Hükümet ile Memur-Sen, 3.2 milyon memur ile 1.9 milyon memur emeklisini kapsayan toplusözleşme görüşmelerinde 2018 için yüzde 4+3.5, 2019 için de yüzde 4+5 zamda anlaştı. 2018 için yüzde 10+6, 2019 için de yüzde 10+8 isteyen Memur-Sen, taleplerinin çok altındaki bir orana imza attı.
Memur-Sen Genel Başkanı Ali Yalçın, hükümetin 0.5 puanlık artış önerisi karşısında 2 yıl öncesinden daha düşük bir teklife onay verdi. Hükümet ile Memur-Sen 2018 için yüzde 4+3.5, 2019 için de yüzde 4+5 zamda anlaştı. Bu oranlar 2016 için yüzde 6+5 zam öngören sözleşmenin gerisinde kaldı. Kamu işçilerine 2017 için verilen yüzde 7.5+5’lik zamma da ulaşamadı.
Demokrasi yoksa emeğin hakkı da yok!
Kamu çalışanlarının örgütlenme sürecinde tüm baskılara karşı direnerek sendikaları adeta sokakta, mücadeleyle kuran KESK üzerindeki baskılar, Memur-Sen’in mevcut teklifi bu kadar rahat bir şekilde kabul etmesinde belirleyici oldu. KESK, önceki dönemlerde hem sözleşme dönemlerinin başında hem de hükümetle görüşme sırasında basın açıklamaları, yürüyüşler, iş bırakmalarla kitleleri harekete geçirerek pazarlık sürecine sokaktan ses çıkartarak basınç uygulayabiliyordu.
Memurlar adına sözleşme yetkisinin Memur-Sen Konfederasyonu’na geçmesiyle beraber KESK geri plana itildi. OHAL koşullarında KESK’te örgütlü kamu çalışanlarına özel bir baskı uygulandı ve uygulanmaya devam ediliyor. Bu durum Memur-Sen başkanının elini rahatlatıyor.
KESK Eş Genel Başkanı Mehmet Bozgeyik sözleşmeye yönelik konfederasyonunun tepkisini şöyle ifade etti: “Gerçek toplusözleşmeyi gerçek sendika yapar, yandaş yüzde 0.5 artışa imza atar. Ne kadar tozpembe tablolar çizseler de ‘tarihi başarı’ nutukları atsalar da güneş balçıkla sıvanmaz. Bu süreç, demokrasinin, adaletin olmadığı bir yerde emeğin hakkının da olmayacağını ispatlamıştır. OHAL-KHK rejiminin gölgesi toplusözleşme görüşmelerine düşmüştür.”
