“Nişantaşı, Cihangir, Bebek gibi semtlerde birinci parti çıkan HDP’nin Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş, paralel örgüte yakınlığıyla bilinen bir TV kanalında İstiklal Marşı’nı ‘ırkçı’ olmakla eleştirdi.”
Star gazetesinin cinleri tepesine çıkmış, gözleri kaymış, ağzından köpükler saçıyor.
Fakat ustalığını da taktir etmemek elde değil. Sokak serserisi gibi öfkelenmesine rağmen attığı tekmeler düşünülerek atılmış. İnce ince hedef gözetmiş.
En azından kendisi öyle zannediyor.
Veya zaten zannetmiyor da, kendi okurunu kandırmayı amaçlıyor.
Tek bir cümle içinde, HDP’ye ve Demirtaş’a “Zenginlerden oy aldı” diyor, “paralel örgüte yakın” diyor, “İstiklal Marşı’mıza hakaret etti” diyor.
Üçü de yalan, üçü de salakça.
Ama ne önemi var? Star gazetesinin gazete olduğu da yalan zaten.
HDP, “Nişantaşı, Cihangir, Bebek gibi” semtlerde birinci parti çıkmış! Bu semtlerden alınan oylarla bir şey olunabilseydi, CHP bugüne kadar sadece Türkiye’de değil, dünyada hükümet olurdu!
Anlaşılan, Star yazarı HDP’nin Avcılar’da, Esenler’de, Bahçelievler’de, İstanbul’un bütün emekçi semtlerinde aldığı oylara bakmayı unutmuş! Bursa’da, Kocaeli’de aldığı işçi oylarına bakmayı ihmal etmiş!
“Paralel örgüte yakınlığıyla bilinen” ifadesi de çok güzel. Demirtaş hangi kanala çağrılırsa gider, görüşlerini açıklar, derdini anlatır, propagandasını yapar. “Şuna gitmem, buna gitmem” dese, zaten hiçbir televizyon ve gazetede görünmemesi gerekir. Memlekette ya ulusalcı ya Cemaatçi ya da hükümetçi olmayan yayın organı mı kaldı?
Kaldı ki, Kürt hareketinin Cemaat ile herhangi bir yakınlığı olduğunu düşünmek için ya kırk yıldır Kuzey Kutbu’nda mahsur kalmış olmak ya da Star yazarı olmak gerekir.
Gelelim “İstiklal Marşı’nı ‘ırkçı’ olmakla eleştirme” meselesine.
Bu konulara Star gazetesinden biraz daha vakıf olan Nihad Sami Banarlı şöyle yazar:
“Başlangıçta İslamî bir ümmet şairi vazifesini yüklenen Mehmed Âkif, giderek, İslamî Türk milliyetçiliği diyebileceğimiz bir imanın yegâne büyük şairi olmuştur.”
İslamî Türk milliyetçiliğinin büyük şairi de İstiklal Marşı’nda şöyle yazar:
“Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.”
“Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?”
Banarlı der ki, “Şairin burada kullandığı ‘ırkıma’ sözü de ayrıca manalıdır.”
Doğru, bence de manalı.
Demirtaş ne düşünür, bilmem.
Benim düşüncem ise basit.
Irkçılıktan hoşlanmam. Bana ne senin kahraman ırkından?
Roni Margulies
(Sosyalist İşçi)