Geçtiğimiz hafta “marksist.org’un kadın ekibi olarak sorunlarımızı, umutlarımızı ve gündelik hayatlarımızdaki kadınlık tecrübelerimizi konuşmak için el ele verdik. “Kadınların Sesi Var!” başlığı altında pazar günlerine özel olarak kadınlar ve kadınların sorunlarını anlamak isteyen herkes için bir içerik üretme hedefimiz var. Tam da bu sorunları anlamak, tecrübelerimizden birbirimizi haberdar etmek ve dayanışmak için yaşadığınız taciz olaylarını bizimle ve diğer kadınlarla paylaşmanızı istiyoruz.
Yaşadığımız bu zor tecrübelerin başka kadınların da başlarına gelmemesi ve maalesef bir şekilde bu tecrübeyi “kazanmış” olan kadınların yaşadıklarını paylaşabilmesi adına uygun bir mecra olabileceğimizi umuyoruz” diyerek bize yazmanızı istemiştik. Bu yayınlayacağımız tecrübelerle kadınların gündelik hayatta maruz kaldığı tacizi ve sorunları konuşuyoruz.
Siz de, samimi ve mütevazı hislerle ortaya koymaya çalıştığımız platforma katkıda bulunmak, dertlerinizi paylaşmak isterseniz [email protected] adresine yazabilirsiniz.
Bu hikâyenin öznesi olan arkadaşımız; şiddet gören ve tacize uğrayan kadınların susmaması gerektiğini kendi acısından yola çıkarak anlatmış…
Kadınlar ne olur susmayın!
Merhaba, bu yazınızdan sonra bende yazmak içimi dökmek istedim... Rica ediyorum ismim herhangi bir yerde ifşa olmasın... Küçük yaşta halamın oğlunun tacizine uğradım. Köyde yaşıyorlardı, 5 kişi ailecek bir odada uyuyorlardı. Ben de o gece kadın kuzenimle uyurken abisi beni taciz etti hatta penisi arkama değecek kadar ve maalesef ki o dürtü ile uyandım, o zaman yaşım 12 idi. Bu ilk yaşadığım şeydi, daha sonra küçükken buna benzer şeyler oldu. Bunun gördüğünüz gibi yaşla maşla alakası yok... Şu an bile dışarıda sokakta, markette, avm’de özellikle 35-45 yaş aralığındaki erkeklerin takibine ve tacizine uğruyoruz. Geçen birini uyardım ve bana küfür etti ağzını burnunu kırarım senin yaşında kızım var deyip üzerime yürüdü. Özsavunma bilsem de bilmesem de her şekilde beni biyolojik olarak yığabilirdi. Sözle ve aşırı tepkili bir şekilde uyarıp uzaklaştım oradan. Bu olay Kozyatağı metro durağında oldu... Bunun dışında babam da aşırı agresif ve ataerkil biri, onu dinlemeyince şiddete başvuran bir insan o yüzden psikolojimi korumak için her şeyi deniyorum.
Ama ne olursa olsun özellikle bilinçli ve savunma hakkımı sonuna kadar kullanmam gerektiğini çok iyi biliyorum topluluk içinde böyle şeyler başımıza gelince kesinlikle ve kesinlikle ifşa etmeliyiz. Metrobüs vb. toplu taşıma araçlarında birçok kez yaşadığımız şu taciz iğrençliğini durdurmak için o sapığa hemen tepkimizi göstermeliyiz. Böyle olunca insanlar da el birliğiyle dersini bildiriyor ve o adam orayı hemen terk etmek istiyor ya da suçu size atıyor, ama istediği gibi gevelesin... Kadınlar ne olur susmayın! Ben dışarıda kadın mücadelesini savunurken; ev içi şiddete de artık dur diyeceğim ve boyun eğmek yerine kendi ideolojime göre yaşayacağım.
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.