Eylemler ilk değil: Üçüncü havalimanı işçilerinin ekmek ve onur mücadelesi
19.09.2018 - 22:05Üçüncü havalimanı inşaatında çalışan işçilerin insanlık dışı çalışma şartlarına ve iş cinayetlerine karşı çıkıp yaptıkları kitlesel eylemin ardından, yüzlerce işçinin gözaltına alınması ve 24 işçinin tutuklanması süreci, hem devletin hem de basının sınıf doğasını gözler önüne serdi.
İşçilerin direnişini itibarsızlaştırmaya çalışan AKP yanlısı basının en çok kullandığı söylemlerden biri, işçilerin bu zaman kadar hiç seslerini çıkarmayıp havaalanının bitmesine yakın eylem yaptıklarıydı. Onlar bu söylemle işçilerin eylemini karalayıp, işçilerin “dış mihraklara” ve “provokasyonlara” alet olduğu yalanını yaymaya çalışıyorlar.
Oysa işçilerin eylemlerinin yeni başladığı, öncesinde sorun yaşanmadığı doğru değil. İşçiler daha önce de yaptıkları pek çok eylemle karşılaştıkları sorunları dile getirmişlerdi. O dönemdeki talepler ve istekler incelendiğinde, işçilerin haklı taleplerinin yıllardır görmezden gelindiği görülüyor.
İşte üçüncü havalimanı inşaatında daha önce basına yansıyan sorunlar ve işçilerin yaptıkları eylemler:
21 Ocak – 22 Ocak 2016: İşçiler 21 Ocak akşamı iş bırakmışlardı. 22 Ocak’ta sabah vardiyasındaki işçiler de eyleme katılmıştı. İşçiler iş kazalarında kamyonların rolüne dikkat çekmiş, bataklık sahada arabaların devrildiğini anlatmış, günde neredeyse 16 saat çalıştıklarını vurgulamışlardı.
2 Eylül 2016: Üçüncü havalimanı inşaatında çalışan 36 yaşında evli ve iki çocuk babası Mehmet Aytaç yakılarak öldürüldü. Öldürülen işçinin kardeşi, Aytaç’ın “Benim doğulu olmamı hazmedemiyorlar, dışlıyorlar” dediğini ifade etmişti.
Havalimanı işçileri kimlere karşı direnişte?
31 Ocak 2018: İşçiler çalışma koşullarını ve yapılmayan ödemeleri protesto etmek için eylem yaptı. Servislere binmeyen 1500 işçi yolu kapattı. İşçiler servislerin 17.00’dan 18.00’a alındığını, servis sayısının yetersiz olduğunu ve bu yüzden işçilerin yemekhaneyi kullanamayıp aç yattığını dile getirdiler. İşçiler ayrıca asgari geçim indiriminin de kendilerine ödenmediğini ifade ettiler.
13 Şubat 2018: İşçiler, kaldıkları odalarda kalan sayısının arttırılmasına; tek kişilik odalarda iki, iki kişilik odalarda dört, dört kişilik ve on metrekarelik odalarda ise altı kişinin kalınması talimatının verilmesine karşı eylem yaptılar. “İnsanca yaşamak istiyoruz” ve “İşçiyiz, haklıyız, kazanacağız” sloganıyla kamp amirliğine kadar yürüyen işçiler, servis sorununu da gündeme getirmişti. İşçiler, servislerin az olması nedeniyle saatlerce beklediklerini ve kapılardan sarkarak gitmek zorunda kaldıklarını söylemişlerdi.
19 Şubat 2018: Cumhuriyet gazetesine konuşan işçiler, iş güvenliğinin olmadığını, işçilerin sigortalarının düşük gösterilmesi için asgari kısmının bankadan yatırılıp kalanının elden verildiğini ve bu ödemelerde de aksamalar yaşandığını söyledi. İşçiler servis sorununa da değinerek, “Kampla şantiye arası otobüsle 15-20 dakika sürüyor ve aşırı izdiham oluyor. Otobüsler yeterli değil insanlar birbirini eziyor” demişlerdi. İşçiler ayrıca, ambulansların gelmediğini ve şantiyede çok fazla yaralanma olduğunu anlatmışlardı.
Devlet, patronlar, medya el ele havalimanı işçilerine saldırıyor
28 Mart 2018: Şantiyede ölen ve molozların altında kalan bir işçinin cesedi üç gün sonra fark edildi.
13 Haziran – 14 Haziran 2018: Üçüncü havalimanının ana terminal binası otopark alanında çalışan işçiler, ücretlerinin ödenmemesi üzerine 13 Haziran günü kule vincine çıkmışlar, 14 Haziran günü de iş bırakmışlardı. Taşeron şirketi bu eylemlerden sonra işçilerin ücretlerini beş gün içinde ödeyeceği sözünü vermişti.
28 Temmuz 2018: İşçilerin kaldığı Akpınar kampının suyu kesildi. Yüklenici firmanın temizlik ihtiyaçlarını karşılamak için suya ihtiyaç duyduklarını söyleyen işçilere cevabı “‘milyonluk şehirlerde insanlar susuz kalabiliyorsa sizler de kalabilirsiniz’ oldu.
10 Ağustos 2018: Şantiyede çalışan 15 işçi, yer altı tünelinde kimyasal kablo çekilmesi sırasında zehirlendi, işçilerin zehirlendiği bölüm karantinaya alınırken işçiler hastaneye kaldırıldı.