28 Şubat'ı anlamak

AKP ve Erdoğan'ın aldığı yüksek oyları, üst üste bilmem kaç seçim kazanmasını, yolsuzluk yapıldığına inananların gidip yine de AKP'ye oy vermesini, geçmişte oy vermişken şimdi mutsuz ve rahatsız olanların yine de başka partilere oy vermemesini anlayabilmek için, 28 Şubat'ı anlamak gerekir.

Parti içindeki çalkantılara rağmen, partinin bazı ağır toplarının belirgin rahatsızlığına ve muhalefetine rağmen, parti tabanında bu ağır topların yansıttığı bir memnunsuzluk olmasına rağmen partinin bölünmemesinin, hatta fazlaca zayıflamamasının nedenlerini kavrayabilmek için, 28 Şubat'ın ve öncesindeki 70 yıllık tarihin dindar kitleler tarafından nasıl algılandığını anlamak gerekir.

Kısacası, AKP'nin nasıl olup da "yenilmezlik" görüntüsünü kazandığını anlamanın sırrı 28 Şubat'tan geçer.

28 Şubat'ı anlamayanların varacağı tek sonuç, AKP seçmeninin aptal olduğu, kömür ve makarna karşılığında satın alınmış bir koyun sürüsü olduğudur. Ve zaten bu sonuç kafası normalden de az çalışan Kemalistler tarafından zaman zaman dile getirilir. Getirildiğinde de AKP seçmeninin düşünceleri teyit edilmiş olur, başka partiye oy vermeme kararlılığı pekişir.

Müslümanların hissettiği ve toplumsal belleklerine kazılmış olan mağduriyet duygusunu, bu duygunun maddî temellerini anlamak gerek. Çok kez duyduğum "Ne mağduriyeti, ne olmuş ki onlara, onlar zaten çoğunluk, devlet zaten hep onların devleti" ifadelerini ancak Türkiye tarihini anlamayanlar kullanabilir.

Cumhuriyet tarihi sadece Kürtlerin, Alevilerin, gayrimüslimlerin, muhaliflerin değil, dindar Müslümanların da bastırılma, ezilme, siyasetten ve iktidardan dışlanma tarihidir. Kemalizmin ideolojik zaferi o kadar kapsamlı olmuştur ki, dindar olmayanlar dindarların başına gelenlerin farkında bile olmamış, oldukları zaman da umurlarında olmamıştır. Dahası, dinin ve dindarların baskı ve kontrol altında tutulmasını doğru ve haklı bulmuşlar, baskı görenlere yakınlık duymak bir yana dursun, onları gerici bir sürü olarak resmeden devletin yanında durmuşlardır.

Geniş halk kitlelerinin sol allerjisinin nedenlerinden biri de budur.

28 Şubat öncesinde, Refah Partisi'nin İstanbul ve Ankara belediyelerini kazanması, sonra da Erbakan'ın Başbakan olmasıyla, Müslümanlar ilk kez siyaset sahnesine çıktıklarını düşünmüştür. Sahneye çıkanlar, yoksul ve emekçi Müslümanlar değil, onları temsil ettiği çok kuşkulu olan bir zümredir elbet, ama geniş taban ilk kez Ankara'da "bizimkiler" var diye düşünebilmiştir.

28 Şubat, Kemalist devletin bu kadarına bile izin vermediğini simgelemiştir tabanın gözünde. AKP'nin hemen beş yıl sonra devlete rağmen hükümet olması bu nedenle değerlidir o taban için.

AKP'ye muhalefet ederken bunu anlamayanlar o tabanla, yoksul ve emekçi kitlelerle ilişki kurma şansına sahip değildir.

Roni Margulies

[email protected]

(Sosyalist İşçi)