15-16 Haziran 1970’te gerçekleşen eylemler; işçi sınıfının devrimci potansiyelinin, tek tek işçilerin bilinç ve siyasal eğilimlerinden farklı olarak hiç beklenmedik bir anda açığa çıkabileceğini göstermişti.
Şimdi de işçi sınıfının hakları ellerinden alınıyor, ekonomik ve demokratik haklarına karşı bir saldırı söz konusu. İşçiler açlıkla, yoksullukla, işsizlikle, pahalılıkla, baskılarla, yasaklarla boğuşuyorlar.
Bir yanda kazançları sürekli artan kapitalistler, mafya grupları, çeteler var, bir yanda her gün ekmeğini kazanmak için işe çaba gösteren milyonlarca işçi, emekçi var.
Her gün ekranlardan uyuşturucu, silah, petrol kaçakçılığı yapanların; kara para aklayanların hikayelerini dinliyoruz.
Hükümetin milyarlarca lira krediyi holdinglere, patronlara dağıttığını, bu holdinglerin ise kredi faizlerini bile ödemediklerini öğreniyoruz.
Buna karşılık Ziraat Bankasına kredi borcu olan köylülerin traktörlerine nasıl icra yoluyla el konulduğunu, kredi borcunu ödemeyen öğrencilere nasıl icra davaları açıldığını görüyoruz.
Pek çok işçi, emekçi, ekonomik nedenlerle intihar ediyor, ama mafya mensupları, kapitalistler çok lüks yaşamlar sürdürüyorlar. Otomobil koleksiyonu yapanlar var, gecelik bedeli yüz bin lira olan lüks otellerde kalanlar var, üç dört ayrı yerden yüz bin liraları bulan maaşlar alanlar var.
Bütün bunlar günümüz Türkiye’sinde yaşanıyor.
AKP, 3Y ile mücadele edeceğini ilan ederek iktidara gelmişti. Yolsuzluk, yoksulluk ve yasaklar. Şimdi her üç konuda da çok kötü günler yaşıyoruz.
Kamusal destekleri de olan bazı kişilerin; otellere, marinalara el koyduklarını, işledikleri cinayetleri örtbas ettirdiklerini vb. her türlü hukuksuzluğu, yolsuzluğu yaptıklarını duyuyoruz.
Buna karşın milyonlarca insan asgari ücretle geçinmeye çalışıyor. Milyonlarca insan işsiz, asgari ücret kadar bile geliri yok. Hükümetin yolsuzluklar ve yoksullukla mücadele edilmesini isteyenlere verdiği cevap ise daha fazla baskı. Geçen 10 yılda elde edilen pek çok demokratik hak elimizden alındı.
Bütün bu olumsuzluklardan çıkış, işçi sınıfının demokratik kitlesel hareketi ile mümkündür. 15-16 Haziran 1970’te işçi sınıfı sendikal haklarına sahip çıkmak için gösteriler düzenlemiş ve çıkarılan yasanın iptal edilmesini sağlamıştı.
Şimdi de işçi sınıfı yolsuzluklara, yoksulluğa ve baskılara karşı ayağa kalkmalı, haklarının elinden alınmasına karşı çıkmalıdır. Bugünün ihtiyacı yeni 15-16 Haziranlardır.
Faruk Sevim
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.