18 Eylül günü bir milyondan fazla kişi mevcut duruma karşı öfkeyle sokaklara döküldü. Paris’teki bir otobüs durağına yazılan “Onların parası, bizim ise halkımız var” sloganı kitlelerin öfkesini özetliyordu.
Protestoların temel sebebi hükümetin borç ve borç faizlerini ödemek için sosyal harcamalarda büyük kesinti yapma planı. Dünyanın en büyük ekonomilerden birinin yaşadığı borç krizi, büyük bir siyasi krize dönüşmüş durumda. Protestocular sosyal harcamaların kesilmesine karşı çıkıyor ve zenginlerin daha fazla vergi vermesini savunuyor.
Paris’te sendikaların çağrısıyla yüz binlerce kişi yürüyüş yaptı ve gün boyunca şehir genelinde başka yürüyüşler de düzenlendi.
Marsilya’da on binlerce kişi sokağa çıktı. Lyon’da 20 bin, Grenoble’da 15 bin, Korsika’da 2 bin 500 ve Perpignan’da 8 bin kişi eylemdeydi.
Protestolar 10 Eylül’ün devamıydı. 10 Eylül, Her Şeyi Engelle Hareketi’nin sokaklara çıktığı gündü. Hareket, kesintilere karşı internette örgütlendi. Öğrenciler ve işsiz gençlerin geniş kesimleri destekçisi oldu.
Filistin’le dayanışma hareketi de protestolara “Soykırımcı Macron” sloganıyla dahil oldu. LGBTİ+ bloğu da sokaktaydı.
Başını CGT’nin çektiği bir dizi sendika yüksek katılımlı grevler düzenledi. 1 milyon kişinin katıldığı Paris gösterisi aynı zamanda solun çeşitli kanatlarının da katılımıyla grevlerin üzerine geldi. Özellikle eğitim ve ulaşım iş kollarında tam katılımlı grevler hayatı durdurdu. Bazı okullar öğrenciler tarafından işgal edildi.
Bir grup demiryolu işçisi ve öğrenci, Paris’teki maliye bakanlığını bastı ve güvenlik görevlilerini alt ederek binaya girdi.
Şehrin her yerinde bankalar ve mağazalar barikatlarla kapatıldı. Öğrenciler, “Fuck RN” (Le Pen’in partisi Ulusal Cephe) ve “Macron, zenginlerin başkanı” yazılı pankartlar taşıdı. İnsanlar otobüs duraklarının üzerine çıkıp dans etti. Reklam ekranlarını parçaladılar ve çöpleri ateşe verdiler.
“Soykırım suç ortağı”, “Macron istifa”, “Paris yanıyor” ve “Özgür Filistin” gibi sloganlar duvarların üzerine yazıldı. Antifaşist sloganlar da atıldı.
Polis, Paris’teki yürüyüşe birçok noktada saldırdı. Göstericiler çatıştı.
Aktivistler bu hareketin sisteme karşı büyük bir mücadelenin başlangıcı olabileceğini söylüyor.
Siyasi kriz
16 Temmuz günü Başbakan Élisabeth Borne, bütçe tasarısı ve kemer sıkma önlemlerine karşı parlamentoda güvenoyu tartışmaları sonrası istifa etti.
17 Temmuz’da Cumhurbaşkanı Macron, geçici olarak kabineyi yönetti, yeni başbakan ataması hazırlıkları başladı.
20 Temmuz’da Sébastien Le Cornu başbakan olarak atandı. Ve ekonomik saldırı programının başına geçti.
Fakat bunlar hareketi geriletmedi, aksine öfke daha da büyüdü. Mevcut kabineden yeni istifaların gelmesi bekleniyor.
Gösterilerin sol ve antifaşist niteliği muhalefette duran Le Pen’in faşist partisinin boşluğu doldurmasına izin vermiyor.
