Yıllarca çalıştılar. Her ay sigorta primlerini, vergilerini verdiler. Emekli olduktan sonra rahat bir hayatı fazlasıyla hak ettiler. Erdoğan yönetimi ise hiçbir şeye yetmeyecek miktarda bir maaşı onlara reva görüyor.
Türkiye'de işçi emekli sayısı 15 milyondan fazla. Bu insanlar çalışma hayatları bittikten sonra bir kenara itilip, dışlanıp, kötü koşullarda yaşam kavgası vermeye zorlanıyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan 2023 boyunca birden fazla kez emekli maaşlarını düzelteceğini söylemişti. Yıl ortasında 7 bin 500 gibi komik bir rakamın dayatılması sonrası Ocak'ta gereken iyileştirmeyi yapacağını söylemişti.
Ocak geldi ve en düşük emekli maaşı 10 bin liraya çıkarıldı. Sosyal medyada birçok AKP’li bile bu rakama isyan etti.
Yıllardır mücadele eden emekli sendikalarının ve derneklerinin temel talebi, en düşük emekli aylığının asgari ücret seviyesine çekilmesi, diğer aylıkların da aynı oranda yükseltilmesi.
Fakat sermayeye açılan bütçe kaynakları (ki büyük kısmı emeklilerin de dâhil olduğu emekçi sınıflardan alınan vergilerdir), anayasal olarak emeklilik hakkını kazanmış insanlara kullandırılmıyor.
Alay edercesine açlık sınırının epey altında maaşlar reva görülüyor. Yılda iki kez verilen ikramiyeler (sonuncusu 5 bindi) adeta harçlık gibi.
Emeklilik hakkını kazanmak için 60 yaşını doldurmak gerekirken, bunu doldursanız bile sizi hak ettiğiniz insanca bir emekli maaşı beklemiyor.
Bugünün işçileri, yarının emeklileridir. Hep birlikte bu adaletsizliğe son vermek için mücadele etmeliyiz.
(Sosyalist İşçi)
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.