Sosyalist İşçi gazetesi, çocukluğunda Kamp Armen'de kalan Silva Özyerli ve Neco Balcı'yla birer röportaj yaptı.
Kamp Armen'den yetişenlere sorulan sorular ve yanıtlar şöyleydi:
Silva Özyerli: "Burası benim, ben burasıyım"
Neden burada oldugunuzu anlatır mısınız?
Ailem beni 1970’de 6 yaşındayken ve ablam 9 yaşındayken Diyarbakır’dan bu kampa gönderdi çünkü 1915’den sonra Anadolu’da Ermeni kültürünü öğrenebileceğimiz hiçbir yer kalmamıştı. Ben burada kimliğimi, dilimi, kültürümü öğrendim. Bugün ben doğayla barışık yaşıyorsam, yaratıcıysam ve varolan değerlerime sahipsem hep burası sayesinde. Dolayısıyla burası benim için çok değerli. Burası benim, ben burasıyım. Buradayım çünkü artık atalarıma değilmesini istemiyorum. Atalarıma değen bana da değiyor ve ben artık bana değilmesini istemiyorum. Beni de yok etsin istemiyorum. O nedenle değerli benim için burada olmak.
Burayı nasıl duydunuz ve nasıl bir tepki hissettiniz?
Duyduğum an kaybedecek hiç bir şeyim kalmadı dedim. Ama çocuklarımın yarını adına kazanacak bir şeylerim var diyerek hemen buraya geldim. İlk gün geldim. Geldiğimde yıkım durdurulmuştu. Gördüğümde bir duvara yaslandım ve kalakaldım. Sanki benim bir parçam koparılmıştı. Sanki ben yıkıldım. Ben ve çocukluğum yok oldu diye hissettim.
Peki isteğiniz nedir?
İsteğim, nasıl devlet buraya el koyduysa aynı şekilde buranın tapusunu Ermeni halkına iade etmesidir.
Neco Balcı: "Burası savaşların içerisinden çıkan bir filizdi"
Siz bu yetimhanede yetişen öğrencilerden birisiniz. Burası sizin için neden önemli?
1915 Ermeni soykırımından sonra Ermeni halkının elde ettiği ilk yer burasıdır. İlk kazanımdır burası. O dönemde kendi kendine yetebilen bir yerdi burası. Ayrı bir cumhuriyet gibiydi. Onu bizden aldılar. Yani savaşların, harabelerin içerisinden çıkan bir filizdi. Onu aldılar.
Siz hangi yıllarda buradaydınız?
Biz Bitlisliyiz. Bitlis’ten Kumkapı’ya geliyoruz. Oradan buraya gönderildim 1972’de. 4 yaşındaydım geldiğimde. Çıktığımda ise 11 yaşındaydım.
Buradaki yıkımı ne zaman duydunuz ve ne zaman geldiniz?
Geçen hafta Cumartesi günü geldim ben. Yıkımın durdurulduğunu, insanların buraya geldiğini öğrendim. Önceki hafta yıkılacağına dair haberleri okumuştum.
Talebiniz nedir buraya dair?
Burayı geri istiyoruz tabi. 2500 kilise, 2000 okul gasp edilen birçok mal var. Erdoğan arşivleri açtık diyor da aslında açmadılar. Ama burası diğer hepsinden önemli bizim için. Çünkü burası 1915’den sonraki tek kazanımımız. Burada anılarımız var. Burası kendi kendine yönetilen bir cumhuriyetti. O nedenle çok önemli ve geri verilmeli.