İkiz kuleler ve antiemperyalizm

İkiz kulelere saldırının üzerinden 21 yıl geçti.

9 Eylül 2001 sabahı 19 kişi Amerika’da iç hatlar uçuşu yapacak olan dört uçağı kaçırdı. Bunların ilk ikisi Dünya Ticaret Merkezi’nin ikiz kulelerine, üçüncüsü ABD Savunma Bakanlığı’nın merkezi olan Pentagon binasına çarptırıldı. Dördüncüsü ise yolcular uçağı kaçıranlarla kapışırken Pensilvanya’da bir tarlaya düştü. Düşmeseydi hedefinin ya Senato binası ya da Beyaz saray olduğu zannediliyor. Uçakları kaçıranların ve tüm yolcuların yanı sıra, ikiz kulelerin yıkılmasıyla birlikte toplam 3000’e yakın kişinin öldüğü tahmin ediliyor. 

Saldırının anlamı neydi? Amacı neydi? Etkileri ne oldu?

Saldırıyı Suudi Arabistan doğumlu Usame bin Ladin yönetimindeki el Kaide örgütü planlayıp gerçekleştirmişti. Bin Ladin’in babası, kraliyet ailesiyle yakın ilişkileri olan milyarder bir inşaat müteahhitiydi.

Ama açık ki yarattığı örgüt zengin Araplara değil, yoksul, umutsuz, çaresiz Müslüman kitlelere cazip geliyordu. Yüz küsur yıldır Batı’nın ekonomik ve askerî gücü altında ezilen, her türlü millî ve dinî hassasiyetleri Amerika’nın jandarması olarak gördükleri İsrail tarafından her gün çiğnenen kitlelerin gözünde Amerika’ya direnmek, karşı koymak, saldırmak kuşkusuz makul ve olumlu bir şeydi.

Nitekim, hem el Kaide, hem aynı toplumsal dinamiklerin üzerine oturan IŞİD tüm Arap ülkelerinde (ve hatta bir dizi Afrika ülkesinde) çok taraftar buldu, hızla büyüdü.

Ne var ki, kitlelerin anlamlı ve haklı isyan ve başkaldırı duygularını hem el Kaide hem IŞİD hem diğer benzer örgütler çıkmaz bir sokağa, başarı şansı olmayan kör bir mecraya kanalize ediyordu.

Amerika’da insan öldürmek, askerî bile olmayan hedefler vurmak Ortadoğu yoksullarının mücadelesine nasıl bir katkıda bulunabilirdi? Nasıl faydası olabilirdi? Olamazdı ve olmadı.

Aksine, ikiz kulelere saldırıyı bahane ederek Amerika o günden beri zaten yapmak istediği her türlü vahşeti yapıyor ve “meşru” gösteriyor. “Teröre karşı mücadele” teraneleriyle Afganistan, Irak, Suriye ve Somali bombalandı. Bizzat Amerika’da yine “güvenlik” bahanesiyle yeni yeni berbat yasalar geçirildi, yeni “iç güvenlik” kurumları yaratıldı.

Kulelerin çöküşü çok çarpıcı bir sahneydi; dört uçağın kaçırılması çok çarpıcı bir eylemdi. Ama aradan geçen 21 yıl içinde bunların faydasını ne bir Arap ne bir Müslüman gördü. Ne Ortadoğu halklarının durumunda bir iyileşme oldu, ne emperyalizm geriletildi.

Çünkü gizli intihar saldırganlarının yaptığı eylemlerin kimseye bir faydası yoktur; antiemperyalist mücadele büyük kitlelerin kendi mücadelesi olmalıdır.

Roni Margulies

(Sosyalist İşçi)