Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) verilerinden yola çıkılarak yapılan haberlere göre, Türkiye’deki milyoner sayısına 53 bin 439 kişi eklendi.
Yani banka hesabında milyondan fazla para olan insan sayısı, geçen yıla göre 50 binden fazla artmış durumda. Bu bilginin diğer yanındaysa, aylardır almadığı maaşını, tahtakurularından temizlenmiş yatakhaneleri ve saygıyı talep ettiği için tutuklanan üçüncü havalimanı işçileri var.
Ekonomik kriz, banka hesabında milyonları olmayanlar için hızla derinleşiyor. Artan gıda fiyatları, elektrik ve doğalgaza gelen zamlar, üretime ara veren fabrikalar, yükselen enflasyon hayatı emekçiler için her geçen gün daha da zorlaştırırken öfkeyi de biriktiriyor.
Üçüncü havalimanı işçilerinin eylemi ve hükümetin karşılığı, krizle birlikte iktidarın kendisini nasıl bir tehlikenin beklediğinin gayet farkında olduğunu gösterdi. Çalışma koşullarının iyileştirilmesi ve iş cinayetlerinin durması için eylem yapan yüzlerce işçi gece operasyonuyla gözaltına alınmış, onlarcası tutuklanmış, işçiler tekrar eylem yapmış ve tekrar devlet baskısıyla karşılaşmıştı. Havalimanı işçilerinin eylemiyle ilgili dayanışma basın açıklamasından sendika temsilcilerine polis şiddeti ve tutuklamalar sürüyor. Bu devlet baskısına bir de anaakım medyadan işçilere dair kara propaganda hikaye üretimi eşlik ediyor.
Bu kadar “normal” talepler için eylem yapan işçilerin böylesi bir baskıyla karşılaşması şaşırtıcı gelebilir. Ancak bu deneyim sadece iktidarın sermayenin, şirketlerin, bankaların, patronların temsilcisi olduğunu kanıtlamıyor. Aynı zamanda kriz döneminde her türlü işçi eyleminden son derece korktuğunu da gösteriyor. Havalimanı işçilerinin en basit talepleri için bile verilecek en küçük taviz, halihazırda süren irili ufaklı direnişlere, ekonomik kriz karşısında birikmekte olan öfkeye, farklı sektörlere, işten çıkarma tehdidine, üretime ara veren işyerlerindeki işçilere ilham ve özgüven veren bir gelişme olabilirdi. İktidar tam da bu yüzden havalimanı işçileri nezdinde tüm işçi sınıfına bir mesaj vermeye çalışıyor. En küçük bir geri adımın çok daha yaygın ve kitlesel bir işçi sınıfı mücadelesine yol açabileceğinden korkuyor ve devlet baskısını yoğunlaştırıyor. İktidar bloğuna ve patronlara hakkı için mücadele eden her işçiyi cezaevine yollayamayacaklarını göstermenin en iyi yolu işçi sınıfının birliğinden geçiyor.
(Sosyalist İşçi)
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.