Türkiye'de 8 milyon işçi asgari ücretle çalışıyor. Milyonlarca işçi de bu ücrete yakın çalıştırılıyor. En düşük ücret olması gereken bu miktar ortalama ücret olarak dayatılıyor.
Türkiye kapitalizminin vahşi yüzü olan yaygın emek sömürüsü üzerine pazarlıklar başladı.
Fakat her zamanki gibi antidemokratik koşullarda.
Asgari Ücret Tespit Komisyonu 15 kişiden oluşuyor. Patron örgütleri adına 5, iktidar adına ve en fazla üyeye sahip sendikanın belirlediği beş kişi.
İktidarın patronlardan yana olduğuna göre daha baştan kaybediyoruz.
'Geçinemiyoruz'
Bu sene sonu pazarlıklarında farklı olan tek şey, işçi tarafını temsilen masaya oturan Türk-İş'in 5 sandalyesinden dördünü asgari ücretli işçilere bırakmış olması.
Toplantıya katılan hastane işçisi Hatice Akgedik, AVM işçisi Meliha Nur Şıkbudak, karayolları işçisi Durmuş Öztürk, enerji işçisi Saffet Canbaz ise yaşadıkları sıkıntıları tek tek anlattı.
Fakat Türk-İş Başkanı Ergün Atalay, yine pazarlığı en alt seviyeden başlattı.
Bir sonraki toplantı 18 Aralık'ta
Antikapitalist çalışanlar ne istiyor?
Antikapitalist Çalışanlar bu duruma toptan itiraz ediyor ve aşağıdaki bildiriyi yayınladılar:
"Asgari Ücret Tespit Komisyonu toplandı, pazarlıklar Aralık ayı boyunca sürecek. 2024 yılbaşında yapılacak artışı göreceğiz.
Pazarlıklardan ne çıkarsa çıksın, yaşanan ekonomik kriz karşısında belirledikleri miktar asla yetmeyecek.
İşçi tarafını temsil eden Türk-İş, pazarlıkları en alt sınırdan, açlık sınırından başlattı. Açlık sınırında dolaşan bir ücreti kabul etmiyoruz. Çünkü:
- Kasım ayı itibarıyla dört kişilik bir ailenin zorunlu gıda harcaması 14.025 TL’ye yükseldi.
- Fakat gıda harcaması ile birlikte giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlariçin yapılması zorunlu diğer aylık harcamalar da var. Bu 45.686,81 TL'ye ulaştı.
- Bekâr bir çalışanın 'yaşama maliyeti' de aylık 18.239,8 TL'ye yükseldi.
Yani bir evde iki asgari ücretli çalışsa bile 14 bin lira olarak saptanan asgari ücretle o haneyi geçindiremez.
Gıda ürünleri fiyatlarının günlük artışı ile birlikte 1 Ocak gününden itibaren fiyat etiketleri kat ve kat artacaktır.
Emekçiler, gıda ürünlerine rahatça ulaşamaz duruma getirilmiştir.
Barınma, su, elektrik ve doğal gaz gibi temel ihtiyaçlar, asgari ücretle karşılanamaz haldedir.
İktidarın patronlarla kol kola belirlediği ücret artış oranlarının gerçekçiliği olmamakla birlikte gelecek aylarda da beklenen yüksek enflasyon işçileri ve yoksulları açlığa itecektir.
2024 için bizim beklentimiz insanca yaşayacak düzeyde asgari ücret zammı ile elektrik, su, doğalgaz ve ulaşımda devlet desteğidir.
Patronlara her türden mali desteği, vergi muafiyetleri ve düşük vergi almayı bilen iktidar, asgari ücretle çalışan 6,5 milyon işçi ve ailelerini de desteklemelidir.
Faturalar, kiralar, gıda ve ulaşımda destek istiyoruz.
Gelir vergileri sadece asgari ücretlilerden değil tüm emekçilerden kaldırılmalıdır.
Vergi sistemi baştan aşağı değiştirilmelidir. Bu ülkede dolaylı ve dolaysız vergi sistemi çoğunluk için hayatı yaşanmaz hâle getirmiştir. Bir ürünün kendi fiyatından çok vergi olamaz. Az kazanandan az, çok kazanandan çok vergi alınmalıdır.
Asgari ücret sadece asgari ücretlilerin değil 30 milyondan fazla işçinin meselesidir. En düşük ücrette yapılan artış, tüm ücretlerdeki artış oranları belirliyor.
Ayrıca emeklilere dayatılan sefaleti kabul etmiyoruz. En düşük emekli maaşı asgari ücret seviyesine çıkarılmalıdır.
Taleplerimiz:
- Her artışın ardından açlık sınırının altına düşen bir ücreti kabul etmiyoruz.
-Asgari ücret en az 20 bin TL olmalıdır.
-Pazarlığı açlık sınırından başlatan sendika bürokratları hesap vermelidir.
- Ekonomik krizin faturasının emekçi halka çıkarılmasına hayır diyoruz.
- Yeni yılda asgari ücret, yüksek enflasyondan dolayı 3 ayda bir belirlenmelidir.
- Sendikalar, asgari ücretlilerin hakları ve tüm ücretleri yükseltmek için harekete geçmelidir.
- Asgari ücret pazarlıkları, canlı yayında, herkesin gözü önünde yapılmalıdır.
- Vergide adalet istiyoruz.
- Asgari ücretli işçilere devlet desteği, hemen şimdi!"
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.