Egemen sınıfların merkez komitesi

Karl Marx’ın “Bütün dünyanın işçileri, birleşin” sözlerinde ifadesini bulan ve henüz gerçekleşmemiş olan özlem, ne mutlu ki egemen sınıflar için de gerçekleşmiş değil. Ama gerçekleşmeye en yakın olduğu yer, İngiltere’de yayınlanan Financial Times gazetesi.

Gizli ve daha dürüst adı Dünya Egemenler Bülteni olan bu gazete her durumda bir Merkez Komitesi gibi düşünür, egemen sınıflara yol gösterir, yoldan çıkanları eleştirir, yerel çıkarlarını ön plana çıkaran egemenleri kınar, sorunlara hep küresel ve uzun vadeli bir perspektifle bakar.

Gazetenin 3 nisan tarihli başyazı “Virüs sosyal kontratın kırılganlığını ortaya çıkardı” başlığını taşıyordu.

Yazının başlığını ben koyacak olsam, şöyle koyardım: “Egemen sınıfların kafası çalışan üyelerinin şu anda en büyük korkusu nedir?”

Emin olabiliriz, virüsün kendisinden korkmuyorlar. Çok kişi ölecekmiş! Umurlarında mı? Kendileri işe gitmek zorunda değil, her türlü önlemi alabiliyorlar.

Korktukları şey başka. Şöyle anlatıyor Financial Times:

“İlham verici ‘millî seferberlik’ çağrılarına rağmen, hepimiz aynı gemide  değiliz. Sokağa çıkma kısıtlamaları zaten en kötü durumda olanlarımıza en büyük maliyeti yüklüyor. Konaklama, eğlence/dinlence ve benzeri sektörlerde bir gecede milyonlarca işçi işini ve gelirini kaybetti. Oysa daha yüksek gelirli bilgi işçileri çoğunlukla sadece evden çalışmak sıkıntısıyla karşılaştı. Daha da kötüsü, düşük ücretli işlerde hâlâ işe gidebiliyor olanlar (sağlık ve bakım işçileri, market çalışanları, teslimat şoförleri, temizlik işçileri) her gün hayatlarını tehlikeye atıyorlar.”

Yazı, işten atılanlara yapılan hükümet yardımından da pek çok işçinin yararlanamayacağını, çünkü yıllardır uygulanan düzensiz, esnek, part-time çalışma sistemi nedeniyle milyonlarca işçinin işini kaybettiğini ama işten “atılmadığını” anlatıyor. Ve evet, diyor, daha çok yaşlılar ölüyor, ama gençler de ya gelirlerini kaybediyor ya da eğitimlerini bitirecekleri zaman ertelenmiş oluyor.

Ve bütün bunlar olurken, diyor, hükümetlerin ekonomileri kurtarmak için piyasalara boca ettiği devasa miktarlarda para zenginleri daha da zengin edecek.

Sonuç? Diyor ki Financial Times, ekonomi politikalarında radikal reformların masaya gelmesi gerekecek. Gelir dağılımının düzeltilmesi, zenginlerin ayrıcalıklarının gözden geçirilmesi gerekecek. Zenginlerden alınan vergilerin arttırılmasını, varlık vergisi uygulanmasını düşünmek gerekecek.

Niye gerekecek bunlar? Gazetede yazamamışlar, ama açık ki büyük bir toplumsal patlamadan korkuyorlar. Virüs ve ölüm endişesi ortadan kalktığı gün milyonlarca işçinin hesap yapmaya ve neler kaybettiğini düşünmeye başlayacağını biliyorlar.

Ve tabii egemen sınıfların bu “radikal reformları” uygulamaya yanaşmayacağından korkuyorlar.

Elbette yanaşmayacaklar. Ve asıl gümbürtü o zaman kopacak.

Roni Margulies

[email protected]

(Sosyalist İşçi)

Köşe yazarının diğer yazıları