ABD'li sosyalistlerin yorumu: Donalp Trump nasıl indirilebilir?

ABD Başkanı Donald Trump'ın azledilebileceği konuşuluyor. Trump ise kendisi giderse "şiddetin başlayacağını" öne sürdü. ABD'de yayın yapan Sosyalist İşçi'nin (SocialistWorker.org) başyazısında ise, Donald Trump rejiminin geriletilebileceği, ancak bunun Kasım ayındaki seçimleri veya özel hukuk danışmanı Robert Mueller'in raporunu bekleyerek yapılamayacağı belirtiliyor:

Trump’ın başkan olduğu dönemde Washington’da rutin olarak yaşanan politik rezaletlere tepkisiz kalmak kolay. Buna rağmen geçtiğimiz haftalarda bazı olağanüstü durumlar yaşandı.

Trump’ın yolsuzluklarından ve güce olan açlığından hiçbir zaman şüphe edilmedi ama son dönemde suçları hızlı ve öfkeli bir şekilde ortaya çıkıyor. Bunun yanında sürekli yalan söylemesi, kendisinin ne kadar iki yüzlü ve sinir bozucu olduğunu ortaya koyuyor. Gülünç derecede kendine hizmet eden, çocukça bir davranış biçimi.

Geçen hafta, Trump başkan olmadan önce Trump’a en yakın iki kişinin işlediği çeşitli suçlarda Trump’ın da işbirlikçi olarak yer aldığı iddia edildi. Bu, aslında başka politikacıların kariyerini bitirecek nitelikte bir gelişme; fakat Trump’ın çetelesinde sadece bir alt başlık.

Utanç içinde istifa etmek yerine Trump tabii ki “yalan habercilerle” uğraşmayı tercih etti ve kendi başsavcısı ile dalga geçti. Başsavcı Trump’ın en büyük yalakalarından birisi ama dalga geçilme sebebi patronu korumak için bir soruşturmayı kanunsuz bir şekilde kapatmamış olması.

Amerikan siyasi ve sosyal kurumlarına olan güven zaten Trump’tan önceden beri düşüşteydi fakat “dünyanın en iyi demokrasisi” fikri paramparça olmaya başladı. Buna ve başka bir sürü soruna karşı öfke, kadın yürüyüşleri ve başka büyük eylemlerde yüksek sesle dile getiriliyor.

Bu sefer farklı mı?

Son gelişmeler, her zamanki gibi medyada Trump'ın görevi kötüye kullanması ve azledilmesiyle ilgili tartışmaları alevlendirdi. Eski bir devlet görevlisi, Vanity Fair’e “bu sefer gerçekten farklı hissettiriyor” dedi.

Gerçekten farklı mı? Acı gerçek şu ki Trump’ın skandallar treni her yalpaladığında birileri “bu sefer farklı” diyor.

Son çıkan deliller Trump’ı şüphesiz mahkûm edebilecek nitelikte. Eğer avukatı, iş bitiricisi ve iş imparatorluğunun CEO’su gerçekten Robert Mueller’ın soruşturmasında işbirliği yapıyorlarsa, Trump’ın boynundaki kanuni ilmek daralıyor olabilir. Bunu hak ediyor da.

Bazı homurdanmalar olsa da, Cumhuriyetçiler Trump’ı koruduğu ve Demokratlar kavgadan kaçındığı sürece, sadece delillerin artması Trump’ı devirmeye yetmeyecek.

1974’te Başkan Richard Nixon’ı istifaya zorlayan Watergate skandalında medyanın kararlılığı yanlışları ortaya çıkartmıştı. Sonrasında iki partinin oluşturduğu birlik, Nixon’ı soruşturmalar ve kongrede yapılan görüşmelerle bu durumu açıklamaya zorladı.

Ama bu, en iyi durumda bile hikayenin sadece bir kısmı. Nixon'ın gitmesi ve ona karşı ABD medyasında ve siyasi elitleri arasında oluşan tutarsız muhalefet, insan hakları, demokrasi, emperyalist savaş karşıtlığı, şiddet ve baskılara karşı yapılan kitlesel eylemlerin sonucunda ortaya çıktı.

Bugün Trump rejimi, bu rejimin yolsuzluğa bağlı suçları ve Trump ve yönetiminin her gün işlediği tamamen kanuni suçlara karşı olan muhalefet, adaletin adil olmayan bir sistemde yapılmasını beklemek istemiyor.

Rejimden hesabı aşağıdan mücadelelerle sorabiliriz

Bütün mücadeleleri, tabandan başlayan bütün hareketleri bu suçlu rejimi sorumlu tutabilecek tek şey olarak görmemiz gerekiyor: ICE karşıtı göçmenlerle dayanışma içinde olmak, Trump’ın yüksek mahkemeye yaptığı üreme haklarına saldırıya karşı mücadele edenlerin yanında olmak, aşırı sağın tehditlerinin karşısında durmak, Trump’ı ortaya çıkaran çarpık sisteme karşı bir alternatif sunmak.

Trump’ın başkanlık kampanyası başkanı Paul Manafort’un suçlu bulunması ve avukatı Michael Cohen’in suçunu itiraf ettiği ettiği bilgilerinin birer saat arayla geldiği 21 Ağustos günü, Mueller’in Trump’ın 2016 kampanya soruşturmasında Trump için ortaya çıkan en kötü gelişmelerdi.

Ama döneklik yapacak başka kişiler de vardı. Trump’ın en sevdiği diğer iki ahbabına, Trump örgütü olarak bilinen iş imparatorluğunun finansal müdürü Allen Weisselberg ve Trump’ın skandallarını saklamaya yardım eden National Enquirer’ın yayıncısı David Pecker’a, başka federal soruşturmalara yardımcı oldukları gerekçesiyle bu davada dokunulmazlık verildi.

Cohen’in suçunu itiraf ettiği anlaşmaya bakılırsa, Trump’ın sorunları 2016 seçimlerine Rusya’nın karıştığı iddialarından çok daha ileriye gidiyor. Trump’ın kendisine asıl tehdit olarak gördüğü şey, on yıllar boyunca sürebilecek davalara sebep olabilecek kişisel ve iş hayatındaki pespayelik.

Daha önceden de olduğu gibi, Trump’ın bugünkü tepkisi, Rusya’nın Putin’i gibi otoriter insanlara neden hayran olduğunu gösteriyor.

Trump, başsavcı Jeff Sessions’ı kovacağı yönündeki üstü kapalı ve üstü çok da kapalı olmayan tehditlerini iki katına çıkardı. Bu tehditlerinin sebebi, bu pozisyona Mueller’ı kovacak başka bir başsavcı getirmek istemesi. Başka bir şekilde açıklamak gerekirse, Trump, adaletin engellenmesiyle ilgili bir araştırmayı, adaleti daha fazla engelleyerek durdurmak istiyor.

Suç örgütü lideri gibi

İlkelerinin ne kadar "esnek" olduğunu göstermesi açısından; Cumhuriyetçi senatör Lindsey Graham gibi bir keresinde Trump’ın Mueller’i kovması fikri için “başkanlığının bitişinin başlangıcı olur” diyenler, şimdi Trump’ın başsavcı Sessions’ı ara seçimlerden sonra kovması gerektiğinin sinyallerini veriyorlar.

Trump’ın, Paul Manafort’u başkanlık affı ile affetmeyi değerlendirerek, en yakın yardımcıları ve destekçilerine bile bir meydan okumada bulunduğu iddia ediliyor. Bunu yapmasındaki tek amaç, daha önce de verdiği bir mesajı yeniden vermek: Başkanlığın kendisine verdiği güçleri, bir suç örgütü lideri gibi kullanarak kendisini ele vermeyen yandaşlarını korumak.

Trump’ın “liberal medya”yı şeytanlaştırması ve kendisini “yalan haberciliğin” zulme uğrayan bir mağduru gibi göstermesi tabii ki hiç bir sınır tanımıyor.

Trump’ın medyaya karşı devlet eliyle bir operasyona girişeceği tehdidinden daha korkutucu olansa, kendisini destekleyen muhafazakâr tabanın büyük bir kısmının böyle bir durumda onu destekleyeceğini söylüyor olması.

Bazı medya organlarında Trump’ın köşeye sıkıştığının ima edilmesine karşı bu nokta önemli. Gerçekte ise Trump’ın seçilmesinden sonra cesaretlenen sağ kanat, hâlâ sıkı bir şekilde Trump’ın arkasında duruyor.

Bunu gösteren önemli bir kanıt, beyaz üstünlükçülerinin ve aşırı sağ örgütlerin kendilerini açıkça Beyaz Saray'daki bağnazla özdeşleştiriyor olmaları. “Amerika'yı tekrar büyük yapalım” teçhizatı, aşırı sağın eylemlerindeki üniformaların bir bölümünü oluşturuyor.

Güçsüz liberal muhalefet

Daha genel olarak bakmak gerekirse, Trump’ın kabul oranı başkanlığı boyunca %40 oranında seyrediyor. Tarihi olarak çok düşük bir rakam, fakat başka skandallarla karşı karşıya kalan başkanlarınki daha dip seviyeleri görmüştü.

Başka herhangi bir sebepten olmasa bile, Rusya skandalı ve Trump yönetiminin krizi (Demokratlar'ın çelimsiz muhalefetine ve medyanın bu konuyu saplantı hâline getirmesine rağmen) solun umrunda olmalı. Eğer Trump federal bir soruşturmayı ezmeyi başarabilirse ya da baskılarla rakiplerini korkutmayı başarırsa, bu kendisinden önce açılmış olan otoriterlik yolunda onun da övünerek yürümesini sağlayacaktır.

Bunca şeye rağmen Demokratlar ve çeşitli medya organlarındaki muhalefet çok güçsüz. Trump’ın bu kadar skandala rağmen hâlâ zarar verebilecek durumda olması, Washington siyasi sisteminin bu sorunla yüzleşebilme ihtimalinin bir hayal olduğunu gösteriyor.

Kongre’deki Cumhuriyetçiler, daha önceki zamanlara göre muhtemelen daha sıkı bir şekilde Trump’ın arkasındalar.

Bu, genel olarak egemen sınıfın duygularının bir yansıması: İş dünyası ve siyasi elit kesim hâlâ Trump’ın ekonomik milliyetçiliğinden korkuyor ve bağnazlıklarını halka açık bir şekilde eleştiriyor olabilir. Fakat gerçek şu ki, bu işten kazançlı çıkan onlar oldu.

Trump’ın onay aldığı en önemli kalem, Cumhuriyetçi vergi soygunları sayesinde Şirketler Amerikası'nın güçlü kârlarının yansıdığı hisse senedi kayıtları. Vox.com'un da işaret ettiği gibi, 21 Ağustos günü Trump’ın başkanlığı en kötü günlerinden birini yaşarken Wall Street yeni bir rekor kırdı.

Trump’ın bu iyi günlerdeki destekçileri kesinlikle eriyebilir. Fakat durum şu ki, Şirketler Amerikası bu kadar çok para kazanırken üst kademelerde ayrılıklar olması için daha fazla baskıya ihtiyaç var.

Ve bu baskı Demokratlar'dan gelmeyecek. Meclis Azınlıklar Lideri Nancy Pelosi, geçtiğimiz hafta yaptığı açıklamada, görevi kötüye kullanma suçlamalarının partileri için “bir öncelik olmadığını”, partinin asıl hedefinin Kasım seçimleri olduğunu söyledi.

Medya ve gerçek liberallerse bir anda Trump öncesi iki partili, politikacıların yaptıklarından sorumlu tutuldukları, “hizmeti” açgözlülük ve kişisel çıkardan öne koydukları bir efsaneye geri dönüleceğini düşünüyor.

Bu ilüzyon, liberallerin John McCain'in ölümü üzerine dile getirdikleri mide bulandırıcı övgülerin zeminini oluşturuyor. McCain'in emperyalist savaş çığırtkanlığı, tahammülsüz bağnazlığı ve sol için önemli olan tüm meselelerdeki muhafazakârlığını gözardı ederek onu kahramanlaştırdılar.

Trump'ı devirecek bir seferberlik

Trump ve Washington statükosuna karşı gerçek bir direniş için gerekli malzemeler var. Ama bu malzemeler Kasım seçimlerini bekleyerek, Robert Mueller’in soruşturmasını bitirmesi bekleyerek ya da yeni bir “Amerikan kahramanının” Trump’ı alt etmesi ile bir araya gelmeyecekler.

Trump’a karşı olan öfke, son 19 ayda ülke tarihinin en büyük eylemlerine sebep oldu. O tür eylemlere acil olarak ihtiyacımız var.

Önümüzdeki ay Trump ve Cumhuriyetçiler, Brett Kavanaugh’un yüksek mahkemeye adaylığı için çabalayacaklar. Demokratlar daha kavga başlamadan vazgeçmiş gibi görünüyorlar ama biz böyle yapmamalıyız. Kampüslerimizdeki ve işyerlerimizdeki topluluklarla kanun yapıcılara "Kavanaugh aday olmasın" diye baskı kurmalıyız.

Bu, bugün örgütlenmesi gereken mücadelelerden sadece biri. Ama aynı zamanda Trump’ı yaratan statükoya karşı da bir politik alternatif sunmamız gerekiyor. Bizler, Trump ailesinin başkanlık ettiği aç gözlülük, nefret ve şiddet içeren dünyanın tam tersi için mücadele ediyoruz.

(Socialist Worker'dan Türkçe'ye Berkay Bağcı çevirdi. Ara başlıklar Marksist.org tarafından eklenmiştir.)

İlginizi çekebilecek diğer yazılar