Marksist.org olarak 1 Mayıs’a doğru işçilere taleplerini, yaşam koşullarını, ekonomik sıkıntılarını sorduk. Kristal-İş sendikası üyesi Şişecam işçisi Arif Çinpolat anlatıyor.
İşçiler olarak 2 yıldır pandemiden dolayı 1 Mayıs işçi bayramını kutlayamadık. Bu sene heyecanla meydanları doldurmayı bekliyorduk. Ekonomik krizin ağır yükü altında ezilirken, düzmece enflasyon rakamları sonrası, düşük zamlar verildi, alım gücümüz eridi. Bu nedenle 1 Mayıs işçi bayramında daha heyecanlı bir miting yapmak istiyorduk. Alanları doldurup sesimizi duyurmayı planlıyorduk.
Ama öyle olmadı, Bursa bölgesindeki Türk-İş’e bağlı işçiler hayal kırıklığı yaşadı. Türk-İş’in aldığı kararla Bursa bölge temsilciliğinde, sendika yöneticileriyle kutlama yapılacakmış.
İşçilerin meydanları doldurmasından korkan hükümet belli ki Türk-İş’e böyle bir karar aldırmış olmalı. Türk-İş son yıllarda bölgesel kutlamalardan kaçmaktadır. Her bölgede her ilde kutlama yapmaktan kaçınır haldedir. İşçiler meydanlara çıkamayacaklarsa seslerini duyuramayacaklarsa 1 Mayıs’ın ne anlamı vardır.
İşçiler ekonomik krizin yükünü en ağır şekilde ödemektedirler. Ortalama ücretler zaten asgari ücret seviyesindeyken bir de üstüne Rusya-Ukrayna savaşı geldi. Petrol krizi ve dünyanın enflasyonist döneme girmesi işçileri karın tokluğuna açlık sınırının altında ücretlere çalışmaya mahkûm etmiştir.
Ülkemizde gerçek enflasyonun ücretlere yansıtılmaması, çalışanları ve enflasyon oranında zam alan herkesi derinden etkilemektedir. Kontrollü rakamlara rağmen, bu çarpıklığı üretici enflasyonunun, tüketici enflasyonunun iki katı olmasından anlayabiliyoruz.
Sendikaların çoğunun hükümet yanlısı hale gelmesi, duyarlı sendikaların kanunlarla haklarının sınırlanması; patronların, işverenlerin elini güçlendirmiştir. Patronlar ve işverenler kârlarına kâr katarken, işçiler geçimini sağlayamaz, evine ekmek götüremez hale gelmiştir. Bu durum, işçilerin haklarını almak ve korumak için sokaktan başka seçenek bırakmamaktadır. Bunun için 1 Mayıs’ta alanlara kitlesel olarak çıkalım.
Taner Akçam, yeni kitabında Ermenilerin dininin zorla değiştirilmesi ve asimilasyon süreçlerini inceliyor. Kitapta Talat Paşa’nın ihtida edenlerin tehcirden muaf tutulması emrini daha sonra nasıl geri çektiği de anlatılıyor.