Erdoğan'ın sonu

Rıza Sarraf hakkında ABD’de açılan soruşturma gibi sahte diploma sebebiyle Erdoğan’ın iktidardan düşmesini bekleyenler daha çok bekler. AKP’nin sonunu hiç beklenmedik kesimlerin mücadelesi getirecek.

Tüpraş, Ford Otosan, Arçelik. Üçü de Koç Holding’e ait. Öncesinde olduğu gibi AKP’li 14 yılda da Türkiye’nin  en zengin ailesi olmaya devam ettiler.

2013’te bir toplumsal isyan olan Gezi Parkı direnişini, Koç Holding’in düzenlediği darbe gibi gösterip 28 Şubat’ı unutmamış milyonları mücadeleden uzak tutmaya çalışan Erdoğan Koç ailesinin, Doğan Holding’in, yani Türk büyük sermayesinin biricik dostu.

Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekci, “İşimiz gücümüz, özel sektörü büyütme olacak” diyor. Patronlara kişisel teşvik, süresiz vergi tatili getireceklerini söylüyorlar. Bu sırada dört kişilik bir aile için açlık sınırı: 1.374 lira, yoksulluk sınırı 4.478 lira. Asgari ücret ise  sadece 1300 TL, ortalama ücret 1.500 lira.

Cumhurbaşkanı olur olmaz, kendisini devirmek isteyen darbecilerin 1 numarası Süleyman Demirel’e koşan Erdoğan “İkazlarınız bize yol gösterir” demişti. Ergenekon davası düşürüldü. Balyoz davası itibarsızlaştırıldı, darbeci generaller aklandı. Çözüm süreci bitirildi, iki savaş başlatıldı. 12 Eylül 2010 referandumu sırasında Türkiye’nin en prestijsiz-sorgulanır kurumu olan 4 darbeli ordu, eski iktidar günlerine kavuştu. Güçlendirilen polis örgütüyle beraber, asker-polis devleti tahkim edildi.

Koç Holding patronları, Türkiye’nin en zengin aileleri. İstanbul sermayesi, onların hem ortağı hem hizmetkarı askeri bürokrasi. Bunlarla kol kola girmiş Erdoğan, bunların ezdiklerinin sömürdüklerinin önemli bir kısmının oyunu alan ve yüzde 50 desteği sermaye sınıfının çıkarlarını hakim kılmak için kullanan AKP hükümeti. Hayatı milyonlarca insan için çekilmez kılan bugünkü koşulların sebebi, bu ittifaktır.

Bu ittifakın yumuşak karnı, güvenlik, çözüm, refah vaatleriyle oy vermiş; askeri vesayeti reddetmiş, buna karşılık ne ekonomik büyümeden pay almış ne de generallerden kurtulabilmiş, savaşın insani ve ekonomik faturasını ödeyen işçilerin mücadelesidir. Zıt sınıf çıkarları...

Hiç beklenmedik şekilde gelişen 2015 metal grevleri ve direnişi, çoğu AKP’ye oy vermiş işçilerin düşük ücretlere, Koç Holding’in uzantısı olan faşist sendika bürokratlarına karşı aşağıdan mücadelesiyle geldi. Sadece Erdoğan ve AKP’den değil, değişmeyen rejimden kurtulmak için diplomaya değil buraya bakılmalı.

Volkan Akyıldırım

[email protected]

(Sosyalist İşçi)

Köşe yazarının diğer yazıları