Mayıs ayı tüketici enflasyon rakamları, fiyatların tırmanışında yeni bir doruk noktasına işaret ediyor.

• TÜİK’in tüketici fiyat endeksine (TÜFE) göre yıllık resmi enflasyon yüzde 75,45.
• Resmi gıda enflasyonu yüzde 70,1, dar gelirlinin gıda enflasyonu yüzde 110!
• 2024’ün ilk beş ayında fiyatlar yüzde 22,72 arttı!
• Resmi verilere göre 2003’ten bu yana ortalama fiyatlar 22,8 kat, gıda fiyatları ise 32,9 kat arttı!
• ENAG’ın hesaplamasına göre gerçek enflasyon Mayıs ayında yüzde 120.66 olarak gerçekleşti.

Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’e göre bu beklenen bir durum. Ve önümüzdeki aylarda fiyatların artış hızı düşecek. Bu hayata geçecek mi, göreceğiz. Fakat fiyat etiketlerinin aşağı rakamlara inmeyeceği, düşük ücretlerin alım gücünün artmayacağı açık.

Bakan Şimşek’in döneminde enflasyonun iki katına çıktığını, geniş tanımlı işsiz sayısının son bir yılda 1 milyon 200 kişi arttığını da biliyoruz.

Sermaye çevrelerinin desteğiyle koltuğunda oturan Bakan Şimşek alkışlanıyor, önceki Bakan Nebati ise şimşekleri üzerine çekiyor. İki farklı politika izledikleri iddia edilse de her iki bakan da dönemin sermaye çıkarlarını korumak için türlü yöntemleri uyguladı. Nebati’yi kötüleyip Şimşek’i beğenmek ise işçilerin tutumu olamaz.

Sosyalist İşçi sayfalarında sık sık yazdığımız gibi: Ücretlerde artış ve ek zamlar kazanmak için mücadele, işçi sınıfının her kesimi için acil bir meseledir. Kemer sıkma dayatmasının merkezinde ucuz işçi sömürüsü var. Antidemokratik toplu sözleşme düzenini beklemeden asgari ücrete Temmuz’da ara zam, emekli maaşlarının asgari ücret seviyesine çekilmesi, kamuda ve özelde ek zamlar, kazanılmayı bekleyen ortak taleplerimizdir. Yeter ki sendikalar mücadele etmeye karar versin ve bir araya gelsin. Tabandan mücadeleyi yükselterek isteksiz sendikaları harekete geçirebiliriz.

—

“Kamuda tasarruf paketinde” ne var?

Bakan Şimşek’in tek yol olarak gösterdiği kamu kurumlarında çeşitli harcamaların kısılması gerçekte ne anlama geliyor?

Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) iktidarın gerçekte ne yaptığını madde madde sıraladı:

• Zaten yetersiz olan kamu yatırımlarını daha da azaltma; yeni hastane, okul, lojman, sosyal tesis yapımını sınırlama,
• Mevcut sosyal tesislerin “ekonomiye kazandırılması”, yani satılarak elden çıkarılması,
• Kamuya personel alımını emekli olanlarla sınırlama, Destek Personel sayısının azaltılması dolayısıyla iki veya üç personelin işini bir personele yıkma,
• Esnek ve uzaktan çalışma modellerini geliştirme: Kadrolu, güvenceli istihdam yerine güvencesiz istihdamı büyütme,
• Lojman kiralarının ve sosyal tesis ücretlerinin piyasa koşullarına göre arttırılması,
• Mevcutta sınırlı sayıdaki personelin yararlandığı servis hizmetinin dahi kaldırılması var.