Arjantin'in kamu sağlık sisteminin değiştirilmesi taraftarı. Milei'nin aldığı büyük oyun ardından, piyasalarda çalkantı yaşanırken, hükümet Arjantin para birimi Peso'yu yüzde 22 oranında devalüe etti. Bu, Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) talebi üzerine yapılmıştı. Ancak şimdi yatırımcılar Milei'nin ekonomi politikasının, ekonominin ihtiyacı olduğunu düşündükleri "şok terapisini" sağlayabileceğini düşünüyorlar. Bazı patronlar artık Milei'nin iktidardaki Vatan için Birlik koalisyonunun başkan adayı Sergio Massa'dan daha güvenli bir seçenek olduğu kanısında. Bazı patronların kendi tarafında yer alması ve sıradan insanların geleneksel partilerden ve siyasetçilerden bıkmış olması nedeniyle Milei, (tıpkı Javier Bolsonaro'nun Brezilya'da benzer koşullarda yaptığı gibi) seçimden zaferle çıkabilir. Son seçimler, her partinin kendi başkan adayını seçtiği ön seçimlerdi. Bir parti ya da koalisyon ancak ulusal oyların yüzde 1,5'ini alırsa sonraki seçimlere katılabiliyor. Ekim ayında yapılacak seçimlerde cumhurbaşkanı, cumhurbaşkanı yardımcısı ve parlamento belirlenecek. Bir adayın cumhurbaşkanlığını kazanabilmesi için oyların yüzde 45'ini ya da en az yüzde 40'ını alması, ancak rakiplerine yüzde 10 fark atması gerekiyor. Bu başarılamazsa, ilk iki aday arasında ikinci tur oylama yapılacak. --- Enflasyon, yoksulluk, açlık ve çaresizlik tepkiyi körüklüyor 2019'daki son başkanlık seçimlerinde Milei'nin Özgürlükçü Partisi, José Luis Espert'in adaylığıyla oyların yalnızca yüzde 1,47'sini almayı başardı. Peki bu aykırı parti ve Milei gibi bir figür için dört yılda ne değişti? Bunun en bariz yanıtı Arjantin ekonomisinin derin bir kriz içinde olması. Arjantin'de yıllık enflasyon Mart ayında yüzde 100'ü aştı. Ocak-Şubat arasındaki tek ayda gıda fiyatları neredeyse yüzde 10 arttı. Bu ay yıllık enflasyon yüzde 115.6'ya ulaşmıştı. Şu anda 15 yaşın altındaki çocukların yarısı yoksulluk içinde yaşıyor. Çocuklarıyla birlikte bir yardım kuruluşundan ücretsiz atıştırmalık alan bir anne, De Monde gazetesine sıradan insanların içinde bulunduğu çaresiz durumu şöyle anlattı: "Her şey çok pahalı. Yiyecek ve ilaç alabilmek için cep telefonumu satmak zorunda kaldım. Biz anneler çocuklarımız yemek yiyebilsin diye kendimizi mahrum bırakmayı tercih ediyoruz." Arjantin'de sıradan insanlar aç, ancak ana akım siyasi partiler neredeyse hiçbir çözüm sunmadı. Arjantin siyasi sistemi karmaşık bir yapıya sahip ve siyasi partiler hükümete girmek için geniş çaplı koalisyonlar kuruyor. Şu anki Devlet Başkanı Alberto Fernández, Vatan için Birlik adlı koalisyonun bir parçası. Başkanlığı boyunca sürekli olarak düşük onay oranlarına sahip olmuştur. Vatan için Birlik, partileri son yirmi yıldır Arjantin siyasetine hakim olan iki ana koalisyondan birini oluşturuyor. Şimdi Arjantin'deki sıradan insanlar, bu politikacıların düzeltemediği aynı sefalet, artan fiyatlar ve yoksulluktan bıkmış durumda. Milei'nin partisi Freedom Advances'ın gençlik örgütünün eski liderlerinden Mila Zurbriggen, gençlerin neden onun gibi politikacılara yöneldiğini şu şekilde açıklıyor: "Benim kuşağımın öfkesi çok derin. Politikacılara karşı derin bir tiksinti duyuyor. Bence (Milei) bu reddedişi çok iyi kanalize edebildi. Benim kuşağımın gerçekliğinden kopuk ve verdikleri zararın farkında olmayan politikacılar yüzünden Milei var. İhtiyaçlarımızı görmezden geldiler ve bizi bir gezintiye çıkardılar." --- Solun başarısızlıkları sağa yardımcı oldu Milei kendisini "kast" olarak adlandırdığı yapıdan bir kopuş olarak konumlandırdı. Aslında kastettiği, Arjantin siyasetine hakim olan siyasi ideolojilerden bir kopuş olduğu. Bunlardan ilki, adını 1940'ların ortasında iktidarı ele geçiren subay Juan Peron'dan alan Peronizm. 1946'dan bu yana 13 devlet başkanından 10'u Peronist idi. Bu ideolojinin temel dayanakları sanayiye daha fazla devlet müdahalesi ve işçiler ile sözde "vatansever patronlar" arasında arabulucu olmak. Diğeri ise eski başkan Néstor Kirchner ve şimdiki başkan yardımcısı Cristina Fernández de izlediği Kirchnerizm'dir. Peronizm'in bir kolu olan Kirchnerizm, Komünist Parti'yi ve Sosyalist Parti'nin bazı bölümlerini de içine alan sol bir parıltıya sahip. Ancak bu ideolojilerin hiçbiri düzenli ekonomik krizlere bir cevap olamadı. Peronist ve Kirchnerist liderler, kapitalist sorunların bedelini işçi sınıfı ve yoksullara ödetmek için kemer sıkma politikalarını dayattı. Milei gerçek bir tehlikedir. Fakat değişimi getirecek olan Peronizm, Kirchnerizm ya da ana akım alternatifler olamaz. Sıradan insanların, tüm egemen sınıf manevralarına karşı olan bağımsız işçi direnişine ve sosyalist politikalara ihtiyacı var. --- Aşırı sol meydan okuma Arjantin'de bazılarıaşırı sağa oy verirken, aşırı sola verilen oylar da düşmedi. Birkaç Troçkist partiyi bir araya getiren koalisyon, İşçilerin Sol Cephesi-Birlik (FIT-U) seçimlerde oyların yüzde 2,65'ini alarak beşinci sırada yer aldı. Bu sonuç, 2015'te bu koalisyonun bir parçası olan cumhurbaşkanı adaylarının aldığı oyların toplamından biraz daha azdı. O zaman toplam oyların yüzde 3.25'ini almayı başardılar. Myriam Bregman FIT-U'nun başkan adayı olacak. Sophie Squire (Socialist Worker)

Emperyalizmin Afganistan'daki çürümüş mirası

Afganistan'daki savaş ve emperyalizm, kadınları asla özgürleştirmedi. Bunun yerine daha fazla vahşete yol açtı. Taliban'ın Afganistan'ın başkenti Kabil'i ele geçirmesinin üzerinden iki yıl geçmesine rağmen ülke halkı, özellikle de kadınlar, korkunç koşullarla karşı karşıya. Ancak bu durum İngiltere ve ABD'nin suçlarını aklamak için kullanılmamalı. Onların müdahalesi Afgan toplumunu parçaladı ve Taliban'ın büyümesi için gerekli koşulları yarattı. 2001 yılındaki istila ve 20 yıllık işgal Afganistan'ın ekonomisini yok etti. Halkı derin bir yoksulluğa sürükledi. Emperyalizm kadınları özgürleştirmedi. Daha geniş çaplı bir savaşın parçası olarak binlerce kişiyi katletti. Predator insansız hava araçları, Özel Kuvvetler, gözaltı kampları ve yabancı işgalciler herhangi bir gerçek ilerlemeye karşıydı. İşgalden sekiz yıl sonra, Afganistan'daki BM Yardım Misyonu, "Mevcut gerçeklik, Afgan kadınlarının yaşamlarının şiddet nedeniyle ciddi şekilde tehlikeye girdiği ve kadınların en temel insan haklarından mahrum bırakıldığıdır" şeklinde bir rapor yayınladı. Afgan bir kadın Batı medyasına şunları söylemişti: "Kadınları desteklemek insanların sözde önem verdiği bir şey ama para ve yardım asla onlara ulaşmıyor. Yolsuzluk ve savaş canavarı tarafından yeniliyor." Ve Avrupa'ya ulaşmaya çalışan Afganlara karşı derin bir düşmanlık var. Hem Avrupa'da hem de Türkiye'de. Geçtiğimiz Cumartesi günü ölen altı kişi de dahil olmak üzere Manş Denizi'ni küçük teknelerle geçmeye çalışanların çoğunu Afganların oluşturmasının önemli bir nedeni de budur. Emperyalist manevralara bakıldığında ABD'nin Taliban ile daha yakın ilişkiler kurmayı düşündüğü görülüyor. Çin'in bölgedeki nüfuzunun yayılmasını engellemek isteyen ABD'li yetkililer kısa süre önce Afgan mevkidaşlarıyla görüşmelerde bulundu. ABD, yeniden angajman yolunu açmak için "insan hakları" söylemini rafa kaldırdı. Hem ABD hem de Çin, Afganistan'ın başta bakır ve lityum olmak üzere kaynaklarına erişimin yanı sıra siyasi nüfuz da istiyor. İngiltere ve ABD- Batı emperyalizmi - Afganistan'daki en büyük suçlulardır. İnsanlara hiçbir zaman adalet ya da barış getiremeyecekler.