Başkentleri sadece nehirlerin bölmediği iki Avrupa…
Birinin tarihi kanlı, yalanlarla dolu, diğerininki ise yalanlarla yüzleşen bir tarih…
Biri yıllardır savaşlar yapan, yüzbinlerce masum insanı katleden, diğeri ise “savaşlara hayır” diyen…
Biri yaşlı, diğeri ise daha gencecik…
Biri mültecileri ölüme terkeden, diğeri “kapıları açın” diye haykıran…
Biri ırkçı, diğeri ise kardeşçe…
Biri beyaz, diğeri gökkuşağı gibi rengarenk…
Biri her üç kadından birini cinsel, fiziksel, ruhsal tacize uğratan, diğeri ise kadınların kürtaj hakkını savununan…
Biri demokrat, diğeri ise serbest piyasa diktası…
Biri bayrakları sınırları çizmek, rekabet ve milliyetçilik için kullanan, diğeri ise enternasyonal kardeşlik ve dayanışma için…
Biri zengin, para babalarının Avrupa’sı, diğeri ise fakirlerin, işçilerin, işsizlerin, gençlerin…
Biri kapitalist, dini imanı para, diğeri ise paylaşmaktan, bölüşmekten yana…
Biri diğerini sömürüyor…
Biri modern saraylarda, diğeri evsiz…
Biri barbarlık, diğeri ise umut…
Birinin elinde devlet, yasalar, medya ve polis var, diğeri meydanların sahibi…
Biri kemer sıktırıyor, diğeri ise dişini sıkıyor…
Biri azınlık, diğeri ise yüzmilyonlarca…
Biri yönetemiyor, diğeri ise yönetilmek istemiyor…
…
Pazar günü Yunanistan’da yapılacak referandum, Berlin-Brüksel-Paris ile Atina’nın kafa kafaya gelmesi değil, bu iki Avrupa’nın ringe çıkması.
Biri barbarlığa, sömürüye, ekonomik teröre, fakirliğe, işsizliğe EVET diyecek, diğeri ise topuna birden HAYIR.
…
Uzun vadede mesele sadece Yunanistan’dan çıkacak EVET ya da HAYIR değil, Avrupa’nın bu birleştirilemez bölünmüşlüğüdür.
Ve bugün biz Avrupalıların görevi bellidir: Bölücülüğe devam etmek!
İyi ve insanca olanın, köhneleşmişi paramparça ettiği bir Avrupa için.
“Oxi” demek bu işin adımlarından biridir.
Memet Uludağ
