Beyaz Reform bir aldatmacadır

Ağustos ayında sağlıkta neoliberalizmin görünür yüzü olan performans sisteminin fişinin çekildiği ve beyaz reform ile yeni bir sisteme geçildiği ilan edildi. 

Beyaz reform kötü koşullar sebebiyle kamuda hizmet vermek yerine özele veya yurtdışına giden sağlık personelini durduracak, hatta göçü tersine çevirecekti. 

Buna göre, 2. ve 3. basamakta çalışan hekimlere teşvik adı altında, baktıkları hasta ölçüsünde bir ekstra ücret vereceklerini ilan ettiler. Ardından benzer bir uygulamaya aile hekimleri için de başladılar. 

Sonuçta personel açığını, var olan personeli daha çok çalıştırarak dengeleme esasına dayanan bu sistem performans sisteminin devamıdır. 

Hastalar hastanelerde randevu alamamaktan şikayet etmesinler diye randevular önce 5 dakikada 1’e düşürülmeye çalışıldı, yetmedi aynı personelle akşam poliklinikleri yapılmaya başlandı. Birçok hastanede gece 12'ye kadar poliklinik hizmeti veriliyor artık. 

Benzer bir teşvik aile hekimliklerine de getirildi. Maksimum teşvik alabilmek için günde 76 hastadan fazlasına bakmak zorundalar. Bu da ister istemez onları da daha fazla çalışmaya zorluyor. 

Aynı sayıda personelle daha fazla hizmet vererek hekimlerin ücretlerini sözde iyileştiren beyaz reform sağlık çalışanları arasında da ücret farklarını ayyuka çıkararak iş barışını daha da bozmaktadır. Doktor ile diğer sağlık personeli arasında yer yer 8-10 kata varan ücret farkları doğdu, huzursuzluğu arttırdı. 

Ayrıca bu reform olduğu iddia edilen değişiklik ile sağlık çalışanları disiplin cezası aldıkları takdirde, ücretlerinin 1-3 ay kesilmesi ile cezalandırılacaklar. Yani itiraz ederseniz ek ücretlerinizden de olabilirsiniz denilmektedir. 

Bu durum sağlık çalışanları arasında tükenmişlik sendromu gelişimini artıracaktır. Hastalar ile sağlık çalışanları arasında var olan gerilimi de tırmandırarak sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin hız kesmeden devam etmesine sebep olmaktadır.  

Birinci basamak çalışanlarına, aynı dönemde hemen hiç iyileştirme yapılmamış olması da beyaz reform denilen şeyin koruyucu sağlık hizmetleri yerine şirketler için daha kârlı olan tedavi edici hizmetlerin öne çıkarılması anlamına gelen neoliberal sağlık politikalarına aynen devam ettiği anlamına geliyor. 

Gerçek bir beyaz reform için sağlık çalışanları emekliliğe de yansıyacak olan tek ücret uygulamasını, personel sayısının artırılmasını, çalışma koşullarının iyileştirilmesini, şiddeti önleyecek gerçek önlemlerin alınmasını talep etmeye devam ediyorlar.