Dolu konuştu, yapıcı konuştu.
Hatırladığım kadarıyla hiçbir konuşmasını kaçırmadım.
Canlı dinleyemediysem bile sonradan linkini bulup muhakkak dinledim.
Ayrıca mitinglerde de dinledim tabî.
Ve bu arada, Selahattin Demirtaş’ı dinledikçe şunu fark ettim; Demirtaş’ın konuşmaları giderek daha da iyi, daha da güzel, daha da dolu oluyor.
Ayrıca gittikçe daha cesurane oluyor konuşmaları.
Çok da rahat konuşuyor, sanki Meclis HDP Gurubu’na değil veya kürsüde binlerce kişiye hitap etmiyor da evinde dostlarıyla konuşuyor.
Öyle rahat, öyle samimi, öyle güler yüzlü.
Bunun da haklılığın, kendine ve savunduğu değerlere güvenmenin ve âdil olmanın bir sonucu olduğunu düşünüyorum.
***
Hele son dönemdeki konuşmaları için fevkalâde diyebilirim.
Zaten gören, dinleyen vicdan sahibi herkes benim gördüğümü görüyor ve Demirtaş’a teveccüh gösteriyor. Bu elbette sonuna kadar hak edilmiş bir teveccüh.
Fazla uzatmayayım, nazar mazar değer, neme lâzım : ))
Esas diyeceğim şu:
Yukarıda ‘son dönemdeki konuşmaları için fevkalâde’ diyebilirim dedim ya…
Bunu fark ettiğim vakit, hemen peşinden Ece Ayhan’ın bir mısraı aklıma geldi:
“Velhasıl onlar vurdu biz büyüdük kardeşim!”
Budur işte… Mısra âdeta canlandı, ete kemiğe büründü.
Müesses nizam azdıkça Selahattin Demirtaş yıldızlaşıyor!
Ahmet Kuzik
