5 Ocak 1976: Kızıl Kmerler, bir ölüm tarlasına dönüşecek olan Demokratik Kamboçya'yı kurdular

Pol Pot önderliğinde 1975 yılında Kamboçya'da iktidara gelen Kızıl Kmerler, sosyalizm iddiasıyla insanlık tarihinin gelmiş geçmiş en acımasız diktatörlerinden birini kurdular.

Pol Pot, iktidara geldiği 1975 yılını 'milat' olarak kabul ederek, iktidardaki dört yıl boyunca da sosyalizmin inşası adı altında ülkeyi bilinen tabiriyle bir "ölüm tarlası"na dönüştürdü.

Gençliğinde bir Budist rahibi olan Pol Pot, Saloth Sar olarak bilindiği 50'li yıllarda Paris'te öğrenim gördüğü sırada stalinizmle tanıştı. Ülkesine geri döndüğünde artık radikal bir stalinistti.

1967 yılında lideri olduğu Kızıl Kmerler ile birlikte hükümete karşı silahlandı. Ülke tarihi için adeta bir dönüm noktası olan 1975'de Kızıl Kmerler, başkent Phnom Penh'i aldı. Kamboçya'nın dünya ile bağlantısı kesildi. 5 Ocak 1976'da Demokratik Kamboçya adı altında iktidarların oluşturdular. Pol Pot da ülke halkını 'ehlileştirmek' için gerekli gördüğü uygulamalarına başladı.

Başkent halkı, kırsal alanlara çekilerek, zorlu bir çiftçilik eğitimine tabi tutuldu. Elleri nasırlı olmayanlar, gözlük kullananlar entelektüel oldukları gerekçesiyle eğitim kamplarına gönderilerek "halklaştırıldılar". Sonraki 4 yıl içinde geniş çaplı bir "uygulamalar" paketi yürürlüğe konuldu:

Ülkenin dış dünyadan soyutlanması

• Kamboçya'nın dış dünya ile olan haberleşme bağlantıları kesildi ve sınırlar kapatıldı.
• Başkent Phnom Penh'te kalan birkaç yabancı elçilik izole edildi.
• Ülkedeki bütün iletişim araçları (radyo, televizyon, telsiz) tahrip edildi veya el konuldu.

İnsanların arasındaki ilişkilerin sona erdirilmesi

• Şehirliler kırsal alana sürüldü.
• Köyler dış dünyadan yalıtıldı; komşu köylerde yaşayan insanlar, diğer köye ancak yerel Kızıl Kmer makamlarının izniyle gidebilmeye başladı.
• Aileler parçalandı; erkekler, kadınlar ve çocuklar farklı angarya bölüklerine toplandı ve ülkenin farklı kesimlerine çalışmaya gönderildi.
• Kızıl Kmerler'in birbirlerine uygun olduklarını düşündükleri insanlar, birbirleriyle zorla evlendirildiler.
• Çocuklar, anne ve babalarını izleyerek politik görüşlerini Kızıl Kmer makamlarına bildirecek şekilde eğitime tabi tutuldular.
• Kızıl Kmerlerin etkinlikleri hariç her türlü gösteri, yürüyüş, protesto vb. toplantıları yasaklandı.

Sınıfların ve insanlar arasındaki farklılıkların "kaldırılması"!

• Bütün Kamboçyalılar saçlarını aynı şekilde kestirmeye ve aynı kıyafetleri giymeye zorlandı.
• Dinsel faaliyetler yasaklandı.
• Çocuklar politik okullarda eğitildi.
• Yetişkinlerin her akşam politika eğitimi adı altında beyinleri yıkandı.
• Önce entelektüeller, sonra da Çin veya Vietnam kökenli bütün Kamboçyalılar öldürüldü.
• Ortak yemekhaneler kuruldu, başka bir yerde yemek yemek yasaklandı.
• Ortak çocuk bahçeleri kuruldu.
• Parti uygulamalarını selamlama etkinlikleri dışında duyguların dışa vurulması (gülme, ağlama, üzülme) yasaklandı.
• Kişisel eşyalara sahip olunması yasaklandı.
• En küçük çalışma birimi olarak üçlü gruplar oluşturuldu ve karşılıklı kontrol sistemi geliştirildi. Grup üyelerinden birinin kaçması durumunda diğer ikisi kurşuna diziliyordu.
• Kişisel hitaplar ve selamlamalar kaldırıldı. "Anne", "baba", "teyze" vb. hitapların yerine herkesin birbirine "yoldaş" diye hitap etmesi zorunluluğu getirildi.

Yasaklar ve idamlar

• Bütün şehirliler kırsal alana sürüldü

• Para, pazarlar ve ticaret yasaklandı.

• Askeri olarak kullanılabilir olanlar dışında bütün teknik cihazlar parçalandı.

• Hastaneler yıkıldı ve tıbbi cihazların parçalandı.

• Yeni sulama kanalları yapıldı, yağmur ormanları teknik aygıtlar kullanılmadan ve planlama yapılmadan kesilerek tahrip edildi.

• Teknik olarak anlamlı olup olmadığına bakılmaksızın, bütün pirinç tarlaları aynı büyüklükte parsellere bölündü ve aynı tür pirinç ekildi.

• İdam dışında diğer tüm cezalar kaldırıldı. İdamlar önce kurşuna dizilmek suretiyle gerçekleştiriliyordu. Sonra masraf olmasın diye idam mahkûmları başlarına plastik torba geçirilmek suretiyle veya kazmayla öldürüldü, cesetler gübre olmaları için tarlalara atıldı.

• Önceleri cezalar parti toplantılarda kararlaştırılıyordu. Şahsa duruma göre önce uyarı yapılıyor, ikinci seferde ölüm cezasına çarptırılıyordu. Sonradan idam cezaları toplantıya ve uyarıya gerek kalmadan verilmeye başlandı.

• Bunun ötesinde örneğin Tuol Seng gibi hapishaneler inşa edildi ve bilgi alınmak istenen tutsaklara sistematik olarak olabilecek en ağır işkenceler yapıldı. Tuol Sleng hapishanesine canlı giren on binlerce insandan sadece yedisinin sağ çıktığı biliniyor.

Kısal alanda yaşayan insanlar başlangıçta bu uygulamalardan fazla etkilenmemişlerdi, çünkü asıl olarak şehirli insanlara yöneliktiler. Kızıl Kmerler idam cezalarını başta gizli uyguluyorlardı, sonradan insanları açıkça öldürmeye başladılar. Kızıl Kmer'lerin ülkede denetimi tümüyle ele geçirmeleriyle birlikte, köylüler de bu uygulamaların kurbanı oldular ve geniş kitleler halinde öldürüldüler.

Sosyalizmle yakından uzaktan ilgisi olmayan Pol Pot ve emrindeki Kızıl Kmerlerin kanlı iktidarı, 1979 yılında Kamboçya'nın Vietnem birliklerince işgal edilmesiyle son buldu. Kızıl Kmerler ülkenin dağlık ve ormanlık bölgelerine çekilip gerilla savaşına başladılar; ancak bunu yaparken Vietnamlıların eline geçmemesi için pirinç stoklarını imha ettiler. Kalan pirinç stoklarına Vietnam ordusu el koyunca, yüz binlerce insan açlıktan ölmemek için komşu ülkelere sığındı. Pol Pot'un ölmüş olmasına rağmen, bölgede Kızıl Kmerlerin etkisi hâlâ varlığını sürdürüyor.

İlginizi çekebilecek diğer yazılar