Medya ve sosyal medyanın anlık haber bombardımanınakapılmadan, savaş ve kamplaştırma propagandalarına aldırmadan, önce dünyaya bakıp sonra Türkiye’de olup bitenleri kavramak. Devrimciler büyük resme odaklanmalıdır.
- Neoliberalizm çöktü. Kapitalizm krizine çözüm bulamıyor. Batan bir parça emekçilere yapılan ağır ameliyatlarla tamir edilirken, bir başka parça bozuluyor. Görüldü ki piyasa ekonomisi hiçbir şeyi çözmediği gibi Ali Koç gibi tuzu kuruları bile ürküten bir yıkıma doğru gidiyor. 2011’de Afrika’dan Ortadoğu’ya, oradan tümdünyaya yayılan küresel protesto ve ayaklanma dalgası buna verilen ilk tepkidir. Bu yüzden şiddetle bastırılmaya çalışılıyor. Ama bugün, küreselleşmenin getirdiği birleştiricikle davranan, gören, anlayan, eğitimli ve tecrübeli bir işçi sınıfı; kötü geçmişi bütünüyle reddedip, yeni bir yol açmaya çalışan yeni mücadeleci kuşaklar var.
- Emperyalizm çoklu krizde. Dünya tek bir merkezden yönetilmediği gibi mesele Suriye’nin paylaşımından çıktı. ABD-Rusya iki emperyalist kampı arasındaki askeri rekabet, Ortadoğu’da ve tüm dünyada savaşı körüklüyor. Ama dikkat! Karşımızda eski canavar ve muzaffer emperyalistler yok, aksine yenilgi üzerine yenilgi alan ve kendi birliğini sağlamayan, büyük bir hegemonya savaşına giren krizdeki tekelci kapitalizm var.
- İklim krizde ve bu krizin çözümünü küresel kapitalist düzenin ortadan kaldırılıp yerine yenilenebilir enerji, planlı ekonomi ve doğayla uyumlu sürdürülebilir bir yaşamı temel alan yeni bir düzen kurulabilecek mi?
Kapitalist sistem artık çalışmıyor. Biz emekçi sınıfların acil çözüm bekleyen basit gündelik sorunlarını bile çözmekten aciz çürümüş bir düzen, bölünmüş ve biribine girmiş burjuvalar, giderek daha fazla kalabalıklaşan yönetilmek istemeyen ancak kendi kendilerini de nasıl yöneteceklerini henüz bilmeyen milyarca işçi var.
Büyük bir değişimin yaşandığı, alt üst oluşların, insanlığı ve canlı yaşamını son hızla uçuruma sürükleyen treni durdurup durduramayacağımız sorusunun bugün yaptıklarımız ve yapacaklarımızla belirlendiği bir dünya var.
Sadece açlık, yoksunluk, acı ve gözyaşı yok. Çökmek üzere olan bir sistemi değiştirme şansımız var.
Şimdi büyük resme odaklanma, Türkiye’yi dünyanın merkezine koymama, eski dünya can çekişirken doğan yeni dünyayı fark etme zamanı. Umudumuzun kaynağı gerçeklerdir.
Volkan Akyıldırım
(Sosyalist İşçi)