2017'nin son günlerinde rejim karşıtı kitle gösterileriyle sarsılan İran’da 2018’in son aylarında da birçok sektörde grevler yaşanıyor.
Kamyon şoförleri ilk olarak Mayıs ayında 10 gün boyunca 160 şehirde iş bırakmışlardı. Temmuz ayı sonu ve Ağustos’ta i bırakma ve protesto eylemleri yaptılar. Eylül ayının son haftasında ise artan giderlerine karşı büyük bir greve gittiler. Ekim ayına gelindiğinde 31 eyaletin tamamında, toplamda 290 şehirde ülkedeki toplam 450 bin kamyon şoförünün 300 bini grevdeydi. Devlet greve gözaltı ve baskı dalgasıyla yanıt verdi. Ekim ayının 9’unda grevler sönümlendi. Ancak 1 Kasım’da kamyoncular, tutuklamalara karşı bir kez daha iş bıraktı.
Öğretmenler, 13 Ekim’de artan hayat giderlerine ve enflasyona karşı iki gün greve gittiler. Grev 19 eyalete yayıldı. 13-14 Kasım’da birçok eyalette bir kez daha greve gidildi, 13 öğretmen gözaltına alındı.
Aralık ayının ortasında ise Ahvaz’da aylarca maaşları ödenmeyen çelik işçileri greve gitti. INSIG fabrikasında çalışan işçiler, tesisin kamulaştırılmasını ve tam kapasite çalışacak şekilde yatırım yapılmasını da talep ettiler. Devletin yanıtı 40’tan fazla çelik işçisini gözaltına almak oldu.
Huzistan eyaletindeki Şuş şehrinde yer alan Haft Tappeh şeker kamışı fabrikasında 4 bin civarında işçi, ödenmeyen maaşları ve yöneticilerin yolsuzlukları nedeniyle bir ay grev yaptılar. Burada da öncü işçiler devlet tarafından gözaltına alındı ve işkenceye maruz bırakıldı. İşçilere destek için Şuş’taki üniversite öğrencileri de kitle gösterileri düzenledi.
Abadan petrol tesisindeki işçiler, Ahvaz Metrosu inşaatında çalışan emekçiler ve Hamidiye şehrindeki belediye çalışanları da greve gittiler.
İran’ın dini lideri Ali Hamaney, grevlerin “ekonomiyi bozmak isteyen yabancı düşmanların işi” olduğunu iddia ediyor. İranlı işçiler ise ülkelerini “Hırsızların Evi” olarak tanımlıyor ve hırsızların Amerika’da olduğunun bir yalan olduğunu, bizzat İran’ın içinde olduklarını söylüyorlar. Birçok uluslararası sendika konfederasyonu da İranlı işçilerin haklarını alma mücadelelerini destekliyor.
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.