Nazilerin SS ve SA örgütleri tarafından 11 Mart 1933 cumartesi günü düzenlenen alışveriş merkezi saldırısında, özellikle Yahudilere ait mağazalar hedef alınmıştı. Küçük burjuva kitlelerin öfkesini ve korkusunu örgütleyerek iktidara gelen Nazilerin içinde bir kanat krizi büyük burjuvazi lehine çözmeye çalışırken, özellikle SA'lar küçük burjuvazinin çıkarlarını savunan bir ekonomik model önermekteydi.
30 Ocak 1933'te Nazilerin Almanya'da iktidarı ele almalarıyla birlikte, ülkenin hemen her yerinde işçi sınıfı örgütlerine ve Yahudilere yönelik geniş kapsamlı saldırılar başladı. İşçi sınıfının bütün örgütleri dağıtıldı ve dizginsiz bir sömürünün önü açıldı; inanılmaz kârlar elde eden büyük kapitalist şirketlerin sahipleri ise çalışanlara Yahud olarak lanse edilerek, öfkenin antisemitizme dönüşmesi sağlandı.
11 Mart 1933'te Braunschweig'da SA ve SS üyesi Friedrich Alpers ile NSDAP İçişleri Bakanı Dietrich Klagges tarafından büyük alışveriş merkezlerine yönelik bir saldırı gerçekleşti. Bu saldırının politik arka planında alışveriş merkezlerinin ikisinin sahibinin Yahudi olması, diğerinin ise küçük burjuva kitlelerin gözünde düşman olarak görünen büyük sermayeye ait olması bulunuyordu.
Braunschweig'ta faaliyete geçen Naziler 9 Mart günü SPD (Almanya Sosyal Demokrasi Partisi) yerel gazete binasına saldırmış, içerisini tahrip etmiş, çalışanlara şiddet uygulamış ve birini ateşli silahla vurmak suretiyle öldürmüştü.
11 Mart'ta ise SA üyeleri şehir merkezinde bulunan bir meydanda bir açıkhava konseri düzenlediler. Çoğu erkek olan "sivil" izleyiciler, daha önce kararlaştırılan bir işaretin verilmesiyle birlikte yakınlarda bulunan Adolf Frank ve Karstadt alışveriş merkezlerine saldırıya geçecekleri. Nitekim plan uygulandı, sivil giyimli SA ve SS üyeleri alışveriş merkezlerinin camlarını taşlarla parçaladılar, mağazaların içlerini tahrip ettiler, müşterilere ve çalışanlara şiddet uyguladılar.
İçişleri Bakanı Klagge ise Braunschweig Emniyet Müdürü'ne önceden telefonla olaylara müdahale etmeme talimatı vermişti. Bu nedenle saldırı esnasında ortalıkta tek bir polis olmadığı gibi, müşterilerin ve halkın ihbarları üzerine polis ekipleri olay yerine ancak her şey olup bittikten sonra gelebildiler.
Faşist saldırganlar ise tekrar konserin verildiği meydana döndüler ve konseri dinlemeye başladılar. Olay yerine gelen NSDAP yöneticisi Kurt Schmalz yaptığı kısa konuşmada olayı çıkartanların "komünist hainler" olduğunu anlattı. Kalabalık dağılırken yakınlardaki Hamburger & Littauer alışveriş merkezini de tahrip etmeyi ihmal etmedi.
Nazilerin vurucu güçlerinden birini oluşturan ve 2 milyona yakın üyesiyle Almanya'nın ordusu olma talebini bile dile getiren SA'lar, derin siyasi ve ekonomik krizi küçük burjuvazi lehine çözmek istiyor, bu yönleriyle krizi büyük burjuvazi lehine çözmek isteyen NSDAP yönetimiyle çelişiyorlardı. SA'lar büyük şirketlerin devletleştirilmesini, çalışanlara kâr payı verilmesini ve faiz oranlarının düşürülmesini öneriyordu. Düşman olarak gördükleri büyük sermayeye ait işyerlerini (Braunschweig örneğinde alışveriş merkezlerini) tahrip ediyorlardı. Tüm bunlar Hitler'in iktidara gelmesini destekleyen büyük sermaye için söz konusu olamayacak şeylerdi.
Bunun üzerine Nazilerin vurucu sokak gücü olan SA'ların kontrolden çıktığını düşünen Hitler, Göring ve SS'lerin başı Himmler, SA'ları ortadan kaldırmak konusunda anlaştılar.
1934 Haziran'ın son iki gününde bizzat Hitler'in yönettiği bir operasyonla, SA örgütü neredeyse bütünüyle imha edildi. SA üye ve yöneticilerinin büyük kısmı öldürüldü. Tarihe "Uzun Bıçaklar Gecesi" diye geçen bu olay, Nasyonal Sosyalist hareket içinde büyük sermaye ile orta sınıfların temsilcilerinin çatışması ve ikincilerin (orta sınıf etkisinin) tasfiye edilmesidir.
Bu tarihten sonra Yahudiler üzerindeki siyasi ve ekonomik baskı hızlı bir tırmanışa geçti.
(Fotoğraf: Halkı Yahudilerden alışveriş yapmamaya çağıran SS üyeleri.)