Fransa'da grev ve direniş

Özelleştirmelere hız kazandıran ve demiryolu işçilerinin iş güvenliğine bir saldırı içeren yeni bir yasanın parlamentoda görüşüldüğü pazartesi günü (11 Haziran), Paris’de yüzlerce grevci demiryolu çalışanı öfkeli bir gösteri gerçekleştirdi.

Ve milletvekilleri bu hafta ne karar verirse versin mücadelenin bitmeyeceğinin altını çizmek için, Salı günü düzenlenen “öfke günü”nde demiryollarının büyük bölümü çalışmıyordu.

Bu haftaki grevlerle birlikte, Macron’nun neoliberal saldırılarına karşı mücadelenin başladığı Nisan ayından bu yana neredeyse 30 gün süreyle demiryollarında grevler gerçekleştirilmiş oldu.

Paris’te vatman olan Matthieu, Salı günü şöyle diyor:

“Bu mücadele henüz bitmedi. Bugün tüm sendikaların katıldığı çok büyük bir grev var ve birçok tren de iptal edildi.

Hükümetin Parlamento’dan geçirmek istediği saldırıların yeni bir evreyi başlattığı doğru. Ama yeterince mücadele edersek oylar değişebilir.

Sendika liderlerinin mücadeleden vazgeçmemesi çok önemli.

Benim çalıştığım durakta nadiren greve katılan işçiler var; şimdi tüm eylemlere onlar da katılıyor.

Temmuz, Ağustos ve gerekirse aylar boyunca devam edebiliriz. Ama en elzem olan diğerlerinin de bize katılmasını sağlamak ve genel grev için ısrar etmek.

Bu mümkün. Macron’u durdurmalıyız.”

28 Haziran’a kadar bir dizi demiryolu grevi takvimlendirilmiş durumda.

Ancak sonrasında ne yapılacağına dair bir netlik yok. Sendika federasyonlarından biri, CFDT, vazgeçmeye hazır görünüyor.

Reformistler

CFDT’nin başkanı Laurent Berger geçen haftaki sendika kongresinde “Fransız sendikalarının değiştiğini ve bir reform akımının başladığını çok daha net bir şekilde ortaya koymalıyız” dedi.

Hem CFDT hem de Unsa sendikası okullardaki sınav haftalarına denk geldiğinden bu ay için planlanmış grevlerin iptal edilmesini önerdi.

Mücadelenin zafer kazanmadan sonlanması felaket olur.

Macron işçilerin ayrıcalıkları ve emeklilik haklarına saldırmaya demiryolu işçilerinden başladı; diğer işçileri de kapsayan daha genel bir saldırıya geçmek niyetinde.

Bu hafta Perşembe günü için tüm Fransa’daki emekliler tarafından“öfke gösterileri günü” planlandı.

Hâlâ birçok direniş gerçekleşiyor. Hava trafiği kontrolörleri ve posta işçilerinin bazı kesimleri de grevde.

Air France sendikaları “fırtınalı bir yaz” sözü verdi ve işverenin teklifinin rededilmesinden sonra Haziran sonunda grev çağrısında bulundu.

Bu hafta Cuma günü için 22 Mayıs’ta yapılan eylemde tutuklanan göstericilerin sert cezalarla yüz yüze geldiği mahkemenin önünde büyük bir protesto gösterisi planlandı.

20 Haziran’da mülteci hakları için ve Macron’nun fikir babası olduğu iltica talep edenlere karşı çıkarılan yeni yasalara ve acımasız davranışlara karşı bir günlük çok büyük bir protesto planlandı.

Bununla beraber, mevcut çeşitli mücadeleler henüz bir araya getirilemedi.

Bu yıl Fransa’da gördüğümüz direnişin enerjisinin ve ruhunun akıp gitmesine izin vermemeliyiz.

Charlie Kimber

(Socialist Worker)

İlginizi çekebilecek diğer yazılar