İşçilerin birliği için milliyetçilik geriletilmeli

17.08.2015 - 10:10
Faruk Sevim
Haberi paylaş

Bir ulusun başka bir ulusu ezmesi, o toplumda milliyetçiliği körükler, milliyetçilik ise işçi sınıfını böler. Milliyetçiliğin geriletilmesi ve işçi sınıfının birliğinin sağlanması için öncelikle ezilen ulusun mücadelesine destek olmak gerekir.

Geçtiğimiz aylarda işçilerin Türk Metal Sendikasının işçi düşmanı uygulamalarına karşı başlattığı direnişler bir kez daha milliyetçiliğin nasıl işçi sınıfını bölen bir ideoloji olduğunu göstermiştir. Patronlar ve devlet, direnişteki işçileri “aranızda bölücüler, teröristler var” diyerek suçlayabilmiş, milliyetçilik ideolojisinin bombardımanındaki işçiler de kendilerine desteğe gelen devrimcilere kuşkuyla yaklaşmış, ırkçı sloganlar atabilmişlerdir.

Sermaye işçilerle devrimciler arasına milliyetçilikten bir duvar örmeye, onları bölmeye çalışır. İşçi sınıfının ve onun kapitalizme karşı verdiği mücadelenin çıkarları, bütün ulusların işçilerinin birliğini ve dayanışmasını gerektirir. Bunu sağlamanın yolu ise bir ulusun başka bir ulusu ezmesine veya bir ulusun ayrıcalıklı olmasına karşı çıkmaktan geçer. Ezilen ulus üzerindeki baskı devam ettiği sürece, ezilen ulusun işçileri, kendi çıkarlarının ezen ulusun işçilerinin çıkarlarıyla aynı olduğunu göremez, ezen ve ezilen ulusun işçileri arasında birlik sağlanamaz.

Ezilen ulusun mücadelesine, ezen ulusun işçilerinin milliyetçi önyargılarının kırılması için destek verilmelidir. Engels’in “başkasını ezen uluslar özgür olamazlar” sözünün anlamı budur. Marksistler ulusların kendi kaderini tayin hakkını sadece demokratik bir hak olduğu için değil, işçi sınıfının devrimci hareketinin başarıya ulaşabilmesinin önündeki somut bir engelin aşılabilmesi için de tanırlar. Marx, “İrlanda sorununun çözülmesini” İrlandalılar dahil tüm İngiltere işçi sınıfının kapitalizme karşı mücadelesinin çıkarları açısından önemli görüyordu. Tıpkı İrlandalılar gibi bugün Kürtler de Türkiye işçi sınıfının önemli bir kesimini oluşturuyor. Bu durum işçi sınıfının birlikte mücadelesi açısından Kürt sorununun çözümünü çok daha yakıcı bir hale getiriyor.

İşçi sınıfı sermayenin milliyetçilik oyununu bozacak bir örgütlülüğe ve bilince sahip olduğu ölçüde, sınıf mücadelesi çok daha ileri bir noktaya ulaşabilir. Burjuvazinin milliyetçi propagandasına karşı enternasyonalizm bayrağını yükseltmek, Türkiye işçi sınıfının tüm kesimlerine asıl düşmanın sermaye olduğunu, sermaye sınıfının “bölüneceğiz” söylemiyle asıl olarak işçi sınıfını bölmeye çalıştığını anlatmak gerekir.

Faruk Sevim

[email protected]

(Sosyalist İşçi)

Bültene kayıt ol