Dardanel işçileri fabrikadaki çalışma koşullarının kölelik sistemine döndüğünü söylüyor. 1300 işçinin çalıştığı fabrikada çalışanların büyük çoğunluğu kadın işçiler. İşçilerin fabrika içinde birbirleri ile konuşması yasak. Su içmeleri, tuvalete gitmeleri bile ikaz edilmelerine sebep oluyor. Patron, soyunma odaları ve tuvalet girişlerine kamera takarak, işçilerin buralarda kalma sürelerini hesaplamakta.
İşçiler, fabrikada çalışanların büyük bölümünün sigortasız olduğunu, taşeron aracılığı ile çalıştırılan sigortasız kayıtsız işçilerin çok zor koşullarda olduklarını belirtiyorlar. Kadrolu işçiler de patronun keyfi yönetim anlayışından zarar görmekteler. En son dinlenme molalarının iptal edilmesi işçiler arasında büyük huzursuzluğa neden oldu.
İşçiler üzerindeki yoğun baskı nedeniyle, özellikle taşeron işçiler arasında işten ayrılma oranı oldukça yüksek. Ortalama çalışma süresi 6-7 ay. Bu da işvereni kıdem, ihbar gibi tazminatları ödemekten kurtarıyor, işçilerin örgütlenmesine engel oluyor.
İşçiler sendikal örgütlenmelere karşı değiller, ancak işçilerin yüzde 70’i kayıtsız ve taşeronda çalıştığı için sendikalar Dardanel işyeri ile yeterince ilgilenmiyorlar.
İşçiler özellikle kayıt dışı çalışmanın son bulması, işçiler üzerindeki keyfi baskılara dur demek için tabandan örgütlenmek gerektiğini söylüyorlar ve bunun için çabalarına devam ediyorlar.
