Milyonlarca kişinin katıldığı Gezi Direnişi mahkum edilemez

Türkiye tarihinin en büyük protesto hareketi olan Gezi Parkı direnişine İstanbul’da 1 milyon, ülke genelinde toplam 3,5 milyon kişi katılmıştı.

Polis, protestoculara zorbalıkla saldırdı. Tonlarca biber gazı sıkıldı. 7 eylemci genç katledildi. 

Devreye yalanlar da sokuldu.

AVM ve kışla yapılmak istenen küçük bir parkta kalan az sayıda ağacı korumak isteyenlere uygulanan şiddete karşı, iktidarın bir dizi baskıcı uygulamasının yarattığı öfke birikiminin bir sonucu olarak kendiliğinden sokaklara çıkan gençler darbecilikle suçlandı.

Oysa eylemciler, kendilerini özgürlükçü olarak tanımlıyor ve darbelere karşı olduklarını söylüyordu. Keza eylemlere sızmak isteyen kimi ulusalcı-darbeci odaklar, parktaki direnişçilerin kararlı mücadelesiyle uzaklaştırıldı.

Darbecilik suçlamasının nedenleri

Dönemin başbakanı Erdoğan, barışçıl protestocuları, sadece askerlerin yapabileceği bir eylem olan darbecilikle suçladı.

Bunun iki nedeni var:

•  Gezi Parkı protestoları, dünya çapında bir mücadele dalgasının parçasıydı. 2010 yılı sonunda Tunus’ta 24 yıldır iktidarda kalan diktatör Binali, 2011 başında 30 yıldır Mısır’ı demir yumrukla yöneten Mübarek rejimi kendiliğinden kitle hareketleri tarafından yıkılmıştı. Mısır’da iktidara gelmeye hazır olan güç ise AKP’nin eski dostu Müslüman Kardeşler’di. 2013 yılında General Sisi darbeyle seçilmiş Mursi hükümetini devirdi. Erdoğan’ın iktidardan indirilme korkusu bu arka plana sahipti. 

•  Asıl sebep, AKP’ye oy veren işçilerin ve yoksulların, sempatiyle baktıkları bu mücadeleye katılmalarını engellemekti. 28 Şubat darbesine, 2003-2009 yılları arası sayısız darbe girişimine tanık (ve mağdur) olan milyonlarca kişi için darbecilik suçlaması etkili bir propagandaydı.

Dış mihraklar

Kapitalizmin tarihinde gerçekleşen bütün kendiliğinden ayaklanmalar, yönetenler tarafından kökleri dışarıda olmakla itham edilmiştir.

Darbecilik suçlaması halkı böldüyse de bu kadar büyük ve sivil bir harekete giydirilemeyecek darlıkta bir gömlek olduğu için devreye “dış mihraklar” iftirası sokuldu.

AKP iktidarına göre Gezi direnişi “faiz lobisinin” işiydi. Bu lobi kimlerden oluşuyordu? Hiçbir zaman tam olarak açıklanmadı.

İktidar için daha kullanışlı yalan, yıllarca kendisini devirmek isteyenlerin öne sürdüğü Sorosçuluk suçlaması oldu.

Dünyanın en zenginlerinden biri olan, spekülatör George Soros tarafından Gezi Parkı protestoları, mevcut hükümeti devirmek için planlanmıştı! Bu iktidar propagandası tuhaftı. Çünkü Erdoğan da Soros ile dosttu ve onun tarafından desteklenmişti. 

“Sorosçuluk” aşırı sağcılar için kullanışlı bir iftira. Dünyanın bir avuç zengin Yahudi’nin komplosuyla yönetildiğini söylemek çok eski bir antikomünist yalandır. Soros, dışarıda hayali bir düşman ve ona vurması, gelişmelerin uyduruk temellerle ona bağlanması kolaydır.

Türkiye'de milyonlarca kişinin katıldığı, kendiliğinden gelişen bir toplumsal hareketi, bir kişinin komplosuna indirgemek düpedüz saçmalık.

İftiralara karşı Gezi’yi savunmak

Gezi Parkı direnişi, iki büyük kazanımla sonuçlandı.

Gezi Parkı park olarak kaldı. AVM ve kışla projesi engellendi. 

Daha büyük kazanım ise bilinçlerde oldu. Gezi’nin özgürlükçü gençleri bugün işyerlerinde mücadele ediyor. Gezi direnişinin barışçıl demokratik karakteri, kapsayıcı dil ve yöntemleri 2015’ten bu yana birçok işçi mücadelesinde yeşeriyor. Türkiye’nin her yerinde ormanları, dereleri, denizleri, yeşil alanları savunmak için mücadeleler gelişiyor ve bir çoğu kazanımla sonuçlanıyor.