Pandemi bahanesiyle 1 Mayıs yasaklanamaz

AKP-MHP koalisyonu sokakların sesinin biraz yükselmesi karşısında, pandemi yasaklarına sığındı. Önce “128 milyar dolar nerede?” ve “İstanbul Sözleşmesi” pankartları yasaklandı. Ardından işçilerin her türlü kitlesel etkinlikleri yasaklandı. Pandemi gerekçesiyle işçilerin her türlü eylem ve etkinliğini yasaklayan AKP’nin, kapalı salonda, maske, mesafe kuralına uyulmadan yapılan genel kuruluna 17 bin kişi katılmıştı. Cumhur ittifakı temsilcileri lebalep dolu cenaze törenleri yapabilirken, 1 Mayıs’a çağrı yapan işçilere “pandemi yasakları gerekçesiyle” müdahale edildi, işçiler gözaltına alındı. 

İktidarın ifade, örgütlenme ve gösteri özgürlüğüne yönelik hak gasplarının pandemiyle mücadeleyle bir ilgisi yok. Gerçekten işçilerin sağlığı düşünülse, sendikaların bir yıldır talep ettiği, 28 gün tam kapanma çağrılarına kulak verilir; tüm çalışanlara ücretli izin, ekonomik ve sosyal korunma sağlanırdı. Yaygın test ve aşı politikasıyla da pandemi krizinin üstesinden gelinebilirdi. 

Pandemiyi fırsata çeviren iktidar, patronlara teşvik üstüne teşvik yağdırıp, işsizlik fonunu bile patronların yararına kullandırırken, işçi sınıfına yasak üstüne yasak yağdırmakta. Patronlara her şey serbest, aşısız, korunmasız çalışan milyonlarca işçiye hafta sonları ve akşam saat 19.00’dan sonra sokağa çıkmak yasak. İktidar kongreleri, cenazeleri lebalep doldururken işçilere 1 Mayıs kutlamaları yasak! 

İktidarın çifte standartları ve patronların pervasızlığı işçi kitlelerinde öfkeyi büyütüyor. Bu öfke harekete geçirilebilirse ilk fırsatta yasakçıları yenip, daha öncekiler gibi tarihin çöplüğüne gönderecektir. Baskılarla geçen, sıkıyönetim, OHAL ve darbe koşullarında bile 1 Mayıs kutlamaları engellenemedi. Geçen yıl işyerlerinde yapılan 1 Mayıs kutlamaları bu yıl daha güçlenecektir. İşçi sınıfı yaşam hakkı, güvenceli çalışma, sınırsız ifade ve örgütlenme özgürlüğü için işyerlerini 1 Mayıs alanına çevirecektir.

İşçiden alınıp, patronlara veriliyor

İşçi sınıfı, çöken ekonomi ve günde 60 bin insanın enfekte olduğu pandemi koşullarında tam bir yaşam mücadelesi vermekte. Fazla söze gerek yok; pandemi haritası sınıfsal tüm gerçekliği ortaya seriyor. İşçi sınıfının yaşadığı tüm semtler kıpkırmızı. Sağlık, eğitim gibi en temel hizmetlere ulaşamayan işçiler, üst üste gelen zamlar nedeniyle temel gıdalara bile ulaşmakta güçlük çekiyorlar. İşten çıkarmalar sözde yasak ama 200 bin işçi Kod 29 bildirimiyle, ahlaksızlıkla suçlanıp, tazminatsız işten atıldı. İşsizlik rakamları 10 milyonu aşarken, henüz işini kaybetmemiş milyonlarca işçi sefalete mahkûm edilmiş, milyonlarca insan ücretsiz izin ödeneğine mahkum edilmiş durumda. 

İktidar sendikal faaliyetlere yasaklama getirip, her türlü gösteri ve toplanma özgürlüğünü keyfi bir biçimde gasp ederken, patronların kârı için her türlü güvenceden yoksun milyonlarca emekçinin canı pahasına, “çarklar dönecek” demekte ısrar ediyor. Demokratik alanlara yapılan tüm saldırılar, örgütlenme, toplanma ve ifade özgürlüğü üzerindeki kısıtlamalar sermayenin işçi sınıfını sınırsızca sömürmesi için gerçekleşmekte. İktidara sırtını dayayan patronlar dizginsiz sömürü ortamından sonuna kadar faydalanmaktalar. Son bir yılda Türkiyeli dolar milyarderlerinin serveti yaklaşık 15 milyar dolar artarak, 53,2 milyar dolara çıktı. Türkiyeli 26 dolar milyarderinin servetindeki artış ortalama döviz kurları ile yaklaşık 127 milyar lira oldu. 

Çağla Oflas 

(Sosyalist İşçi)