Kapitalizm ve çocuklar

Yegane motivasyon kaynağı kâr ve her zaman daha fazla kâr elde etmek olan kapitalizm için çocuklar, toplumun sömürüye en açık kesimlerinden birini oluşturuyor. Çeşitli anlaşmalar tarafından yasaklanmış olmasına rağmen, kapitalizm dünyanın her yerinde çocukları çeşitli endüstrilerde ucuz emek gücü olarak kullanmaya devam ediyor. Ayrıca çocuk tacizleri dünyanın en önemli sorunlarından biri olarak önümüzde duruyor.

ILO verilerine göre; üçte ikisi Asya’da olmak üzere yaklaşık 250 milyon çocuk çok kötü koşullarda çalıştırılıyor. Gelişmekte olan ülkelerde 5-14 yaşları arasında bulunan 250 milyon çocuk işçinin 120 milyonu tam gün çalışıyor. Bu çocuk işçilerin yüzde 61’i Asya, 32’si Afrika ve yüzde 7’si Latin Amerika’da bulunuyor. Genellikle kırsal kesimde, tarım sektöründe çalıştırılan çocuklar ailelerince bir yatırım aracı olarak görülüyor. IPEC’in verilerine göre, çalışan çocukların üçte ikisini erkekler oluşturuyor.

ILO’nun araştırmalarına göre çocuk işçiler seks ticareti ve fabrika işçiliğinin yanı sıra dilencilik, silahlı soygun, ev işlerinde hatta haşhaş-eroin trafiğinde de kullanılıyor.

Ayrıca örneğin dünyanın en büyük gıda üretim şirketi olan Nestle, yasaklanmış olmasına rağmen çocukları kakao üretiminde çalıştırıyor.

Çocuklar kapitalizm altında sadece çocuk emeği sömürüsünün kurbanı olmuyorlar.

UNICEF’e göre, dünyada 2-14 yaş aralığındaki her 10 çocuktan 6’sı bakıcılarının fiziksel şiddetine maruz kalıyor.

Ayrıca dünya çapında çocukların yüzde 90’ı aileleri tarafından fiziksel olarak cezalandırılıyor. Her yıl 15 yaşın altında 57 bin çocuk, fiziksel şiddetten dolayı hayatını kaybediyor.

Dünyada seks endüstrisinin elinde sıkışıp kalmış 2 milyon çocuk bulunuyor.

Ve yine dünyada her yıl 40 milyon çocuk tacize uğruyor. Kadınların yüzde 20’si ve erkeklerin yüzde 5-10’u çocukken tacize maruz kalıyor.

Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni Türkiye de dahil 197 ülke imzalamış durumda. Ancak bu tür anlaşmalara, verilen sözlere rağmen tüm dünyada çocuk sömürüsü ve istismarı devam ediyor. Çünkü kapitalizm gibi, kârdan başka bir şey umursamayan bir sistemde çocuklar ucuz emek gücü olarak görülüyor. Merkezine insanı almayan bu sistem, korunması gereken hiç kimseyi önemsemediği gibi çocukları da önemsemiyor.

Arife Köse

[email protected]

(Sosyalist İşçi)

Köşe yazarının diğer yazıları