Enternasyonalizm kazandı

Seçim sonuçları solda bir tartışmayı da bitirdi. AKP gibi ulusalcılık da yenildi.

CHP’li kemalistlerden MHP’li faşistlere kadar geniş bir sağcı cepheyle ideolojik ya da pratik eylem birliği yapan, 12 Eylül referandumunda Kenan Evren ile aynı oyu kullanıp darbecilerin yargılanmasına “yetmez ama evet” diyenlere saldıranlar, egemen sınıfın bir kanadına karşı başka bir kanadıyla işbirliği yapmanın bedelini (küsuratlık oylarla) tarihin mezarına gömülerek ödedi.

Bakmayın şimdi HDP’nin zaferi karşısında kraldan çok kralcı olmalarına. Yerel seçimlerde hırsıza ve ırkçıya “bas-geç” demişlerdi. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde faşistlerin adayını desteklemişlerdi. Genel seçimlerden önce HDP’nin önünü kesmek için ellerinden geleni yapmış, CHP’yi parlatmaktan kendi partileriyle katılmaya her şeyi denemişlerdi.

2003’te Perinçek’in ülkücülerle kurduğu ittifaktan 12 yıl sonra, Gezi direnişi yaşanmış, AKP’ye öfke her yerde hükümete karşı işçi ve çevre mücadeleleri ile patlak vermiş, Erdoğan’ın üzeri herkes tarafından çizilmiş iken, bayrağına sadece “AKP karşıtı” yazan bütün parti ve çevreler nihayet tarihe karışıyor.

“Kimlik politikası” ya da “emperyalizmin oyunu” diyerek mahkûm ettikleri, ezilen halkların eşitlik ve özgürlük mücadelesi sandıktan zaferle çıktı.

AKP’nin din istismarcılığı ayyuka çıkmışken, dindarları topyekûn düşman ilan eden ulusalcılar taraftar bulamadı.

HDP’nin zaferinin damgasını vurduğu seçim sonuçları, enternasyonalizmin zaferini tarihe yazdı.

Enternasyonalizm, parti kongrelerinde Küba elçisi konuşturmak değildir. Şenliklerde başka ülkelerin devrimci şarkılarını çalmak da. Kendini “ilerici”, “antiemperyalist” ya da “laik” olarak adlandıran devletleri desteklemek hiç değil.

Enternasyonalizm, her mücadele içinde işçi sınıfının uluslararası çıkarlarını savunmak ve pratikte işçi sınıfının birliği ile dayanışmasını örgütlemektir.

Enternasyonalizm, “kendi devletinin” yenilmesi için, ezilen halkların özgürlük mücadelelerini koşulsuz olarak desteklemek, böylece geniş işçi ve emekçi kitlelerinde hakim olan ezen ulus milliyetçiliğine karşı mücadele etmektir.

Ulusalcılıkla sosyalizmin ayrışmasının ne kadar iyi sonuçlar yarattığı ortada. Şimdi enternasyonalist, özgürlükçü ve antikapitalist solun zamanı.

Volkan Akyıldırım

[email protected]

(Sosyalist İşçi)

Köşe yazarının diğer yazıları