Göçmen işçilerin örgütlenmesi, işçi sınıfını güçlendirir

Kapitalizmin başlangıcından itibaren göçmen işçiler, işçi sınıfının çok önemli bir parçası olarak ortaya çıktı. Afrika’daki siyah emeğin köle emeği olarak tarımsal üretimde kullanılması, kapitalist birikim sürecini genişleten bir unsur oldu.

1970’lerden itibaren göçmenliğin giderek artmasını, kapitalistler bir fırsat olarak değerlendirdi. Kapitalist merkezler ihtiyaçları olan emek gücünü göçmen olarak kabul etmeye başladı.

1970 yılında doğdukları ülke dışında yaşayan 82 milyon insan varken, bu sayı 2000 yılında 175 milyona, 2008’de 200 milyona, 2015’te 250 milyona ulaştı, bugün ise uluslararası göçmen sayının 300 milyonu geçtiği belirtiliyor. 

300 milyonluk nüfusu ve 200 milyonluk işçi sayısı ile göçmenler dünyada ve Türkiye’de çok büyük bir kitle. Dünya tarihinde göçmen nüfusu hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Çünkü göçmenlerin geldiği ülkelerde şiddet, çatışma ve yoksulluk korkunç boyutlarda. 

Göçmenlerin büyük bir bölümü işçi olarak hayatını sürdürüyor. Bugün dünyada 2 milyar işçinin içinde 200 milyon uluslararası göçmen işçi var. Türkiye’de de 21 milyon işçinin 2 milyonu göçmen işçi.

Pandemiden bu yana devam eden ekonomik krizde, Türkiye kapitalistlerini kurtaran en önemli faktör, göçmen işçiler oldu. Ucuz göçmen işçiliği, patronlara ihracat konusunda önemli avantajlar sağladı. Tekstilden, inşaat sektörüne, imalat sanayine, tarım ve hayvancılığa pek çok alanda, çok düşük ücretlerle göçmen işçiler çalıştırıldı.

Göçmenlerin emek piyasasına girmesiyle beraber işçi ücretleri yarı yarıya düştü, göçmen işçiler düşük ücretli ve sigortasız çalıştırıldı. 

Türkiye’de sendikalar, göçmen işçilerin sorunlarını ve örgütlenmelerini henüz gündemine almış değil. Sendikalarda genel olarak, göçmenlerin örgütlenmesinin zor olduğu anlayışı hâkim. 

Bütün göçmen işçilerin öncelikle kayıtlı çalışmasının sağlanmasını, sendikalara üye yapılmasını, birlikte mücadeleyi sağlamalıyız. Bütün göçmenlere çalışma izni verilmesi, sorunların çözümü için önemli bir aşamadır.

Örgütlenme yasaklarını aşıp, göçmen işçileri örgütlemek zorundayız. Bu konuda atılan adımlar şimdilik küçük ama çok önemli. İşçi sınıfının en çok ezilen yüzde 10’luk kesiminin gücünü tüm işçi sınıfının gücüyle birleştirmek zorundayız. Bu hem işçilerin milliyetçi temelde bölünmesine engel olacaktır hem de içinde bulunduğumuz dönemin Nazilerine karşı tüm ezilenlerin birlikte direnmesini sağlayacaktır.

Faruk Sevim

(Sosyalist İşçi)