DİSK’in İPSOS araştırma şirketine yaptırdığı Türkiye İşçi Sınıfı araştırmasının sonuçları açıklandı. Farklı sektörlerde çalışan 2000 işçi ile yapılan yüz yüze görüşmeler sonucu ortaya çıkan işçi sınıfı profili kamuoyuyla paylaşıldı.
Araştırma sonuçlarına göre işçi sınıfının %66’sı ayda 2000 TL’den az gelir elde ediyor. Türk-İş’in 2017 Aralık ayında açıkladığı yoksulluk sınırı (dört kişilik bir aile için) 5.238 TL ve bir kişinin aylık geçim maliyeti 1.989 TL iken, bu rakam işçi sınıfının ciddi bir ekonomik sıkıntı içerisinde yaşadığını gösteriyor. İşçilerin %54'ü ay sonunu zor getiriyor.
15-24 yaş arası genç işçiler içinde sigortasızların oranı %34. Yani genç işçilerin üçte biri sigortasız çalışıyor. Bu hem sağlık hizmetlerinden yararlanamadıkları hem de emeklilik hakkından çok daha geç faydalanacakları anlamına geliyor.
Araştırmanın çarpıcı sonuçlardan birisi işçilerin dörtte birinin hiç yıllık izin kullanmadığı bulgusu. Türkiye’de haftalık çalışma süresi 49,3 saat ile OECD ülkelerinin ortalaması olan 40,4’ün çok üzerinde. Fazla mesai oldukça yaygınken işçilerin %43’ü kendine ve ailesine yeterince zaman ayıramadığından şikayetçi. Kendisine ait çok az zaman kalan işçiler bu zamanın önemli bir kısmını da televizyon izleyerek veya sosyal medyaya girerek geçiriyor.
İşçilerin %27’si yüksek eğitimli. Toplumun %22’sinin yüksek eğitimli olduğu bilgisi ile kıyaslandığında işçi sınıfının toplum ortalamasının üzerinde bir diploma oranına sahip olduğu görülüyor. Bu durum bize Gezi Direnişi gibi kitle ayaklanmaları içerisinde neden diplomalı işçilerin yoğun olarak yer aldığı hakkında da ipucu veriyor.
Türkiye’de nüfusun %23,3’ü kiracı iken işçiler arasında bu oran %54. Bu konudaki diğer bir rakam ise oldukça çarpıcı. Taşra diyebileceğimiz illerde işçilerin konut sahipliği radikal bir şekilde artarken özellikle Batı’nın büyükşehirlerinde kirada oturan işçilerin oranı %60’ı aşıyor.
İşçilerin yeni iş bulmakta da zorlandıkları görülüyor. Bir ay ve daha fazla süreyle işsiz kalanların oranı %71.
Kentsel alanları kapsayan araştırma sonuçlarına göre işçilerin %64’ünün hizmet, %33’ünün sanayide çalıştığı ortaya çıkıyor. İşçi sınıfı öldü derken hizmet sektöründe çalışanları işçi sınıfı içerisinde saymayan sınıf analistleri, sanayide çalışanların da artık azalmakta olduğunu söylüyordu. %33 ise sanayi işçisinin hâlâ nüfusun önemli bir nüfusu olduğunu gösteriyor.
2000 işçiye kendilerini hangi sınıfa ait oldukları sorulduğunda ise alınan yanıtlar çarpıcı. İşçilerin sadece %36’sı kendisini bir toplumsal sınıfa ait olarak beyan ederken, %37’si herhangi bir toplumsal sınıfa ait hissetmediğini belirtmiş. %27’si ise bu konuda fikri olmadığını belirtip cevap vermemiş.
Son olarak, işçilere aşağıdaki tabloda da görülebileceği üzere, son dönemlerde yaşanan gelişmeler sorulduğunda, çoğunluğunun taşeron çalışma, OHAL kapsamında işten atılma, grev ertelemesi gibi gelişmelerden memnuniyetsiz olduğu yanıtı alınıyor.
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.