Koronavirüs salgını ve sokağa çıkmas yasağıyle birlikte 1,5 aylık duraklamanın ardından Lübnan’da protestolar yeniden başladı.
20 Nisan günü, 17 Ekim protestolarının başladığı yer olan Şehitler Meydanı’nın etrafına arka arkaya onlarca araç dizildi.
Lübnan'da 15 Mart’tan bu yana süren sokağa çıkma yasağı ve alınan önlemler nedeniyle protestocular araç konvoyu oluşturarak hükümeti protesto etti.
Arabaların camlarına yapıştırılan pankartlarda “Paramızı geri verin” yazıyordu.
Arabasında maske takan bir kadın ise “Hâlâ burada olduğumuzu ve istediğimizi almadan gitmeyeceğimizi göstermek istiyoruz” diye bağırıyor.
65 yaşındaki emekli Simon, devleti eleştiriyor: “Bunca yıl süren sıkı çalışmamın ardından, şimdi paramızı almak istiyorlar. Her şeyi aldılar, her şeyi çaldılar, yurtdışına milyonlarca dolar aktardılar.”
Salgın başladıktan sonra protestolara kısa bir süre ara verilen Lübnan’da eylemler konvoylarla da sınırlı kalmadı. Trablus sokaklarında araba lastikleri yakıldı, Beyrut’ta ise protestocular Ekonomi Bakanlığı binasını bastı.
Sosyal mesafeye göre davranan ve maske takan eylemciler, eski duruma dönülmemesini istiyor.
Lübnan kapitalizmi büyük bir borç krizi yaşıyor. Bankalar zor duruma düşerken, devlet Mart ayında, tarihinde ilk defa borcunu ödeyemedi.
Halkın yüzde 45’i yoksulluk sınırının altında yaşıyor.
Fiyatların yükseliş hızı artarken, koronavirüs Lübnan ekonomisine ağır bir darbe vurdu.
İşbaşındaki yeni hükümetin sosyal yardımlar sözü yerine getirilmedi. Lübnan'da halkın yarısı sosyal yardımlarla geçiniyor.
“Virüsten önce zaten kimse giderlerini karşılayamıyordu. Şimdi ise durum daha kötü. Hükümetin nasıl bir B planı olmaz? Fiyat artışlarına bir sınır koymak gerekiyor, en azından temel gıdalara. Ve yavaş yavaş insanların çalışmasına izin verilmeli. İki aydır çalışmıyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum” diyen 40 yaşındaki Céline, durumun vahametini ise şöyle açıklıyor: “Bugün açılıktan ölmek veya koronavirüsten ölmek arasında seçim yapmak zorundayız.”
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.