2008 krizinde bildiğimiz Avrupa’nın sonunun geldiği ortaya çıkmıştı, 2015 referandumunda bildiğimiz Avrupa’nın, patronların Avrupasının sonu geldi.
Yunanistan’da işçi sınıfı, sayısız grevle, genel grevle, direnişle krizin faturasını ödememek için direndi. Syriza bu direnişin sonucu olarak iktidara geldi. Avrupa’nın bütün egemenleri Syriza’yı, Syriza nezdinde Yunanistan işçi sınfını ama aslında tüm Avrupa yoksullarını tehdit etmeye devam etti.
Bu tehdit sökmedi. Avrupa’nın zenginleri Yunanistan işçi sınıfından beklemedikleri ölçüde sert bir tokat yediler.
Bu tokat dünyanın tüm ezilenleri, tüm işçileri adına atılmış bir tokattır.
Enternasyonalist bir tokattır.
Avrupa Birliği’nin krizini derinleştiren bir tokattır.
Ve bizim Yunanistan işçi sınıfının eyleminden öğrenmemiz, dersler çıkartmamız ve kazanmak için, ısrarlı bir birleşik mücadele sürdürme deneyimini özümsememiz gerekiyor.
Ama öte yandan Yunanistan işçi sınıfıyla en hızlı ve acil bir şekilde dayanışmak zorundayız. Yunanistan’da yoksullar milliyetçiliğe de kendi egemen sınıflarının yaygaralarına da aldırış etmedi. Türkiye’de, denizin diğer kıyısındaki sınıf kardeşlerimizle dayanışmanın yolu, Türkiye egemen sınıfına karşı mücadele etmektir. Çok açık ki bu mücadele birleşik olmalıdır. Egemen sınıfın 7 Haziran sonrası bölünmüşlüğünü avantaja çevirecek bir ataklığa sahip olmalıyız.
Emin olmalıyız ki egemen sınıf hangi hükümete sahip olursa olsun kemer sıkma politikalarını dayatacak. Ekolojik felakete neden olan enerji ve inşaat uygulamalarına devam edecek. Kıdem Tazminatı hakkımıza gözünü dikecek, gevleri yasaklamayı sürdürecek. Bütçeden savaşa ve zenginlere aslan payını aktarmayı sürdürecek. Asgari ücretin yükseltilmesine karşı elindeki tüm kozları oynayacak, işçileri bölmeye çalışacak.
Egemen sınıfa karşı verilecek mücadele Yunanistan işçi sınıfıyla dayanışmak, egemen sınıfı gerilettiğimiz her mücadele Yunanistan’daki sınıf kardeşlerimize destek olmamız anlamına gelecek.
Şenol Karakaş
(Sosyalist İşçi)
