Katar’da göçmen emekçiler, 2022 Dünya Kupası şantiyelerindeki kölece çalışma koşullarına karşı iş bıraktı.
İnsan Hakları İzleme Örgütü'nün (HRW) bildirdiğine göre, geçtiğimiz hafta insanlık dışı koşullara isyan eden binlerce işçi protesto gösterilerine başladı. Başkent Doha yakınlarında sarı yelekleriyle sokağa çıkan işçilerin videolarının yer aldığı paylaşımlarda, işçilerin “Dört aydır paramız ödenmedi ve 2013’ten beri bize hiçbir şekilde izin kullandırılmadı” benzeri ifadeler kullandıkları görülüyor.
İş bırakma eylemlerinin hafta boyunca devam ettiği belirtiliyor.
Bu inşaatlarda çalışan çoğu Nepal, Bangladeş, Pakistan ve Suriye gibi ülkelerden gelen göçmen işçiler, haftanın 6 günü, günde ortalama 15-17 saat çalıştırılıp 10 doların altında yevmiye alıyor. Bazı işçilerin 24 saat çalıştırıldığı da söyleniyor.
Konakladıkları işçi kamplarındaki koşullar ise son derece barbarca. 40 kişilik koğuşlarda bazı yatakları iki kişi paylaşacak şekilde kalıyorlar.
2010’dan bu yana çok sayıda işçi katledildi
Nepal hükümeti, 2010 yılında başlanan dev stadyum inşaatlarında bin 426 vatandaşının Katar’da öldüğünü söylüyor. Bazıları “kaza”larda katledildi, bazıları ise 45 derecenin üzerindeki sıcaklıklarda çalışırken öldü. Bu sayının 2022 yılına kadar 4 binin üzerine kadar çıkabileceğinden bahsediliyor.
Katar’da iki milyondan fazla göçmen iş gücü var. On binlerce göçmen işçi 8 stadyum inşaatında çalıştırılyor.
“İşgücü ajanslar” yani köle tacirliği yapan aracılar, pasaportlarına el koyma ve ülkeden ayrılmalarını durdurma gücü de dahil olmak üzere işçilerin hayatlarının birçok yönünü kontrol etmelerini sağlayan bir “kafala” sponsorluk sistemine dahiller.
Kefillik sistemi
Dünya kamuoyunun yoğun tepkileri üzerine Katar devleti 13 Aralık 2016’da göçmen işçilerin çalışma sistemi olan “kafala”ya son vereceğiniğini açıklamıştı. Kimi ufak tefek değişiklikler yapılmakla birlikte bu sistem ortadan kaldırılmadı.
Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Katar, Bahreyn, Ürdün gibi ülkelerde uygulanan “kafala” sistemine göre, her yabancı çalışanın Katarlı bir işveren ya da şirkete bağlı olması gerekiyor. Yani, bir nevi klasik köleliğin feodal serflikle içiçe geçmesine benzer bir durum söz konusu.
Bir çeşit vize uygulaması olan „Kafala“ sisteminde göçmen işçilerin Katar’da çalışabilmek için bu ülke vatandaşı bir kefil bulması gerekiyor. Kefil konumundaki kişi, işçinin hangi koşullarda ve ne zaman Katar’dan ayrılacağını belirlediği gibi pasaportuna da „geçici“ olarak el koyuyor.
(Yaşanacak Dünya)
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.