İran’da aile şiddetinden kaçarak Türkiye’ye gelen Derya, bir haftadır Birleşmiş Milletler önünde bekliyor. BM’den tek isteği Türkiye’de can güvenliği olmadığı için üçüncü bir ülkeye yerleştirilmesi.
İran’dan kaçarak iki yıl önce Türkiye’ye gelen Derya’yı BM binası karşısında soğukta battaniyelerin arasında beklerken buluyoruz. İran’daki ağabeyinin kendisini yaşça büyük biriyle zorla evlendirmek istemesi üzerine kaçarak Türkiye’ye gelmiş Derya. Ağabeyi tarafından hâlâ öldürülmekle tehdit edildiğini bu yüzden de Türkiye’de can güvenliğinin olmadığını ve üçüncü bir ülkeye geçmek istediğini söylüyor. Güvenlik gerekçesiyle soyadını paylaşmak istemeyen Derya, sesini duyurabilmek için bir haftadır Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR) önünde bekliyor. Bu Derya’nın Türkiye’de BM önünde gerçekleştirdiği ikinci oturma eylemi.
Cumhurbaşkanına kadar gitmiş
Derya, iki yıl önce Türkiye’ye gelerek Balıkesir’e yerleştirilmiş. Ancak ağabeyinin yerini öğrenmesi üzerine Ankara’ya gelmek zorunda kalmış. İran’da bir tek annesiyle iletişim kurabildiğini anlatan Derya, ağabeyinin kendisi yüzünden annesine de şiddet uyguladığını söylüyor. Yalnız ve maddi olarak zor durumda olduğunu, sağlık problemleri yaşadığını ve gidecek yeri olmadığını anlatıyor bize. Taleplerini iletmek için Cumhurbaşkanlığına da giden Derya, yaşadıklarını anlatmış ancak henüz bir gelişme olmamış. Derya’nın BM’den tek isteği var, o da dosyasına hemen bakılarak, kendisini üçüncü bir ülkeye yerleştirmesi.
Sığınma evinden çıkmak istemedim ama mecbur kaldım
Derya, bir buçuk sene Balıkesir’de yaşamış. Türkiye’ye ilk geldiği günleri şu şekilde anlatıyor: “Param yoktu, ilk önce bir ailenin yanında kaldım. Sonrasında ise sobalı ucuz bir ev tuttum. Belediyede çalıştım, hasta baktım, restoranda çalıştım...” Ağabeyi yerini öğrenince Ankara’ya gelmek zorunda kalan Derya, aynı zamanda işsiz de kalmış. Sonrasında haziran ayında bir ay boyunca BM binasının karşısında sokakta yaşamış, bunun üzerine bir kadın sığınma evine yerleştirilmiş. 3 ay kaldığı kadın sığınma evinde iki kez şiddet gördüğünü ve doktor raporunun bulunduğunu anlatan Derya, oradan da ayrılmak zorunda kaldığını söylüyor. Derya “Çıkmak istemedim ama mecburdum. Sokakta kaldım, hastalandım, zor günler geçirdim” diyor.
Cevap almadan kalkmayacağım
Derya, sığınma evinden ayrıldıktan sonra tekrar BM’nin önünde oturmaya başlamış. BM önünde bir haftadır yaşadıklarını ise gözleri dolarak anlatıyor: “Sokakta kaldım ama o kadar zor günler yaşadım ki sokakta kalmayı tercih ediyorum. Burada gerçekten çok zor yaşıyorum. Bir an önce cevap bekliyorum. Sokakta bazen taciz ediyorlar beni, ağır şeyler duyuyorum, kötü gözle bakıyorlar bana. Çok yalnızım, başıma her şey gelebilir korkuyorum. Bir haftadır iyice hastalandım. Ailem yok, arkadaşım yok, hiç kimseyi tanımıyorum. Türkiye benim için artık iyi bir yer değil. Burada tehdit görüyorum, bu yüzden gitmek istiyorum. Çok çaresizim. Kim bu dünyada beni duyuyorsa beni görüyorsa yardım bekliyorum.” Tek başına eylemine devam eden Derya, BM’den bir cevap almadan buradan kalkmayacağını, oturmaya devam edeceğini söylüyor.
(Dicle Var- Evrensel)