Lübnan: İsrail tankları BM üssüne zorla girdi

Putin'in işgali sürerken, ülkede şiddetli çatışmalar ve hava saldırıları devam ediyor. İki aydan fazladır süren savaşta son gelişmeleri derledik. Kiev'in merkezi vuruldu BM Genel Sekreteri Antonio Guterres’in ziyaret ettiği sırada Başkent Kiev'in dört bir tarafı Rus füzeleriyle vuruldu. Donbass'ta şiddetli çatışmalar Putin ilhak etmek istediği Donbass bölgesinde büyük çatışmalar yaşanıyor. Rusya ordusu, hava saldırılarını sürdürürken, karada Ukrayna ordusu ile çarpışıyor.  Birçok yerleşim yeri günlük olarak el değiştiriyor. Herson kent merkezindeki sivil protesto eylemi, Rusya askerlerinin gaz bombaları ile dağıtıldı. Rus emperyalizmi bir yandan saldırırken, diğer yandan Rusça konuşan azınlığın yaşadığı bölgede referandumlar düzenleyerek, Donbas'ı Moskova'ya bağlamak amacında. Talihsiz şehir Mariupol'da Rus bombardımanı bir grup Ukrayna askeri ve yüzlerce sivilin sığındığı metal fabrikasında yoğunlaştı. Sivillerin tahliye edilmesi günlerdir bekleniyor. Öte yandan şehirde 3. toplu mezar bulundu. Putin'den tehdit Batı emperyalizmi, aralarında tankların da bulunduğu ağır silahları Ukrayna'ya sevk etmeye hazırlanırken, Putin ordu envanterinde kayıtlı olmayan güçlü silahları kullanabilecekleri tehdidinde bulundu. Rusya Dışişleri Bakanlığı sözcüsü ise NATO üyesi Doğu Avrupa ülkelerini vurabileceklerini söyledi. Biden'dan  33 milyar dolar ABD Başkanı Biden, Ukrayna'ya 33 milyar dolarlık askeri, ekonomik ve insani yardım yollayacaklarını açıkladı. Ukrayna Devlet Başkanı Zelenski ise savaşın ülkeye maliyetinin 600 milyar dolarak ulaştığını duyurdu. Ukrayna Dışişleri Bakanı Kuleba da "NATO'nun kapısını çaldık, hiç açılmadı" dedi. Tarihi yerinden edilme 24 Şubat’ta başlayan savaş, Avrupa’da İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana görülen en hızlı yerinden edilmelere neden oldu. Birleşmiş Milletler verilerine göre 5,3 milyon Ukraynalı ülkelerinden canlarını kurtarmak için kaçtı. Beklentiler mülteci sayısının 4 milyonda kalacağı yönündeydi. 11 yıllık çatışmadan sonra mülteci olarak kayıtlı 6,8 milyon vatandaşı olan Suriye’nin ardından, Ukraynalı mülteci sayısının 8,3 milyona ulaşacağı tahmin ediliyor. Kadınlar ve çocuklar, Ukrayna’dan kaçanların yüzde 90’ını oluşturuyor. 18 ile 60 yaşları arasındaki erkekler, askerlik yapmakla yükümlü ve ülkeden ayrılamıyor.  Rusya'da protestolar Rusya TV'lerine bakıldığında Ukrayna'da bir savaş yaşanmıyor. Rus askerleri "terörist çetelerle" mücadele ediyor. Ağır sansür ve baskı koşullarına rağmen, bazıları sanatsal bazıları bireysel protestolar yapılıyor. İfade özgürlüğünün olmadığı ülkede savaş karşıtları hapse atılmakta ya da ağır cezalarla yargılanmakta.

Türkiye’de iktidar ve muhalefet çevrelerinde “Suriyeliler ülkesine dönsün” yaygarası koparılırken, 2013 yılında Şam’da çekilmiş Esad rejiimin yaptığı korkunç katliamın görüntüleri ortaya çıktı. İngiliz gazetesi The Guardian’da paylaşılan görüntülerde, Suriye istihbarat görevlisi Amjad Youssuf’un, gözleri bağlı ve kelepçeli şekilde gözaltına alınan ve koşmaları söylenen sivilleri vurduğu görülüyor. 16 Nisan 2013 tarihli görüntü, rejimin işlediği suçları ortaya koyması açısından büyük önem arz ediyor. Ve geri dönüşün Esad rejimi var oldukça hiçbir zaman güvenli olmayacağını bir kez daha gösteriyor. İdam mangasının gerçekleştirdiği toplu infaz, Şam’da Cumhurbaşkanlığına 1 km mesafedeki Tadamon mahallesinde gerçekleşti. Haberi yayınlayan gazeteci Martin Chulov özellikle sivillerin ölüme yürüdüğü ve bazen ölümlerinden hemen önce alay edildikleri görüntülerden çok etkilendiğini anlattı. Katliam için bu sivil grubun neden seçildiğini belirlemenin zor olduğu, o bölgedeki sivillere “Muhaliflerin tarafına geçmemeleri” için güçlü bir mesaj verilmek istendiği üzerinde duruluyor. Paylaşılan görüntülerde sivillerin toplandığı; elleri bağlandığı ve askerler tarafından bir 'infaz çukuruna' götürüldükleri görülüyor. Askerler, elleri bağlı sivilleri infaz ettikten sonra cesetleri çukura atıyorlar.  Video daha sonra cesetlerin üzerine benzin döküldüğü ve yakıldığını gösteriyor. The Guardian'a göre çukurda en az 41 ceset vardı. Kayıtlarda Suriyeli askerlin savaş suçu kapsamına giren eylemleri yaparken gülüştüğü duyulabiliyor. The Guardian'ın yayınladığı görüntüleri 2013 yılında Esad yanlısı milislere yeni katılmış bir kişi çekmiş. Yapılanlardan vicdan azabı duyan kişi, daha sonra eline geçirdiği katliam kayırlarını yurt dışına çıkarmayı başarmış.  Katliamın elebaşısı  Amjad Youssuf hala vahşetiyle tanınan, Birim 227’de görev yapan bir askeri istihbaratçı.

Emmanuel Macron faşist Marine Le Pen'i mağlup etti ama neoliberal, otoriter ve ırkçı politikaların yükselişini de körükledi. Neoliberal Emmanuel Macron, Fransa'da cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turunda faşist Marine Le Pen'i %58,5'e %41,5 oy çokluğuyla yendi. Haber kanallarının verileri yayınlamaya başlamasından bir dakika kadar sonra insanlar sokaklara döküldü, protestolar başladı. Protestoculardan Patrice, Paris sokaklarından Socialist Worker'a verdiği demeçte şöyle diyordu; "Le Pen'den nefret ettiğim için sokaktayım. Ama aynı zamanda Macron'un beş yıl sürecek yeni saldırılarıyla uğraşmak zorunda kalacağımızı da biliyorum.” Macron, faşizmin yükselişine engel olabilecek bir figür değil. Ulusal Cephe (National Front) 20 yıl içinde üçüncü kez, seçimlerin ikinci turuna kadar gelip varlığını sürdürmeyi başardı. Üstelik kazanmaya hiç bu kadar yaklaşmamıştı. Başkanlık seçimlerinin ilk turunda oylarının nasıl arttığına bir bakın: 1974'te %0,75 iken 1995'te %15’e yükseldiler, 2012'de %18, 2017'de %21 derken bu yıl %23'ün üzerine çıktıkları görülüyor. Dahası, bu oylamada aşağılık bir aşırı sağcı ve İslamofobik olan Eric Zemmour da ilk turda %7 aldı. Bir başka aşırı sağ adayla birlikte toplam oylarını %32'nin üzerine çıkarmış oldular. Le Pen, halkı için sorumluluk aldığını, giderek artan geçim sıkıntısı konusundaki endişeleri paylaştığını söyledi, oyları topladı. Ancak Armenonville pavyonunda, seçim sonrası düzenlediği etkinlikte, temsil ettiği partinin gerçek yüzünü de ortaya serdi. Armenonville, Paris zenginlerinin oturduğu 16. Bölge’de, Bois de Boulogne'da bulunan şaşalı bir resepsiyon salonudur. Le Pen, o salondaki destekçilerine “Temsil ettiğimiz fikirler yeni zirvelere ulaştı” diyerek sesleniyordu. Pazar günü gerçekleştirilen seçimlerde faşist oyların bu kadar yüksek çıkmasının öncelikli sorumlusu, Macron ve onun işçi sınıfına beş yıl boyunca zulmederek dayatmış olduğu politikalarıdır. Bundan beş yıl önce, neoliberalizme meydan okuyan Sarı Yeleklilere barbarlar gibi saldıran çevik kuvvet polisleri protestocuların ellerini kesiyor, gözlerini oyuyordu. Polislerin mülteci çadırlarını parçaladığını, devletin Müslümanlara yönelik baskıcı yasaları ve saldırıları üst üste yığarak gerçekleştirdiğini gördük. Macron'un İçişleri Bakanı Gerald Darmanin, Le Pen'i İslam'a karşı "yumuşak" olmakla suçluyordu. Bu seçimde Macron’u sevindirecek bir halk desteğinin olmadığı anlaşıldı. Beş yıl önce %44 olan kayıtlı seçmen oylarının yaklaşık %38'ini alarak seçildi. Bu, 1969'da seçilmiş olan Georges Pompidou’dan bu yana görülen en düşük seviyedir. Yüzde 28'lik çekimser oy oranının yarım yüzyılı aşkın bir süredir bu denli yükseleceği seviyeye doğru artmasının nedeni de, ortada gerçek anlamda bir seçimin olmamasıydı. Boş veya geçersiz oy kullananlar da dahil edildiğinde, kayıtlı seçmenlerin üçte birinden fazlasının ne Macron'u ne de Le Pen'i desteklediği, her ikisini de reddettikleri anlaşılıyor. Solun, seçim sonuçları üzerine alaycı bir üslupla açıklama yapan lideri Jean Luc-Melenchon, Macron'un "boş ve geçersiz oy pusulalarının gölgesinde yüzdüğünü", "Beşinci Cumhuriyet'in en az istenen başkanı" olacağını dile getirdi; daha şimdiden önümüzdeki beş yıllık dönemin “yeni kurbanlarını” belirlemeye çalıştığını söyledi. Yeni kurbanlarının arasında “üç yıl sonra emekli edilecek” sosyal yardım faydalanıcıları ve “iklim ataletinden” endişe duyan iklim aktivistleri de bulunuyor. Bu gelişmeler, onlarca yıllık süreçlerin doruk noktasıdır. Başlangıçta faşistler yalnızca, büyük ölçüde Cezayir'deki sömürge savaşının eski askeri destekçilerinden oluşan küçük bir tabana sahipti. Bunların pek çoğu 1960'larda Cezayir ve Fransa'da yüzlerce terör saldırısı ve binlerce cinayet işleyen OAS örgütünün üyeleriydi. Bu kadar güç kazanmalarının bir nedeni, alışılagelmiş liderlerin sıradan insanlara yönelik saldırılarının yol açtığı büyük hayal kırıklığıdır. Ancak asıl belirleyici unsur, “ılımlı” siyasi güçlerin ve solun büyük bir bölümünün Roman ve göçmen karşıtı politikalara başvurup İslamofobiyi yükselterek otoriterliğe destek vermiş olmalarıdır. Ulusal Cephe’nin kurucusu ve Marine Le Pen'in babası olan Jean-Marie Le Pen, takipçilerine hem hükümeti etkileyebileceklerini hem de kendilerinin güç kazanabileceklerini söyleyecek kadar destek bulmuştu. Fransız halkının "kopya yerine aslını tercih edeceğini" söyleyip duruyordu. 2004'te sağın ve Sosyalist Parti'nin desteğiyle harekete geçen milletvekilleri okullara başörtüsü yasağı getirilmesi için bastırdı. Merkez sağ, merkez sol ve hatta aşırı solun bazı kesimleri, Müslüman geleneklerinin “Cumhuriyet”, laiklik ve kadın haklarına yönelik bir tehdit olduğunu savunuyordu. Bu yıl gerçekleştirilen Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda, anaakım muhafazakâr aday Valerie Pecresse, Zemmour'un öne sürdüğü aşırı sağdaki “Büyük Yer Değiştirme” komplo teorisini sahiplendi. Mecliste oy çoğunluğu olan partiler ise krizi, işsizliği ve belirsizliği artıran bir sistemi savunmak için halkın yaşam standartlarına saldırmaya, herkesi yoksullaştırmaya devam ettiler; faşist politikaları meşrulaştırırken, faşizmin beslendiği umutsuzluğu ve hayal kırıklığını daha da körüklediler. Bu arada, İngiliz Daily Mail gazetesi de Le Pen'in 2017’deki “başarısını” bir ön sayfa manşetiyle ve "Yeni Fransız devrimi" başlığıyla sunmuştu. İki sayfa boyunca sürdürdükleri bir coşkuyla övgüler yağdırdılar. Faşistler buldukları her boşluğu kullanır. Geleneksel faşist strateji; solu ezmek ve Yahudiler, Müslümanlar ya da göçmenler gibi günah keçisi ilan ettikleri kim varsa taciz etmek, saldırmak, hatta öldürmek üzere – en azından ilk aşamasında- devlet güçlerinden bağımsız bir sokak ordusu oluşturmak üzerine kuruludur. Le Pen henüz böyle bir güce sahip değil, ancak bunu bile yapabileceğine dair bazı işaretler var. Örneğin, Zemmour'un destekçileri olan Z Kuşağı adlı bir aşırı sağ grup sola, LGBTİ+'lara ve ırkçılık karşıtlarına yönelik bazı saldırılar düzenlemişti. Aşırı sağcı gruplar geçen hafta solcu öğrencilerin gerçekleştirdiği işgal hareketini püskürtmek için bir kez daha sokağa indi. Dahası, devlet aygıtı da fiilen faşist destekçilerin istilasına uğradı. Geçen yıl bir grup emekli general, “anavatana yönelik parçalanma tehdidi” olarak adlandırdıkları şeye karşı bir darbe girişiminde bulunup bildiri yayınladılar. Polisin gerçekleştirdiği bir ankette, Zemmour'a verilen oyların %42, faşistlere verilenlerin ise %60’ı bulduğu, aşırı sağın oylarının bu şekilde dağıldığı görülüyor. Macron'un emeklilik yaşını yükseltmesi, sosyal yardımlara saldırması, Müslümanları hedef alması ve işçi sınıfı örgütleriyle zıt düşmesiyle, bu faşistlere önümüzdeki beş yıl boyunca yeni fırsatlar da sunulacak.  Faşizmin yükselişi alarm veriyor. Sol nasıl bir mücadele yürütmeli? Solun başarısızlıkları ve faşistlerin yükselişi aynı madalyonun iki farklı yüzüdür.  En bariz hataları, Jean-Marie'yi ve ardından Marine Le Pen'i faşistler olarak tanımlamak yerine “sıradan bir sağ parti” gibi görmüş olmalarıdır. Öncelikle bu tutumun güncellenmesi gerekiyor ki ardından tüm işçi sınıfı örgütleri, faşistlere karşı propaganda yapmak ve örgütlenmek üzere eylemde birleşebilsin, gerektiği durumlarda faşistlerin toplantılarını dağıtıp, sokaklarda karşılarına dikilebilsinler. Ancak daha geniş kapsamlı bir siyasi başarısızlıktan da söz etmek gerek. Fransa’daki İşçi Partisi, iktidarda geçirdiği on yıllar boyunca destekçilerine ihanet etti ve bunun sonucunda güç kaybedip ortadan kaybolmaya yüz tuttu. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin iki hafta önceki ilk turunda oyların sadece %1,74'ünü alabildiler. Zenginlere yönelik tutumları, işçi sınıfından milyonlarca kişiyi faşistlerin yalanlarını kabullenmeye itti. Artık radikal sol Jean-Luc Melenchon üzerinde çok daha büyük bir sorumluluk var. Başkanlık seçimlerinin ilk turunda %22 oy alarak Le Pen'in sadece 420.000 oy gerisinde kalacak kadar yükseldi. Büyük şehirlerde yaşayan kalabalık işçi sınıfı gruplarını kendine çekmeyi başardı, hatta bazı bölgelerde ona oy vermek isteyenlerin kuyruklar oluşturdukları bile görüldü. Müslümanların da %69'u oyunu ona verdi. Melenchon’ın sandıktaki gücü sokakta da harekete geçirilebilir, kitlesel gösterilere dönüşebilirdi. Şöyle bir açıklama yapabilirdi örneğin; “Pazar günü kim kazanırsa kazansın sokaklarda olacağız; Bu Pazartesi işe gitmiyoruz! Faşistlere, bankerlere boyun eğmeyeceğimizi göstermek için sokağa çıkıyoruz.” Ne var ki bunun yerine tamamen seçimlere odaklı bir yaklaşım benimsedi. Seçmenlerine seslenip, Haziran ayında yapılacak yasama seçimlerinde kendisini başbakan yapmaları çağrısında bulundu; Komünistler, Yeşiller ve aşırı sol NPA partisi ile bir seçim ittifakı yürütmeyi planladı. Bu tür manevralar aşırı sağın yükselişini durdurmaktan uzaktır. Önümüzdeki beş yılın en önemli mücadele alanı yine işyerleri ve sokaklar olacak.  Sarı Yelekliler hareketine yeniden güç kazandırmak; emeklilerin haklarına yöneltilen saldırılara grevlerle yanıt vermek; kadın, çevre ve ırkçılık karşıtı hareketleri büyütmek şarttır.  Faşist güçlere siyasi bir meydan okumayla yanıt vermenin temeli sokakta, tüm hak ve özgürlük mücadelelerini büyüterek atılır. Charlie Kimber (Socialist Worker'dan Tuna Emren çevirdi)

Emperyalistler arasındaki çekişme alanı haline getirilip uzatılan, büyük bir yıkımla süren savaş ve işgaldeki son gelişmeleri özetledik. BM: Ukrayna’da savaş suçları işleniyor BM, Ukrayna'da her 6 kişiden birinin ülke içinde yerinden edildiğini, göçmen sayısının 13 milyona yükseldiğini açıkladı. Birleşmiş Milletler (BM) İnsan Hakları Yüksek Komiseri Michelle Bachelet, Ukrayna'daki savaşa yönelik dikkat çeken açıklamalarda bulundu. Bachelet, "Bugüne kadar yaptığımız çalışmalar, sivillere karşı işlenen ihlallerin korkunç hikayesini detaylandırdı" ifadelerini kullandı. Ukrayna'da savaşın 24 Şubat'ta başlamasından bu yana 2 bin 345 sivilin hayatını kaybettiğini, 2 bin 919 sivilin yaralandığını aktaran Bachelet, sivil kayıpların yüzde 92.3'ünün Ukrayna hükümetinin kontrolündeki bölgede kaydedildiğini aktardı. Bachelet, sivil ölü ve yaralı sayısının gerçek sayının çok altında olduğunu vurgulayarak, "Mariupol gibi yoğun çatışmaların yaşandığı yerlerden daha fazla detay ortaya çıktıkça gerçek sayılar çok daha yüksek olacak" dedi. Michelle Bachelet, Rusya'nın Ukrayna'da ayrım gözetmeksizin yoğun nüfuslu bölgeleri bombaladığını, sivilleri öldürdüğünü, hastaneleri, okulları ve sivil altyapıyı kullanılamaz hale getirdiğini belirterek, bu tür eylemlerinin "savaş suçu" teşkil edeceğini vurguladı.  Rusya bombalamasında 3 çocuk öldü Yardım organizasyonu Save the Children, liman kenti Odessa’ya Rusya’nın düzenlediği füze saldırısında ölenler arasında üç aylık bir bebeğin olduğu açıkladı.  Save the Children Ukrayna Direktörü Pete Walsh, savaşın başlamasından bu yana geçen iki ay zarfında 450’den fazla çocuğun hayatını kaybettiğini söyledi ve "Ukrayna'da güvenli hiçbir yer yok" dedi. Ukrayna savaşının başladığı 24 Şubat’tan bu yana yaklaşık 63 bin çocuğun dünyaya geldiğine, bu çocukların ömür boyu taşıyacakları bedensel ve psikolojik yaraların olacağına dikkat çekti. Save the Children Direktörü Walsh, "Savaşta dünyaya gelen çocuklar kelimenin tam anlamıyla yıkımın içine doğmuş oluyorlar" dedi.. Rusya’da savaş karşıtlarına baskı artıyor Ukrayna savaşına karşı tavrıyla tanınan muhalif siyasetçi Vladimir Kara-Murza, Rusya'da hapse atıldı. Kara-Murza'nın avukatı Vadim Prokhorov, dün Facebook hesabından yaptığı paylaşımda başkent Moskova'daki Basmanni Bölge Mahkemesi'nin muhalif siyasetçinin en az 12 Haziran'a kadar tutuklu kalmasına karar verdiğini duyurdu. Avukatının paylaştığı bilgilere göre 40 yaşındaki Kara-Murza, 15 Mart'ta ABD'deki Arizona Genel Kurulu'na yaptığı konuşmada Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Ukrayna savaşıyla ilgili "yanıltıcı bilgiler verdiği" gerekçesiyle ceza aldı. Rusya Adalet Bakanlığı, cuma günü Kara-Murza'yı ve Moskova'nın Yankısı adlı muhalif radyo kanalının editörlüğünü de yapan gazeteci Alexey Vanediktov'u "yabancı ajan" ilan etti. Rusya'daki radyo, Ukrayna savaşını eleştiren yayımları nedeniyle 3 Mart'ta kapatılmıştı. Mariupol’de toplu mezarlar kazılıyor Rus birliklerinin haftalardır kuşatma altında tuttuğu Ukrayna'nın liman kentlerinden Mariupol'de 200 civarında mezarın yer aldığı bir mezarlık tespit edildi. Çekilen uydu görüntülerinde mezarların Mart sonu itibarıyla arttığı görülüyor. Ukraynalı yerel yetkililer, Rusya'yı Mariupol'de öldürülen sivilleri bu mezarlıklara gömmekle suçluyor. Açıklamada, savaşın başından bu yana Rusların yoğun saldırısına maruz kalan liman kenti Mariupol'a 20 kilometre uzaklıktaki köyün mezarlığının yanına, 23-26 Mart tarihleri arasında 200 yeni mezar kazıldığının uydu fotoğrafları ile anlaşıldığı bildirildi. "Yeni bir Babi Yar" Mariupol Belediye Başkanı Vadim Boyçenko, Rusların Mariupol'da yaptığı "katliamları ve askeri suçları örtbas etmek için" toplu mezarlara 9 bine yakın ceset gömmüş olabileceğini ifade ederek, yaşananları "yeni bir Babi Yar" olarak nitelendirdi. İkinci Dünya Savaşı'nda Sovyetler Birliği'ne saldıran Alman ordusu Kiev'de, 1941 yılının eylül ayında, 48 saat içinde 33 binden fazla Yahudi’yi katledip, şehrin yakınlarındaki Babi Yar Vadisi'nde toplu mezarlara gömmüştü. Rusya ise, Manhuş köyünde ortaya çıkarıldığı iddia edilen toplu mezarlara dair henüz resmi bir açıklamada bulunmadı. Donetsk bölgesinden büyük göç Son günlerde yoğun Rus saldırılarına maruz kalan Ukrayna'nın Donetsk bölgesinde yaşayanların büyük bir bölümü ise yaşadığı toprakları terk etmiş durumda. Kiev'e bağlı Donetsk Bölge Valiliği, nüfusun dörtte üçünün göç ettiğini bildirdi. Rusya'nın Ukrayna'ya saldırdığı 24 Şubat tarihinde bölgede 1,6 milyon kişinin yaşadığını ifade eden valilik, şu an söz konusu topraklarda 430 bin kişinin kaldığını dile getirdi. Ukrayna kontrolündeki Donetsk Bölgesi'nin, Mariupol'dan sonra en büyük ikinci kenti olan Kramatorsk'ta da nüfusun 200 binden 40 bine düştüğü aktarıldı. Rusya, 500 bin Ukraynalıyı Rusya’ya gönderdi Ukrayna hükümeti, Rusya’nın işgal ettikği topraklardan daha şimdiden en az 500 bin Ukraynalıyı Rusya’ya gönderdiğini açıkladı. Bunu tehcir olarak tanımlayan hükümet, tehciri geçmişin en korkunç totaliter rejimlerinin yaptığı hareket olarak nitelendirdi. Rusya’ya gönderilen Ukraynalıların evraklarına el konulduğunu ve iletişimden mahrum bırakıldığını belirten yetkililer, "Ukraynalılar, Rusya'nın uzak bölgelerine dağıtılıyor" bilgisini verdi. Ukrayna hükümeti, 57 günlük tam kapsamlı bir savaşta Rusya tarafından ele geçirilen yaklaşık 1000 yerleşim yerini kurtardıklarını ancak hala işgal edilen kent ve yerleşim yerlerinin daha fazla olduğunu vurguladı. Ekonomik kriz Rusya’yı vuruyor Rusya'nın en büyük özel bankası Alfa Bank'ın Hollanda'da faaliyet gösteren alt kuruluşu Amsterdam Trade Bank’tan (ATB) yapılan yazılı açıklamada, bankanın başvurusunun ardından Amsterdam Bölge Mahkemesi'nin iflasına karar verdiği belirtildi. Rusya Federal Gümrük Servisi (FTS) Başkanı Vladimir Bulavin, ülkedeki ithalat-ihracat istatistiklerinin geçici bir süre yayımlanmayacağını duyurdu. Rusya’nın ithalat-ihracatına yönelik son istatistikler Ocak ayında yayınlanmıştı. Rusya Merkez Bankası tarafından yapılan araştırmada, ülke ihracatının bu yıl yüzde 12 gerileyerek 484 milyar dolara, ithalatının da yüzde 30 gerileyerek 266 milyar dolara düşmesinin beklendiği bildirmişti.

İsrail sınır polisi, işgal altındaki Doğu Kudüs’te geçtiğimiz Pazar günü ibadet etmekte olan Filistinlilere ikinci kez saldırdı. Bir önceki Cuma günü yine Mescid-i Aksa’ya sabah namazı sırasında saldırmış olan İsrail güçleri 300 kadar Filistinliyi tutuklamış, yaralılara ulaşmaya çalışan ambulansların ve sağlık görevlilerinin camiye ulaşmasını engellemişti. Pazar günü gerçekleşen saldırıda ise Filistinlileri caminin içinden çıkarmak için biber gazı ve plastik mermiler kullandıkları, en az 158 kişinin yaralandığı aktarılıyor. İsrail 1967'de Kudüs'ün doğusunu işgal etti. Daha sonra şehrin tamamını başkent ilan etmesine rağmen, orada yaşayan Filistinlilerin tam vatandaşlık haklarını reddediyor. Doğu Kudüs'te geçen Nisan ayında, Filistinlilere yönelik saldırılar karşısında kitlesel bir ayaklanma yaşanmış, İsrail polisleri, Şeyh Cerrah semtinde Filistinli ailelerin tahliyesine direnen protestoculara sert müdahalede bulunmuştu. Ardından Filistinlilerin Mescid-i Aksa'ya ulaşmalarını engellemeye çalıştılar.  Yüzlerce Filistinlinin Siyonist işgal güçleri tarafından saldırıya uğraması, vurulmaları ve ibadet etmelerine engel olunması üzerine, Çarşamba günü, İsrail’in saldırılarını protesto etmek ve Filistin direnişini desteklemek amacıyla New York’taki İsrail konsolosluğu önünde bir eylem gerçekleştirildi. Eyleme katılan protestocular İsrail güvenlik güçlerinin Tapınak Dağı'ndaki ayaklanmaları bastırma operasyonlarını kınadı, intifadayı küreselleştirme çağrısı yapıldı ve “Tek bir çözüm var, İntifada, devrim" sloganları atıldı.  Yapılan basın açıklamasında “Filistin kurtulmadan Siyahların kurtuluşu diye bir şey olmayacak” deniyor, İsrail'in Filistinlilere uyguladığı baskıya destek veren ABD'nin rolü vurgulanıyordu; “Savaş suçlarının gerçek failleri İsrail’de ve başkent Washington’da!” Mitingin ardından, Al-Awda'nın (Filistin Geri Dönüş Hakkı Koalisyonu)  Ramazan ayı boyunca her gün iftar düzenlediği Müslüman Toplum Merkezi'ne yürüyüş yapıldı. New York’taki eylemden sonra bugün de (22 Nisan) Londra’daki İsrail büyükelçiliği önünde “Apartheid’ı durdurun: Mescid-i Aksa’dan elinizi çekin!” sloganıyla gerçekleştirilecek yeni bir eyleme hazırlanılıyor. Filistin Dayanışma Kampanyası, Savaşı Durdur Koalisyonu, Britanya Müslümanlar Derneği, Britanya Filistin Forumu ve Nükleer Silahsızlanma Kampanyası’nın ortaklaşa düzenlediği Londra eyleminin çağrısında şöyle deniyor: “İsrail işgal altındaki Batı Şeria'da düzenlediği baskınlarda geniş çaplı tutuklamalar yürütüyor ve toplu bir ceza olarak Filistinlilerin evlerine yıkım emri veriyor.” “Birleşik Krallık'taki siyasi liderler İsrail'in eylemleri hakkında sessiz kalmayı tercih ederken, başka yerlerde yasadışı işgallere karşı olduklarını ve uluslararası hukuku desteklediklerini söylüyorlar. Birleşik Krallık Hükümeti, uluslararası hukuku açıkça ihlal eden silahlar da dahil olmak üzere, İsrail'e askeri teknoloji ve silah ihracatı yapıyor.” “Birleşik Krallık, İsrail'i silahlandırmayı ve İsrail apartheid rejimine maddi destek sağlamayı bırakmalıdır.” “22 Nisan Cuma günü İsrail'in eylemlerini protesto etmek, Apartheid rejiminin sonlandırılması, Mescid-i Aksa saldırılarının durması ve Birleşik Krallık hükümetinin İsrail Apartheid'ını Silahlandırmayı Durdurması çağrısında bulunmak için bize katılın.” Saldırıların ardından Filistin’in Şeyh Cerrah mahallesinde 200 kadar Filistinli ve İsrailli aktivist bir araya geldi ve bölgeden tasfiye edilmeye çalışılan Filistinli ailelerle dayanışmak amacıyla büyük bir iftar sofrası kurdular. 

Putin’in Ukrayna’yı işgaliyle birlikte iyice artan gıda fiyatları, iklim krizinden etkilenmeye başlayan küresel gıda piyasalarına yeni şok dalgaları gönderdi, dünya genelinde açlık tehdidi yaratıp kimi ülkelerde daha şimdiden kıtlığa sebep oldu. Ama bu da sonuçta giderek büyüyen isyan dalgalarını yaratıyor. Buğday ve diğer bazı tahıllar için bu bölgeye bel bağlayan birçok ülke, savaş, emperyalizm ve iklim krizi nedeniyle açlık riskiyle karşı karşıya kalmışken Yemen, Somali, Sri Lanka ve Sudan’da milyonlarca insan gıda yardımlarına muhtaç hale getirildi. Yalnızca Yemen’de 19 milyon insan gıda yardımı bekliyor ve bunların 7 milyonu acil durum seviyesinde olduğu bildirilen açlıkla baş etmeye çalışıyor. Birleşmiş Milletler, Sudan’daki açlığın da iki katına tırmandırıldığını açıkladı.  Sudan’da, Sri Lanka’da binlerce kişi sokaklara döküldü, birçok bölge kitlesel direnişlere sahne oldu. Başta yakıt ve gıda fiyatları olmak üzere, artan fiyatlara tepki gösteriyor, baskıcı rejimlere meydan okuyarak ‘direniş komiteleri’ kuruyorlar. Sri Lanka’da sistem tümüyle çöküyor Ekonomik krizin etkileri öyle büyük bir darbe indirdi ki Sri Lanka’da en temel ihtiyaç maddelerinin tedarikinde bile büyük sorunlar yaşanıyor. Doktorlar ilaç yardımı çağrısı yapıyor, her gün elektrik kesintisi yaşanıyor, sağlık sistemi çöküyor. Satın alacak parası olanlar bile gıda malzemeleri ve enerji hizmetlerine erişemiyor, marketlerin rafları giderek boşalıyor.  Protestoculardan Prasad Colombage’ın bildirdiğine göre, “İnsanlar günde sadece bir öğün yemek yiyerek yaşamak zorundalar.” Sri Lanka iflasın eşiğinde. Borsa kapandı, Merkez Bankası, döviz varlığı olmadığı için ülkenin dış borçlarını ödeyemeyeceğini duyurdu ve sonunda uluslararası kuruluşlardan yardım istendi. Devlet borcu o kadar hızlı artıyor ki ülkenin dış borçlarını temerrüde düşürmesinden ve ekonomik çöküşün daha da kötüleşmesinden korkuluyor.  Örgütlü işçi hareketi devreye girdi; sistem değişikliği talebi yükseliyor Sri Lanka halkının elektriği, gazı, yakıtı, ilacı, gıdası yok. Protestocular artık her şeye göze aldıklarını, Rajapaksa kardeşlerin (Devlet Başkanı Gotayaba ve Başbakan Mahinda Rajapaksa) toplumda baskı oluşturmak için kullandıkları korku faktörünün hiçbir işe yaramadığını gösteriyor, şimdi bu hanedanlığa da meydan okuyorlar. Geçtiğimiz günlerde, isyanın baskısına daha fazla direnemeyip dağılan hükümette Rajapaksalar hariç herkes istifa etmişti. Kendisine “Terminatör” yakıştırması yapılan Gotabaya Rajapaksa yeni bir kabine atadı ama halk onun da istifasını istiyor.  Gota olarak da bilinen Rajapaksa, 2019'da seçilmiş ve ülkeyi bilhassa da son üç yılda ekonomik anlamda serbest düşüşe geçirmişti. Sri Lanka’ya acıdan ve açlıktan başka bir şey getirmeyen Gota yüzünden kanser ilaçları ve bebekler için kullanılan entübasyon tüpleri gibi kritik öneme sahip malzemeler ve ilaçlar bile tükendi. Hastaneler ameliyatları gerçekleştiremiyor, elektrik kesintileri işleri daha da zorlaştırıyor.  Yakın tarihin gördüğü en büyük sivil ayaklanmalardan birinin yaşanmakta olduğu ülkede, Gota’nın kendilerini bu kadar korkunç bir duruma düşüren beceriksizlik ve yolsuzluklardan sorumlu tutulması talebi de yükselmeye başladı. Hareket, onun istifasını yeterli görmüyor; binlerce Tamil'in, aktivistin ve gazetecinin sokaklardan kaçırılıp götürüldükleri “beyaz kamyonet” politikası başta olmak üzere, çeşitli savaş suçları nedeniyle cezalandırılmasını da istiyor.  Zenginlere vergi indirimi getiren, halkı günden güne iyice yoksullaştıran bu adam yaklaşmakta olan krize göz yumarken yolsuzluklarına devam ediyordu. Onun bu tutumu, sokaktaki hareketin çığ gibi büyüyüp ülkenin hemen her yerine yayılmasına yol açtı.  “Gota gitmeli, başka yolu yok” sloganları atan kitleler nihayet örgütlü işçilerin gücünü de kendilerine kattılar. Sendikaların bir araya gelerek harekete katılma planları yapıyor olması, sokaktaki sistem değişikliği talebinden geri adım atılmayacağının bir göstergesi olarak okunabilir.  Bu büyük harekete katılmaya hazırlandıklarını söyleyen işçi örgütleri önümüzdeki günlerde bir genel grev gerçekleştireceklerini de duyurdular.