Aslında yeni anayasa taslağı LGBTİ+’lar için çok ciddi propaganda yasağı olarak okunabilir. Büyük ihtimalle taslak bu şekilde meclise gelmeyecek, ancak yarattığı panik hali ve birçok LGBTİ+ üzerinde bıraktığı motivasyon bozukluğu ve hasar ciddi boyutlarda diyebiliriz. Tabii ki bunun küresel politik dengelerin değişmesiyle de çok alakalı olduğunu düşünüyorum. Çünkü uzun süredir anayasada çeşitli maddelerin değişimi konuşulurken hiçbir dönem bu kadar fazla değişikliğin bir arada olduğu bir taslakla karşılaşmadık. Bu yönüyle ilk olduğunu söyleyebiliriz. Burada önemli olan temel nokta LGBTİ+’lara karşı yıllardır silah olarak kullanılan genel ahlak, biyolojik cinsiyet, toplumsal hassasiyet gibi mevzuların bu yasa taslağında yer ediniyor olması. Eğer bu haliyle yasalaşacak olursa, bu genel ahlak normlarının anayasal olarak bizlere nasıl bir dönüşü olacağını bilmiyoruz. Ama bir yandan da şunu unutmamak gerekiyor. Bu taslak belli ki diğer sağ popülist partilerin yaptığı gibi önce bir panik havası yaratarak, daha önce tartışmalı olan alanlarda kamuoyunu silahlandırmak için hazırlanmış. Bu senaryoların benzeri daha önce Peru’da, Kırgızistan’da, Gürcistan’da da hazırlanmıştı. Kamuoyunda destek buldukça bunlar tasarı olarak meclislere sunuldu ve kabul da edildi. Ancak pratikteki uygulamaları hala çok ciddi boyutlara ulaşabilmiş değil. Bu, iktidarlar için aslında elverişli bir politik hamle olarak okunabilir. Türkiye’de de benzeri bir senaryoyla karşı karşıyayız. Tabii ki diğer ülkelerle kıyasladığımızda Türkiye biraz daha farklı bir noktada duruyor. Bu taslağın bu haliyle geçmesi, gerçek anlamda mesela Türkiye’nin AB sürecini bitirmesi, ya da zaten kırılgan olan ekonominin daha da kırılgan hale gelmesi anlamına geliyor. Yani iktidar açısından tek işe yarayacak nokta, belki kendi sağ kitlesini domine edebilecek bir mekanizma olması demek. Ama bu da bence henüz doğru verilerle okunmuş bir şey değil. Yani kendi kitlesini ne kadar domine eder, kendi kitlesi bunu ne kadar talep ediyor bilmiyoruz. Ancak bu kıyası belki Yeniden Refah Partisi’nin yükselişiyle de okuyabiliriz. Sıfırdan bir partiyi geçen yerel seçimlerde Türkiye’nin üçüncü büyük partisine dönüştüren politikalarından biri, LGBTİ+’ları şehirlerimizden sürüyüp atacağız gibi sloganlarla çıktı.
Belli ki iktidar bunun ne kadar işlevsel bir malzeme olduğunu ciddiye alıyor. Ya da biliyorsunuz LGBTİ+ karşıtı büyük aile platformları kuruldu. Bu platformların etkin gücünün gitgide artmasıyla da alakalı olabilir. Yani kendi kurdukları platformlar bugün başat bir stratejik güce dönüşmüş durumda. Bu, bence iktidar için de bir tehlike. Yani yarın bu aile platformlarının temel işleyişinin nasıl değişebileceğini, nasıl bir düsturla ilerlediklerine dair aslında elimizde stabil bir bilgi yok. Şu an sadece tek düşmanın LGBTİ+’lar olduğunu biliyoruz. Bu düşman yarın kadınlar da olabilecek. Yani ileride şeriat normlarının uygulanması isteyebilecek kadar tehlikeli bir örgütlenmeyle karşı karşıyayız ve bu şu an siyasette belli bir kritiğe ulaşmış durumda. Biz bu tarzda bu platformu görüyoruz. Aslında bu taleplerin çoğu aynı zamanda bu platformun talepleri. Bunlar aslında 2022’lerden bu yana Balkanlarda uygulanan politikalarının esintileri. Bu yasa değişikliği taslağıyla ilgili olarak neler olacağını öngörmek zor ancak her türlü sürece de hazırlıklı olmak gerekiyor. Burada önemli olan muhalefetin bu konuda çok dirençli durması gerektiği, net olması gerektiği. Böyle bir konuda geri adım atarlarsa, bir daha bu konularda ses edemeyecek hale geleceklerinin bilincinde olmaları gerekiyor. Bunun özellikle vurgulanması gerekiyor ve bu hepimizi ilgilendiren bir mesele.
