Bu yıl da, geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi 8 Mart Feminist Gece Yürüyüşü’nün Taksim Meydanı’nda yapılması valilik ve Beyoğlu Kaymakamlığı tarafından yasaklandı, saat 14:00’dan itibaren Yenikapı-Hacıosman metrosunun Taksim ve Şişhane durakları kapatıldı, polisler Karaköy, Taksim, Tophane, Cihangir gibi pek çok yerde sokaklara girişleri kapattı.
Fakat tüm bu engellemelere, gözdağına ya da yıldırmalara rağmen kararlı kadınlar ve LGBTİ+’lar bu yıl da yine 8 Mart Feminist Gece Yürüyüşlerini gerçekleştirdiler.
Sadece İstanbul’da değil, Ankara, Antalya, İzmir, Çanakkale, Bodrum, Adana, Mersin gibi pek çok şehirde de gece yürüyüşü için toplanıldı.
İstanbul’daki eylem alanına giden ya da gitmeyen pek çok sokağın girişinde olan polis barikatları bizi durdurumadı, sadece yolumuzu biraz uzatmış oldu. Bu polis barikatlarına karşılık kadınlar “Katilleri durdurun kadınları değil” sloganlarını yükseltti. Benim denk geldiğim, Cihangir’deki Susam Sokağı ve Güneşli Sokağı’nın birleştiği yerdeki polis barikatı da kadınların öfkeli “Aç aç barikatı aç” sloganları sonrasında açıldı, o bölgedeki kadınlar eylem alanına girişlerini gerçekleştirdi.
Eylem hem coşkulu hem de öfkeli bir atmosfere sahipti. Eylem alanında yine pek çok yaratıcı pankart vardı ve bu zeka dolu pankartlar kadınlar arasında görünmez bir bağ yaratıyor. Bir yandan nafaka hakkı, kürtaj hakkı, kreş hakkı gibi konulara değinilirken, bir yandan da erkek şiddetinin cezasızlıkla ödüllendirilmesi, İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılma kararı, ayrımcılık, ırkçılık, LGBTİ+fobi, adaletsizlik, sömürü gibi konulara karşı ses çıkarıldı. Deprem sonrası oluşan öfke de çok bariz bir şekilde gözlemlenebiliyordu. 8 Mart Yürüyüşü’nde de yine 5 Mart Kadıköy eyleminde olduğu gibi “Hükümet İstifa” ve “Katil Devlet” sloganları da sokaklarda yankılandı. Polislerle karşı karşıya olan kadınlar aynı zamanda “Polis defol, bu sokaklar bizim” sloganını da pek çok defa haykırdı. Sorumluların yargılanması konusunda çok ısrarlı bir talep olduğu çok net.
